Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Κουβέντες μεταλλικές, απλές και σταράτες...
Άβαταρ μέλους
CountRaven
Δημοσιεύσεις: 14654
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από CountRaven »

Ας δούμε μερικά ενδιαφέροντα 90ς facts για να βάλω και αλατοπίπερο στο ποστ:

Υπήρξε μια περίοδο που στο Hammer, την αρχισυνταξία την είχε αναλάβει ο Καραολίδης. εκείνη την εποχή έγινε μια συνειδητή προσπάθεια να σπρωχτεί σε ένα μεγάλο βαθμό, το Grunge, το Alternative και τα συναφή είδη του νέου τότε ήχου -ας πούμε χοντιρκά την περίοδο 1990-1992 άντε βαριά 3-.

Παράλληλα είχε αρχίσει να ανεβαίνει πολύ το Black / Death Metal κυρίως εξαιτίας του γεγονότος ότι κάποια Ελληνικά σχήματα είχαν υπογράψει με ξένες εταιρίες. H ροπή ενός σεβαστού κομματιού Ελληνικών συγκροτημάτων στον ακραίο ήχο είχε ξεκινήσει νωρίτερα φυσικά, τα σοβαρά συμβόλαια ήταν η πρώτοι καρποί και η άνοδο της φάσης -άρα και η προβολή της- συγκοινωνούντα δοχείαδοχεία και αναμενόμενα σκηνικά. Χωρίς να λείπει και η κλασική Ελληνική σφραγίδα: Molon Lave Records, Unsound Records -με διασκάδικο-, Go Underground δισκάδικο -ο πρώτος διανομέας της μικρής και ανερχόμενης τότε Nuclear Blast- και άλλα διάφορα. Το ακραίο Metal στην τότε μορφή του ήταν εκεί. Και με τα χρόνια μέσα στα 90ς θα μεγαλώσει και άλλο η φάση και σε επίπεδο μελανιού σε Χάμερ ειδικά όταν ο Φλωράκης ήρθε στο περιοδικό και ακόμα πιο ειδικά όταν άρχισε να γράφει Γιοβανίτης. το Νορβηγικό Black Metal είχε γίνει πλέον μια κυριλέ υπο-κουλτούρα μέσα στη Metal φάση. Είχε και πριν το impact του -βλέπε πχ. επίσκεψη των Ethereal ως φανς στη Νορβηγία όπου φιλοξενήθηκαν από τους ίδιος τους Mayhem κτλ, γιατί το αναφέρω γιατί δεν θα συνέβαινε αν κάποιοι δεν ήταν φανατικοί ήδη με την φάση και δεν είχαν ξεκινήσει αλληλογραφία με τους αντίστοιχους έξω -βλέπε Ethereal - Mayhem).

Φυσικά δεν πρέπει να παραβλέπουμε αυτό που ανέφερε ο rbrigade. Μεγάλοι καρά εμπορικοί δίσκοι: Painkiller, Black Album, Empire και τόσα άλλα.

Από τα μέσα της δεκαετίας τα πράγματα άρχισαν να γίνονται περισσότερο λαμπερά. Ανατρέξτε στα αγαπημένα σας Μέταλ σφυριά και δείτε το μπαμ που έγινε με το Land Of The Free -1995-. Και λογικό διότι έρχονταν στην Ελλάδα από διανομέα τον οποίο στήριζε το Hammer αλλά και εκείνος στήριζε το Hammer. Σας έγραψα και σε άλλο topic για τους διανομείς και το πόσο και τι ρόλο έπαιξαν...

Έχει ήδη αρχίσει να προκαλείται μια ελεγχόμενη μεν υπαρκτή δε φρεμίτιδα με τους Blind Guardian σε συνδυασμό με την φάση που πέρασε μια ολόκληρη γενιά σε επίπεδο -σχεδόν- pop κουλτούρας με τον Tolkien και τα βιβλία τους. Το μεγάλο μπαμ με αυτό το σκηνικό θα έρθει αργότερα με το Nightfall In The Middle Earth -1998-. Ουρές στο Rock City όταν βγήκε ο δίσκος. Το Γερμανικό ατσάλι -Ragem Running Wild- θα γνωρίσει δόξες δίπλα στους Guardian στα πλαίσια μιας "κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά" φάσης.

