Νυχτερινή διασκέδαση

Ταινίες, βιβλία, comics, ζωγραφική κλπ.
Άβαταρ μέλους
starchild
Δημοσιεύσεις: 275
Εγγραφή: Τετ 10 Ιαν 2018, 17:05

Νυχτερινή διασκέδαση

Δημοσίευση από starchild »

Μην το ψάχνεις θα δακρύσεις...
Άβαταρ μέλους
starchild
Δημοσιεύσεις: 275
Εγγραφή: Τετ 10 Ιαν 2018, 17:05

Νυχτερινή διασκέδαση

Δημοσίευση από starchild »

Για 4η χρονιά ψηφίστηκε ως η πιο ακριβή πόλη στον κόσμο για να ζήσεις...
Πιο Ακριβή... Στον Κόσμο...
https://www.forbes.com/sites/jwebb/2017 ... e6b9eac5e9
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8724
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Νυχτερινή διασκέδαση

Δημοσίευση από Zippo190 »

starchild έγραψε: Παρ 13 Απρ 2018, 18:48
Για όσους έτυχε να επισκεφθούν - ή πρόκειται να -, την Κύπρο έχω να προτείνω μερικά μαγαζιά, με κορυφαίο το Ροκκα Ρόλλα στη Λευκωσία.
Το Rocka Rolla είναι λίγο ψιλοπαρακμή μεταλλάδικο, τίμιο αλλά κυρίως για πιτσιρικάδες όπως και το Rock City. Τα καλά γκομενάκια σκάνε μύτη όμως στο New Division που παίζει γενικά πόπ και λίγη ηλεκτρονική μουσική αλλά είναι συμπαθητικό μαγαζί. Επίσης υπάρχει το Neverland που είναι πιο ρόκ φάση με ελάχιστες έως καθόλου μεταλλιές (έχουμε πετύχει και έντεχνο πρόγραμμα και βγάζαμε φλύκταινες) ενώ το μαγαζί που μου άρεσε πιο πολύ από όλα είναι το BrewFellas μια πολύ ωραία μπυραρία με απίστευτες ποικιλίες μπύρες που δεν έχω ξαναδει αλλού.

Στην Λάρνακα μου άρεσε πολύ το ρέστοραν-μπάρ 1900 (τρόμερός χώρος) αν και λένε ότι ο ιδιοκτήτης είναι γυφτέξ. Επίσης είχαμε βγεί στο Savino (αν θυμάμαι καλά) αλλά είχα σάπια βαρελίσια και στο ρεστοράν-μπάρ Blue Pine που ηταν συμπαθητικό (τρομερός χώρος και εκεί).

Βέβαια το έχω ξαναπεί το "the place to be" στην Λευκωσία είναι ο Πρόσφυγας για κορυφαίο οφτό-κλέφτικο (όσοι δεν γνωρίζουν ας περάσουν έξω). Είναι τόσο έπος που ΕΧΕΙ ΓΥΨΙΝΗ ΠΡΟΤΟΜΗ ΤΟΥ ΙΔΡΥΤΗ-ΨΗΣΤΗ ΣΕ ΕΙΔΙΚΟ ΧΩΡΟ ΛΑΤΡΕΙΑΣ.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
starchild
Δημοσιεύσεις: 275
Εγγραφή: Τετ 10 Ιαν 2018, 17:05

Νυχτερινή διασκέδαση

Δημοσίευση από starchild »

Γνώστης της κυπριακής κουλτούρας βλέπω, και αν κρίνω από τις αναφορές σε Παγωτό Παπαφιλίππου και Οφτό-Κλέφτικο ψάχνεις ήδη τρόπο να αποκτήσεις Κυπριακό Διαβατήριο. Συμφωνώ με όσα ανάφερες εκτός από τον Πρόσφυγα που μόνο και μόνο με την προτομή με κάνεις να θέλω να κλείσω εισιτήριο άμεσα για Κύπρο.
Ναι Savino ονομαζεται το μπαρακι στη Λαρνακα.

