Λοιπον το πρόβλημα ξεκινά στο πως το χειρίστηκαν στην αρχή την όλη κατάσταση. Όταν έχεις το Γιωργάκη τον φωτογράφο και την Ελενίτσα τη ράφτρα, και ο Γιωργάκης πάει να ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα με την Ελενίτσα, ε, δεν μπλέκεις τον Δήμαρχο του χωριού επειδή τυχαίνει να ψωνίζει από την Ελενίτσα
Αυτό το escalation ήταν που πυροδότησε το όλο ντραμα. Αν οι Μάρτα/Μπαρτ τον έγραφαν στα @@ τους ή είχαν κάνει άλλου είδους χειρισμό δεν θα είχε γίνει τπτ. Αντι αυτού, φώναξαν το βαρύ πυροβολικό για να καθαρίσει. Sorry, αλλά αυτό δεν βγάζει νόημα για μένα. Οι Gabriel μια χαρά κύριοι ήταν στις απαντήσεις τους, αλλά πλέον ήταν αργά λόγω της έκτασης που πήρε το θέμα. Κοινώς είναι ένα λάθος που μπορεί να γίνει, αλλά το ότι έγινε από λάθος δεν πάει να πει πως δεν υπάρχει πρόβλμα.
Τα δε σχόλια που δέχτηκαν είναι κατάπτυστα και δεν έχουν να κάνουν με το θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων αλλά με τον απόπατο του ιντερνετ. Ελπίζω να είναι ορατή η διαφορά του επιπέδου του τόπικ στο ΦΣ με την υπόλοιπη χαβούζα του ΦΒ.
Επίσης ρε παιδιά που είναι το επαγγελματικό όταν μια τρίτη επιχείρηση μπλέκεται σε ενα dispute που γίνεται μεταξύ άλλων δύο; Σκληρό μεν, φουλ αντιεπαγγελματικό και νταβατζιλικι δε. Όταν βλέπεις τη φωτογραφία σου σε ένα profil/κατάλογος προϊόντων στο instagram, προφανώς και ζητάς τα δίκια σου (
https://www.instagram.com/thunderballclothing). Γιατί σας φαίνεται τραγικό; Το οτι κάποιοι ανέχονται να αναδημοσιεύονται οι φώτος τους, δεν πάει να πει ότι ισχύει για όλους ή πως είναι καλυμμένοι.
Και για να απαντήσω στον [mention]rbrigade[/mention]:
1) Δεν είμαι ηθικολόγος, απλά ρωτάω σε τι πρέπει να γίνει. Το δικαστήριο τον δικαίωσε το φωτογράφο έστω κ καθυστερημένα. Εσύ τι πιστεύεις;
2) Και όχι, δεν πρέπει να πάρουν χρήματα η οικογένεια του Γκεβάρα ΑΝ ΔΕΝ εχουν τα δικαιώματα στη φωτογραφία. Τα πρόσωπα δεν υπόκεινται σε copyright, αλλά σε προστασία προσωπικών δεδομένων. Οπότε καταλαβαίνεις πως εφόσον ο φωτογράφος είχε κάθε άδεια να τραβά αβέρτα κανείς δεν μπορεί να του πει τπτ. Εκεί που έχουν δικαίωμα οι συγγενείς του είναι στα ημερολογια του από τη στιγμή που αποτέλεσαν τη βασικό συστατικό για να γίνει μια ταινία. Καλή, κακή δεν μας νοιάζει. Κάποιος εκμεταλλεύτηκε ένα δημιούργημα και πρέπει να αποδώσει κέρδη στον κάτοχό του.
Στα θεάματα από τη στιγμή που δέχεσαι να συνεργαστείς με promoter/διοργανωτή και δέχεσαι και την όποια κάλυψη/προβολή σου παρέχει, το να βγεις μετά και να πεις "μα μου σου του" είναι απλά ανέκδοτο. Ή τα γειώνεις όλα από την αρχή ή άντε γεια. Σαν καλλιτέχνης μπορείς να αρνηθείς ή ακόμα και να φέρεις τον δικό σου φωτογράφου που εμπιστεύεσαι. Κάτι τέτοιο όμως δεν το κάνει κανείς και μάντεψε γιατί... $$$$$$.
3) Ο φωτογράφος δεν δεσμεύεται από copyright προς τη Μάρτα γιατί το context είναι ένα συναυλιακό γεγονός και όχι ένας κατάλογος προϊόντων ή μια αναπαραγωγή του ίδιου του ρούχου (δεν έκοψε ένα ίδιο ρούχο, ούτε φωτογράφισε αυτούσιο το ρούχο). Κοινώς, το ΘΕΜΑ στην προκειμένη δεν ήταν το ρούχο
Αυτό δεν καταλαβαίνεις και έχεις κολλήσει εκεί. Αν ήταν μόδιστρος και την κόπιαρε θα υπήρχε θέμα. Όπως επίσης θα υπήρχε θέμα αν η Μάρτα έπαιρνε φωτογραφία από την ίδια την Αλίσσα και την έβαζε στο σάιτ της χωρίς την άδειά της. Της έχει πουλήσει το ρούχο, δεν έχει δικαίωμα σε ότι έχει περιλαμβάνει το ρούχο της.
Για να καταλάβεις τι παιζει με δικαιώματα θα σου πω μόνο πως φωτογραφίες με τον Πύργο του Αιφελ κατά τη διάρκεια της ημέρες δεν υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα. Όταν όμως νυχτώνει και φωτίζεται η εταιρεία που τον εκμεταλλεύεται διατηρεί δικαίωμα σε όλες τις φωτογραφίες που τον δείχνουν φωταγωγημένο.
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.