Ποιος θα ξεχάσει το όμορφο 1996 και το μεγάλο μπαμ με τους Angra και τους Iced Earth; Μέχρι και οι λαικιές στο λύκειο ένιωθαν με I died for you... Τι να λέμε τώρα. Δεν νομίζω να ξεχνάτε πόσοι τόνοι μελανιού χύθηκαν. Και τα φουλ οπαδικά σκηνικά πριν τα live με ντου στον Sky Rock και άλλα όμορφα.

Το 1995 κυκλοφόρησε ένας δίσκος που έμελε να ανοίξει μια μεγάλη πόρτα -ακάλυπτος ένα πράγμα- στην ταλαίπωρη Metal Ελλάδα μας. Πόρτα για να σκάσουν μύτη οι εραστές του σκότους που ουσιαστικά έψαχναν γκόμενα. :P Cradle Of Filth - Dusk And Her Embrace - Τα σχόλια και το τι είδαν τα ματάκια μας μετά από αυτό... Δικά σας.

Δεν είχε μερίδα ο ατμοσφαιρικός ήχος; Paradise Lost - Draconian Times να γράψω μόνο και δεν παίζει να υπάρχει πιο προωθημένη μπάντα σε Ελλάδα. Είτε μιλάμε για Doom / Death Metal μπάντες που μεταμορφώθηκαν -Anathema, Gathering, Paradise Lost-, είτε όχι ΚΑΙ αυτή η τάση είχε μερίδα λεόντος στο Ελλάντα. Το ημερολόγιο έδειχνε 1995. Και στα χρόνια που ακολούθησαν ήρθαν ανάλογες κυκλοφορίες με μεγάλο impact -Theater Of Tragedy πχ-.

Το 1996 θα παίσουν τα πρώτα σποράκια της Nevermore τρέλας με το Politics, ενώ το 1998 με το Dreaming θα γίνουν η για χρόνια αγαπημένη Χάμερ-μπάντα.

Εκεί γύρω στα 1998 βρίσκονταν σε εξέλιξη μια άλλη φρενίτιδα: αυτή των Dream Theater που έφερε σε ένα μεγάλο βαθμό το Prog στο προσκήνιο μέσα από τις σελίδες του Hammer. Θυμάμαι χαρακτηριστικά κρητική Age Of Impact από Explorers Club στο Hammer και άλλα τέτοια όμορφα, το Prog μέσω του τηλεμεταφορέα των Dream Theater ήταν ένα είδος το οποίο έμπαινε για τα καλά στον Ελληνικό χάρτη. Φυσικά και είχε ξεκινήσει νωρίτερα -εποχή Awake- το 1998 όμως έγινε αύξηση του καταλόγου διανομής εταιριών με Prog υλικό -Magna Carta κτλ- οπότε...

Τα τέλη των 90ς - αρχές 00ς με το Nu Metal, την Tool φρενίτιδα και τους νεωτερισμούς τύπου Isis, Mastodon κτλ ή τις τάσεις τύπου drone και post metal. Προσπαθώ να τα διαγράψω από τη μνήμη μου -κρατώντας τα καλά από μια χούφτα δίσκων-. Αν και το χάμερ ήταν πάλι εκεί. Γιατί άραγε;

Όλα αυτά συνέβαιναν παράλληλα κύριοι και έβρισκαν one way or another τον δρόμο τους στο Hammer και στο Invader. Κυρίως επειδή υπήρχε ένα εμπορικό νόημα σε κάθε τέτοια κίνηση.