Λεμεσό ζήσαμε ωραία χρόνια με το Rolling Stones, το οποίο έκλεισε και τα τελευταία χρόνια ο λιγοστός μεταλλόκοσμος μαζεύεται στο Route 66.
Κλασσικά τιμάμε επίσης Tepee.
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8724
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Νυχτερινή διασκέδαση

Δημοσίευση από Zippo190 »

starchild έγραψε: Δευ 16 Απρ 2018, 11:30 Γνώστης της κυπριακής κουλτούρας βλέπω, και αν κρίνω από τις αναφορές σε Παγωτό Παπαφιλίππου και Οφτό-Κλέφτικο ψάχνεις ήδη τρόπο να αποκτήσεις Κυπριακό Διαβατήριο. Συμφωνώ με όσα ανάφερες εκτός από τον Πρόσφυγα που μόνο και μόνο με την προτομή με κάνεις να θέλω να κλείσω εισιτήριο άμεσα για Κύπρο.
μέχρι πρόσφατα είχα στενές σχέσεις, πλέον όχι τόσο. Αν φύγεις φέρε ένα κιλο Παπαφιλίππου χαρούπι-καρύδα. :toothy:
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
LuciferSteele
Δημοσιεύσεις: 6992
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 10:24

Νυχτερινή διασκέδαση

Δημοσίευση από LuciferSteele »

Zippo190 έγραψε: Δευ 16 Απρ 2018, 11:22 ΕΧΕΙ ΓΥΨΙΝΗ ΠΡΟΤΟΜΗ ΤΟΥ ΙΔΡΥΤΗ-ΨΗΣΤΗ ΣΕ ΕΙΔΙΚΟ ΧΩΡΟ ΛΑΤΡΕΙΑΣ.
ψάχνω ήδη τιμές στην Aegean
We scribe in the dark of the night our Black Steele
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
Άβαταρ μέλους
Severian
Δημοσιεύσεις: 100
Εγγραφή: Τρί 20 Μαρ 2018, 15:46
Επικοινωνία:

Νυχτερινή διασκέδαση

Δημοσίευση από Severian »

Πω με μπριζωσες και μενα γτ παω συχνα λογω μετακομισης κολλητων εκει. Το Blue Pine οντως ειναι πολυ ομορφο μαγαζι και εχει και απο τα καλυτερα Burger που χω δοκιμασει
"Hell has no limits, nor is circumscribed, for where we are is Hell, and where Hell is, there we must be"
Severian

"Farewell, friend. I was a thousand times more evil than thou!"
Stormbringer
Άβαταρ μέλους
Advancing Yokeda
Δημοσιεύσεις: 2627
Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33

Re: Νυχτερινή διασκέδαση

Δημοσίευση από Advancing Yokeda »

Scrollkeeper έγραψε: Παρ 30 Μαρ 2018, 12:38 Σε ότι αφορά τη διασκέδαση Χανιά τα πράγματα είναι λίγο περιορισμένα, ειδικά το χειμώνα. Το πρώτο χρόνο που ήμουν κάτω το ξεφτίλησα στην έξοδο αλλά από εκεί και έπειτα βαρέθηκα οικτρά τη φάση "έξοδο στη πόλη". Ο μόνος λόγος που θα τραβιόμουν κέντρο είναι μόνο αν έπαιζε κάποια περίσταση ή αν έσκαγε μύτη κανένας φίλος από αλλού οπότε και έπρεπε να κάνω τον "ξεναγό".

Άσχετα με αυτό πάντως, νομίζω ότι είναι καλές επιλογές για όποιον θέλει να βολτάρει στο κέντρο της πόλης με τα πόδια.

Άβαλον: κλασσικό μεταλλάδικο που στέκει αγέρωχο εδώ και τουλάχιστον 15 χρόνια. Αν πετύχεις τον DJ σε κέφια θα περάσεις καλά, αλλιώς κλάφτα χαράλαμπε (δε παιζει να εχω ξαναζήσει αλλαγή από Savatage σε Drowning Pool σε άλλο μαγαζί). Το κακό με το Άβαλον είναι ότι το χειμώνα είναι σχεδόν άδειο, ενώ το καλοκαίρι είναι τίγκα στους τουρίστες που μπεκρουλιάζουν σαν μπακαλιάροι ενώ ο μέσα χώρος "βράζει" από τη ζέστη. Συμβουλή: Πιες το μπυράκι γρήγορα και κατευθύνσου στο Barfly (διάβαζε παρακάτω). Τιμές: μπορεί και καλύτερα.

Barfly: μικρό ροκάδικο που βγάζει μια "οικογενειακή" ατμόσφαιρα μιας και δεν έχω πετύχει πάνω από 10 άτομα μέσα. Η μουσική που παίζει είναι από χαλαρά ροκάκια μέχρι Manilla Road (ανάλογα με το κοινό). Ψιλοσέιφ επιλογή αν θες να πιεις μια μπύρα και να ανταλλάξεις δύο κουβέντες σαν άνθρωπος μακριά από βαβούρες και καπνίλες. Μου είχε φανεί κ αρκετά κουλ ο τύπος που το έχει. Τιμές: τίμιος.

Μαμούθ: μαγαζάκι αντίστοιχο με το Barfly (σχεδόν δίπλα στο Barfly) αλλά με πιο old school αισθητική και εντελώς ροκ πρόγραμμα. Εδώ ο μέσος όρος ηλικίας ανεβαίνει απότομα κάνοντας τη παντόφλα οικοδόμου και το παγωτό καϊμάκι σχεδόν πραγματικότητα. Έχει σωστές τιμές σε μπύρες και είναι μακριά από τη λαίλαπα των τουριστόκαφρων που είναι μεγάλο plus κατά τους θερινούς μήνες. Τιμές: σωστός.

Έλλη: Και αυτό το μαγαζί είναι στο παλιό λιμάνι λίγα μέτρα πιο κάτω από το Άβαλον. Εδώ μετράει πιο πολύ για αφτερ φάση μιας κ είναι από τα λίγα μαγαζιά του είδους που κρατάνε κόσμο μέχρι το ξημέρωμα. Ο κοσμος είναι κυρίως "φάση 5μερη" (δλδ πιτσιρίκια ως επι το πλείστον) αλλά παίζουν κ στις δικές μας ηλικίες (30+). Μουσικά πάντως μην περιμένετε πολλά: μπορεί να ακούσετε 3 κομμάτια AC/DC back to back κ μετά Αγγελάκα ή κάποια εντεχνίλα. Για μια, άντε δύο, φορές το χρόνο είναι καλά αλλά μέχρι εκεί. Τιμές: ΟΚ.

Ταράτσα Καφέ: ίσως το καλύτερο μέρος για καφεδάκι στο παλιό λιμάνι. Με το που μπείτε στο συγκεκριμένο μαγαζί απλά ξεχάστε τα ροφήματα που τελειώνουν σε -ινο (φρεντοτσίνο, καπουτσίνο, κλπ.) και κάντε μια επιστροφή στις ρίζες σας παραγγέλνωντας έναν ΦΡΑΠΕ. Είναι από τα λίγα μαγαζιά που έχουν ταράτσα που βλέπει στο λιμάνι και είναι τόσο αντιεμπορικό που θα απολαύσετε το καφεδάκι σας μακριά από τη βαβούρα των "καλησπεράκιδων" και των selfie-sticks που κυριαρχούν στη "περατζάδα". Τιμές: σχεδόν καφενείου.

Γενικά η φάση Χανιά και μέταλ ποτέ δε μου έκατσε. Ναι, ξέρω ότι υπάρχει το CRF αλλά για έναν καταραμένο λόγο κατάφερα να το χάσω κ τα 4 χρόνια που είμαι κάτω... μια κάτι γάμοι, μια κάτι τραβηγματα αθήνα, μια η δουλειά, κατέληξε τρελό φέιλ η φάση.

Σε ότι αφορά τη διασκέδαση, όταν παίζει έξοδος είναι συνήθως κάποια μονοήμερη το ΣΚ εκτός Χανίων σε κανά χωριουδάκι (σε συνδυασμό με obscure μυσταγωγική ταβέρνα) ή κατιφόρισμα προς Ρέθυμνο για καφέ/φαί κλπ, μη μέταλ σκηνικά δλδ. Όταν δεν παίζει έξοδος θα παίξει καμιά ταινία/σειρά ή κανα βίντεο γκέιμ κεκλεισμένων των θυρών.
Δεν έχω ιδέα πως είναι η μεταλλική διασκέδαση στα Χανιά σήμερα.

Να πω την αλήθεια φοβάμαι να πάω σε τέτοια μέρη, μου δίνω μεγάλο ποσοστό απογοήτευσης... Οι απαιτήσεις μου είναι μεγάλες...

Από την άλλη ψήνομαι εδώ και χρόνια να κλείσω την Ταράτσα για ένα metal party, όμως ούτε να το διαφημίσω μπορώ, ούτε να τρέξω γι αυτό λόγω χρόνου και έτσι έχει μείνει στη διάσταση των πιθανοτήτων... Αν όμως υπήρχε ένα μέρος για να οργανώσω ένα τέτοιο event, αυτό θα ήταν η Ταράτσα.

Trivia: Ο ιδιοκτήτης είναι ιππότης. Εννοώ είναι επίσημα ιππότης, με τίτλο ιπποσύνης βενετικής προέλευσης. Έχω δει γκραβούρες και θυρεούς εποχής και έχω σαστίσει.
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8724
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Re: Νυχτερινή διασκέδαση

Δημοσίευση από Zippo190 »

Advancing Yokeda έγραψε: Παρ 29 Νοέμ 2019, 13:57

Trivia: Ο ιδιοκτήτης είναι ιππότης. Εννοώ είναι επίσημα ιππότης, με τίτλο ιπποσύνης βενετικής προέλευσης. Έχω δει γκραβούρες και θυρεούς εποχής και έχω σαστίσει.
τον έχει χειροτονήσει κάποιος, είναι κληρονομικός τιτλός ή τον αγόρασε; Παλιά ήθελα να τσιμπήσω τίτλο βισκόμη.

Όσοι θέλετε τίτλο ευγενείας τσεκάρετε εδώ: https://www.sealandgov.org/noble-titles/
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
Advancing Yokeda
Δημοσιεύσεις: 2627
Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33

Re: Νυχτερινή διασκέδαση

Δημοσίευση από Advancing Yokeda »

Zippo190 έγραψε: Παρ 29 Νοέμ 2019, 14:25
Advancing Yokeda έγραψε: Παρ 29 Νοέμ 2019, 13:57

Trivia: Ο ιδιοκτήτης είναι ιππότης. Εννοώ είναι επίσημα ιππότης, με τίτλο ιπποσύνης βενετικής προέλευσης. Έχω δει γκραβούρες και θυρεούς εποχής και έχω σαστίσει.
τον έχει χειροτονήσει κάποιος, είναι κληρονομικός τιτλός ή τον αγόρασε; Παλιά ήθελα να τσιμπήσω τίτλο βισκόμη.

Όσοι θέλετε τίτλο ευγενείας τσεκάρετε εδώ: https://www.sealandgov.org/noble-titles/
κληρονομιά - παρέχει υλικό και στις τοπικές κατα καιρούς εκθέσεις
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Άβαταρ μέλους
apeitharxos
Δημοσιεύσεις: 835
Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18

Η Metal διασκέδαση σήμερα. Rock & Metal μαγαζιά που μας αρέσουν.

Δημοσίευση από apeitharxos »

Έχουμε/έχετε ανοίξει τόσα topic, και κανένα ως τώρα δεν αφορούσε την διασκέδαση.
Βγαίνετε καθόλου να πάτε σε τίποτα ροκάδικα να μπεκρουλιάσετε; Ή απλά σπίτι με τις παντοφλίτσες κατεβάζετε mp3;
Τι σας αρέσει και τι σας χαλάει από την σημερινή διακέδαση;
Έχετε να διηγηθείτε περίεργα περιστατικά από παλαιότερα ή/και σήμερα;

Λοιπόν, σε ό,τι αφορά εμένα, δεν θα μιλήσω για κάποιο μαγαζί συγκεκριμένα, θα ήθελα αρχικά να παραθέσω το παρακάτω βίντεο, το οποίο σχεδόν πια σήμερα έχει τον χαρακτήρα ντοκυμαντέρ, από το ίσως πιο cult metal μαγαζί στην αθηναϊκή metal ιστορία, μετά την Victoria, που δεν είναι άλλο από το Χωρίς Ανάσα.



Και σε σχέση με τις εποχές που μεσουρανούσαν τα Χωρίς Ανάσα, Ηχόχρωμα, Paranoid, θα ήθελα να κάνω τις εξής παρατηρήσεις:

(1) Σήμερα, σχεδόν δεν υπάρχουν αμιγώς metal μαγαζιά. Υπάρχει μια flat κατάσταση, στην οποία τα μαγαζιά παίζουν λίγο απ’ όλα, και, ανάμεσα σε αυτά, παίζει σφήνα και κανένα metal κομμάτι (ανάμεσα σε nu metal γκαρίσματα ή ανάμεσα σε γνωστά mainstream ροκ ακούσματα). Προέχει το να μαζέψουμε όσο περισσότερο κόσμο γίνεται, παρά το να είμαστε εξειδικευμένοι σε κάποιο είδος. Όταν βέβαια ο εκάστοτε ιδιοκτήτης μαγαζιού, λειτουργεί ένα μαγαζί για τον βιοπορισμό του, πολλές φορές αυτά τα κριτήρια πάνε περίπατο και προέχει να βγει το μεροκάματο, και δικαιολογημένα ίσως. Το ερώτημα το δικό μου όμως είναι κατά πόσο αισθάνεται metal ο εκάστοτε μαγαζάτορας; Γιατί η εντύπωση η δική μου είναι ότι ο εκάστοτε ιδιοκτήτης είναι απλά ένας ρόκερ με επιφανειακή σχέση με το κάθε είδος, είτε αυτό λέγεται true metal, είτε nu metal, είτε black metal κλπ. Έχει δηλαδή ακούσει λίγο απ’ όλα, χωρίς να έχει εμβαθύνει. Μπορεί να έχει ένα βαβυλωνιακό μούσι μέχρι το πάτωμα και τρία τατουάζ στο μπράτσο, και να φοράει μπλούζα Motorhead, αλλά αυτά τον καθιστούν απλά ρόκερ, όχι μεταλλά. Έτσι λοιπόν, ανάλογα την αισθητική και το γενικότερο background του εκάστοτε ιδιοκτήτη, στήνεται και το μαγαζί.

(2) Σε σχέση με παλαιότερα, το dj-ing δεν γίνεται με physical formats, όπως δίσκοι βινυλίου ή, έστω, cds, γεγονός που επιτρέπει ευκολότερα στον κάθε μυρωδιά να το παίζει dj. Όποιος δηλαδή έχει ακούσει Motorhead, Judas Priest, Guns ‘n’ Roses, Iron Maiden, και μπορεί να φέρει κάποιο κόσμο, ανεξάρτητα από το εάν έχει δική του δισκοθήκη και λεπτομερείς γνώσεις, γίνεται dj. Με εξαίρεση 2-3 djs οι οποίοι δραστηριοποιούνται στα χωράφια μας (epic metal, nwobhm και true underground γενικότερα) και έχουν πάρα πολλές γνώσεις και το πρόγραμμά τους παρουσιάζει όντως πάρα πολύ ενδιαφέρον, οι υπόλοιποι djs είναι για εμένα αδιάφοροι. Έχεις δηλαδή τόσες πιθανότητες να ακούσεις καινούρια μουσική όταν πας στο πρόγραμμά τους, όσες πιθανότητες έχεις να πας στους Ζωγράφου με το αυτοκίνητο και να βρεις να παρκάρεις. Ακόμη και εσύ, ως θαμώνας, να τους ζητήσεις κάτι, που εκείνοι δεν το ξέρουν, δεν έχουν παρά να κοιτάξουν τη λίστα με τα mp3 και να το βάλουν να παίξει. Σε αντίθεση με παλαιότερα που, συνήθως οι djs έφερναν και δίσκους από την δική τους δισκοθήκη ή, τουλάχιστον, έπρεπε να είναι ενημερωμένοι για το τι δισκογραφία υπάρχει στα ράφια πίσω από την πλάτη τους.

(3) Πλέον, δεν υπάρχουν οι μεγάλοι χώροι. Με εξαίρεση το Rock Dragon, που το είχα επισκεφτεί όσο ήταν στο Μπουρνάζι (τώρα που έχει πάει στο Γκάζι δεν ξέρω τι γίνεται), δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή μου άλλος χώρος, αλλά και πάλι, πριν κάποιο καιρό που πήγαινα, απείχε παρασάγγας από το feeling των μαγαζιών της δεκαετίας του ’90 που ανέφερα παραπάνω, χωρίς ωστόσο να είναι κακό μαγαζί (κάθε άλλο).

(4) Ασορτί βέβαια με την αισθητική των μαγαζιών είναι και αρκετοί θαμώνες, για τους οποίους πραγματικά αναρωτιέμαι αν βρίσκουν ευχαρίστηση να ακούν συνεχώς τα ίδια και τα ίδια τραγούδια, σαν από κασέτα. Aναρωτιέμαι επίσης αν ψάχνονται με το είδος, ή αν απλά έχουν 10 δίσκους από τότε που ήταν 25 χρονών και έχουν μείνει σε αυτά. Γενικώς, βλέπω ότι το ενδιαφέρον περισσότερο εστιάζεται για κάποιους στο να βγάλουν φωτογραφίες στο facebook στα διάφορα μαγαζιά, παρά να βγουν για να ακούσουν καινούρια μουσική.

Εσείς τι ακριβώς θα θέλατε; Μαγαζιά που να παίζουν λίγο απ’ όλα, ή μαγαζιά που να εμβαθύνουν στο αγαπημένο μας είδος; Εμένα προσωπικά θα μου άρεσε να βλέπω μαγαζιά ή/και djs που να δίνουν βάση και σε όχι καταξιωμένους καλλιτέχνες, προωθώντας τους ποικιλοτρόπως, μέσα στις δυνατότητες που έχουν. Το βλέπουμε από κάποιους djs που εξειδικεύονται στα χωράφια μας (epic metal, nwobhm, traditional metal), όπως είπα και πιο πάνω, που είναι μερακλήδες σε αυτό που κάνουν, αλλά αυτή δεν είναι παρά η εξαίρεση στον κανόνα.

Επίσης, περιπτώσεις όπως αυτή του Isengard, του μαγαζιού, που παίζει μόνο black metal, με βρίσκουν σύμφωνο, άσχετα αν εγώ δεν τρελαίνομαι για το black metal.

Θα ήθελα να παραθέσω επίσης την ιστορία του Neal Key, dj αρχικά, και ιδιοκτήτη του club The Bandwagon Heavy Metal Soundhouse, το οποίο μετατράπηκε σε χώρο ανάδειξης νέων συγκροτημάτων συμβάλλοντας τα μέγιστα στο ανερχόμενο τότε nwobhm κίνημα, και βοηθώντας μπάντες σαν τους Iron Maiden ή τους Saxon στα πρώτα τους βήματα. Πόσο πιστεύετε ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί στην σημερινή Αθήνα; Θα μου πεις, δεν συνέβη 40 χρόνια τώρα, γιατί να συμβεί σήμερα;
https://en.wikipedia.org/wiki/Neal_Kay

Για το σήμερα, δεν θα σχολιάσω κάποιο μαγαζί θετικά ή αρνητικά θα πω μόνο πως βρίσκω ότι το Limbo στο Αιγάλεω διαθέτει όλα τα στοιχεία του cult μαγαζιού: Αισθητική που δεν έχει αλλάξει από την δεκαετία του ’80, οπότε και ξεκίνησε, έχεις την εντύπωση ότι βρίσκεσαι σε άλλη δεκαετία με το που εισέρχεσαι στο μαγαζί, πάρα πολύ ‘ζεστός’ χώρος. Και το djing γίνεται ακόμη από physical formats. Παίζει ‘70s κυρίως, αλλά και metal.
Για όσους θυμούνται, το Limbo βρίσκεται απέναντι από εκεί που βρισκόταν το πρώτο Χωρίς Ανάσα, βαστάει Θερμοπύλες για πάνω από 35 χρόνια…
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

Η Metal διασκέδαση σήμερα. Rock & Metal μαγαζιά που μας αρέσουν.

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

Δεν διάβασα ακόμα το ποστ σου, αλλά κάποτε ανοίξαμε κ αυτό το τοπικ: viewtopic.php?f=7&t=424. Ίσως να χρειάζεται merge, αλλά συνεχίζουμε εδω κ το κανω σε ανυποπτο χρόνο αν εινια ;)
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
apeitharxos
Δημοσιεύσεις: 835
Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18

Η Metal διασκέδαση σήμερα. Rock & Metal μαγαζιά που μας αρέσουν.

Δημοσίευση από apeitharxos »

Scrollkeeper έγραψε: Παρ 10 Ιαν 2020, 19:01 Δεν διάβασα ακόμα το ποστ σου, αλλά κάποτε ανοίξαμε κ αυτό το τοπικ: viewtopic.php?f=7&t=424. Ίσως να χρειάζεται merge, αλλά συνεχίζουμε εδω κ το κανω σε ανυποπτο χρόνο αν εινια ;)
Συγγνώμη, δεν το είχα δει, χειρίσου το όπως νομίζεις καλύτερα...
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Άβαταρ μέλους
Advancing Yokeda
Δημοσιεύσεις: 2627
Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33

Η Metal διασκέδαση σήμερα. Rock & Metal μαγαζιά που μας αρέσουν.

Δημοσίευση από Advancing Yokeda »

Απείθαρχε μέσα στο μυαλό μου είσαι... ήθελα να φτιάξω ένα αντίστοιχο θέμα που όμως θα έιχε νοσταλγικό χαρακτήρα για το μέταλ κλάμπινγκ παρά για το σήμερα.

Για μένα η μέταλ διασκέδαση σήμερα είναι ανύπαρκτη. Αν θεωρείς ότι στην Αθήνα είναι πεσμένα τα πράγματα, έλα κάτω στα Χανιά να δεις.
Το ένα μέταλ καφέ μπαρ που ήξερα ότι μπορώ να βγω για να ακούσω ένα Dio ή ένα Maiden, έχει (μου έχουν πει) εξελιχθεί σε ροκάδικο, οπότε καταλαβαίνεις...
Προσωπικά θεωρώ την πιο "μεταλ" περίοδο διακέδασης στην πόλη μου (αυτη που έχω βιώσει εγώ) τα τέλη των 90's, όπου κάθε τελευταίο Σάββατο του μήνα γινόταν πάρτυ με τα όλα του (ντεκόρ, κληρώσεις κτλ) σε τοπική μουσική σκηνή. Φαντασου να φορτώνεις όλο το μήνα για να τα δωσεις όλα εκείνο το Σάββατο. Μέχρι και από Αθήνα έρχονταν για εκείνα να πάρτυ... Fun times...

Θυμάμαι όμως με νοσταλγία τις αρχές της δεκαετιας του 2000...

Χωρίς Ανάσα, στάση παλατάκι, τελευταίο λεωφορείο γεμάτο μεταλλάδες, τσιγάρο και μπύρα στο γειτονικό παρκάκι, κουβεντούλα για το μέταλ - war of words όταν εστιάζαμε στους Manowar και μετά μπουκα στο κλάμπ... Χρώματα, καθρέφτες, ο γραφικός Άκης να κοιτά τον εαυτό του εκεί για 2 λεπτά με το ρολόι και να φτιάχνει το μαλλί τσεκάροντας αν του έφτασε στον 5ο οσφυικό από τον 4ο που έφτανε την προηγούμενη εβδομάδα. Μετά, πρόγραμμα χύμα - motorhead και καπάκι accept και καπάκι bathory, πίστα στη μέση, ήχος πριμαριστός να σου ξυρίζει το τύμπανο με ξυράφι ζιλέτ, ο Γεωργιόπουλος να φορά γυαλιά ηλίου όταν έπαιζε μουσική, όλοι να τα δινουν όλα.... και πάλι good times!

Αναφέρω τη νοσταλγία μου για Χωρίς Ανάσα γιατί αυτή με οδήγησε πριν λίγα χρόνια να κλείσω στο φτερό Παρασκευή βράδυ εισιτήρια για Αθήνα, 10 ώρες πλοίο, για να περάσω λέει μια αξέχαστη μεταλλική νύχτα όπως τότε... Εκείνο που συνάντησα ήταν αφιέρωμα death στο Rainbow, αφιέρωμα metallica στο Ragnarok. Πίκρα με λίγα λόγια και δεν επιχείρησα κάτι ανάλογο μέχρι και σήμερα. Δυστυχώς μετά έμαθα ότι και το Ragnarok έκλεισε....

Με κατάλληλες συνθήκες, θα επιχειρούσα να αναβιώσω εκείνη την εποχή με τα πάρτυ γιατί βραδιές όπως εκείνες στο Χωρίς Ανάσα και το Αγκάθι δύσκολα θα ξαναδω νομίζω...
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Άβαταρ μέλους
RedSharks
Δημοσιεύσεις: 329
Εγγραφή: Τετ 12 Σεπ 2018, 10:25

Η Metal διασκέδαση σήμερα. Rock & Metal μαγαζιά που μας αρέσουν.

Δημοσίευση από RedSharks »

Πολύ ωραίο το βίντεο και να σκεφτεί κανείς ότι είναι από τα τελειώματα της φάσης (2000-2001)... φανταστείτε τι θα γινόταν στα 80s και στα 90s. Ένα βασικό ερώτημα που θα με ενδιέφερε πολύ να διαβάσω τις απόψεις σας είναι το γιατί τελείωσε (ή έστω παρήκμασε) αυτή η φάση των μεταλλάδικων; Υπάρχουν λιγότεροι μεταλλάδες σήμερα από ότι πριν 20 και 30 χρόνια; Δεν νομίζω. Ούτε η κρίση μου φαίνεται πειστική ως αιτιολόγηση. Τα ελληνάδικα τύπου «ΟΛΑ Ελληνικά» μια χαρά δουλεύουν και σήμερα. Άρα δεν φταίει η κρίση. Την ίδια κρίση περνάει ο Έλληνας που ακούει Κιάμο και Βέρτη με αυτόν που ακούει Saxon και Running Wild. Γιατί ο πρώτος θα βγει ακόμα, μαζικά, Σάββατο βράδυ να ακούσει την αγαπημένη του μουσική, και όχι ο δεύτερος;

Προσωπικά δεν έχω άποψη γιατί δυστυχώς δεν την έζησα ποτέ αυτή τη φάση. Δεν ήμουν ποτέ μέλος μεγάλης μεταλοπαρέας και τη δεκαετία του 90 που η φάση ήταν, φαντάζομαι, στο peak της, εμένα οι μεταλλάδες φίλοι μου ήταν 3 παιδιά από τη γειτονιά με τους οποίους μαζευόμαστε σε σπίτια για να ακούσουμε δίσκους αλλά ποτέ δεν βγήκαμε σε μεταλλάδικο.

Για αυτό και με ενδιαφέρει πολύ η άποψη όσων το έζησαν. Πιστεύετε ότι το internet και η δυνατότητα που έδωσε στον οποιοδήποτε να ακούσει/κατεβάσει, γρήγορα και τσάμπα, την οποιαδήποτε μουσική, έπαιξε κάποιο ρόλο; Έσβησε δηλαδή τη δίψα των μεταλλάδων να ανακαλύψουν καινούργια μουσική, μια ανάγκη που στα 90s την ικανοποιούσαν, μεταξύ άλλων, το ραδιόφωνο και τα μεταλομάγαζα; Πιστεύετε ότι η ανάγκη ανακάλυψης καινούργιας μουσικής ήταν βασικός λόγος για να βγαίνει κάποιος σε μεταλλάδικα στα 80s και 90s; Και όχι απλώς η ανάγκη κοινωνικοποίησης δηλαδή; Η ανάγκη δηλαδή να συναντήσεις και να γνωρίσεις άτομα με παρόμοια ενδιαφέροντα με σένα;;; Αυτός δεν είναι όμως γενικά ο βασικός λόγος που ο κόσμος πάει σε οποιοδήποτε μαγαζί, ανεξαρτήτως μουσικής κατεύθυνσης;

Επίσης, πόσο σημαντικός παράγοντας θεωρείτε ότι είναι ο κατακερματισμός του metal σε αμέτρητα sub-genres και sub-sub-genres, πολύ περισσότερα από όσα υπήρχαν στα 90s; Π.χ. στα 90s, τουλάχιστον στην αρχή, υπήρχε απλώς το death metal. Ενώ σήμερα υπάρχει το brutal death, το technical/progressive death, το melodic death, το death-doom, το deathgrind, το deathcore κτλ και πιθανότατα αυτός που ακούει το ένα sub-genre να μην γουστάρει να ακούσει τα άλλα. Πόσο δύσκολο κάνει αυτός ο κατακερματισμός της μουσικής (και άρα των οπαδών) για ένα metal μαγαζί να ικανοποιήσει μουσικά όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο; Στο βίντεο που ανέβασε ο Κυριάκος ακούγονται από Whitesnake μέχρι Kreator. Πόσο δεκτικός θα ήταν ο σημερινός μεταλάς να διασκεδάσει σε ένα μαγαζί που θα έπαιζε ένα τέτοιο εύρος μουσικής;
Απάντηση

Επιστροφή στο “Heavy metal κουλτούρα”