Είναι απολύτως λογικό αυτό που αναφέρει ο Πρίαμος. Μπάντες που ήταν στο underground τότε, να παορυσιαστούν τότε σε fanzines κυρίως. Αυτό ήταν και το σωστό και το υγιές να συμβαίνει. Μήπως αυτός δεν ήταν ο ρόλος των zines και τότε και πάντα;

Όσο πιο γρήγορα καταλάβετε ότι τα εξώφυλλα των περιοδικών διαμορφώνονται κατά βάση -με διακυμάνσεις και σε ένα Χ επίπεδο ανάλογα τις συνθήκες και την νοοτροπία του εκάστοτε εντύπου- από εμπορικές συναλλαγές και διαφήμιση -και σήμερα πόσο μάλλον στα 90ς της ευημερίας-, τόσο πιο εύκολα θα καταλάβετε γιατί η παρουσία του εναλλακτικού τύπου είχε και έχει νόημα.

Heavy / Power / Epic Metal λοιπόν: Κυρίως στην underground εκδοχή του. Στα πέτρινα χρόνια. Ναι ήταν υπαρκτή η έλλειψη που αναφέρει ο Πριαμός σε επίπεδο ύλης. Η έλλειψη υλικού μιας συγκεκριμένης Metal κατεύθυνσης / κουλτούρας / αισθητικής. Ναι το καινό καλύπτονταν από Zines και καλώς γίνονταν. Ναι υπήρχαν οι μαζικές παραγγελίες, τα trades, σου γράφω μου γράφεις και τα lives από όποιες Ελληνικές μπάντες στα 90ς είχαν θέση στον ήχο. Ναι υπήρχαν οι διανομές και ναι αρκετά άτομα από τον χώρο αυτό αργότερα την είδαν πιο σοβαρά την φάση και έκαναν επιχειρήσεις με εταιρίες, δισκάδικα και διοργανώσεις συναυλιών από τις οποίες σήμερα βγάζουν μέρος ή όλο το ψωμί τους. Όλα καλά.

Ήταν όμως η παραπάνω παράγραφος μάλλον ένα σκηνικό που αφορούσε μια συγκεκριμένη παρέα, έχοντας εξαπλωθεί σιγά σιγά στο ευρύτερο κομμάτι φίλων γνωστών κτλ. Υπήρχαν και άλλες παρέες τέτοιες σε άλλες περιοχές της Αθήνας -πχ Knights Of Sunrise Fanzine- ίσως αυτές η παρέες να συναντιόντουσαν σε live κτλ, ή σε κάποια Metal μαγαζιά. Υπήρχε σίγουρα ένα νοητό δίκτυο. Και αλληλογραφία υπήρχε με άλλες πόλεις -been there-. Ένα μικρό ένθερμο κομμάτι της πίτας που αργότερα μεταλλάχθηκε και μεγάλωσε σε εύρος ίσως με την προσθήκη νέων ατόμων.

Μπορούμε να το ονομάσουμε αυτό σκηνή; Εγώ θα πω όχι. Πιστεύω πως στην Ελλάδα είμαστε πολύ κάφροι και παρτάκιδες, σκηνικό που δυσκολεύει την δημιουργία κάποια σκηνής. Ανάλογα περιστατικά θα έχει να πει και κάποιος που είναι σε Black Metal φάση ή σε Doom φάση ή σε Hardcore ή Gothic φάση ή δεν ξέρω και εγώ που. Στα μάτια τα δικά μου όμως η λέξη σκηνή έχει μια κάπως διαφορετική περισσότερο ρομαντική, ομοιογενή και συνεχόμενη στο χρόνο υπόσταση.

Στην Ελλάδα τα σκηνικά της μιζέριας, του κουτσομπολιού, του σταρχιδισμού, του κιτρινισμού και των χτυπημάτων κάτω από τη μέση είναι περισσότερα από τα καλά σκηνικά -και ειδικά τα τελευταία χρόνια με την βιτρίνα του φ μπ το κακό πλέον φαίνεται και πιο άμεσα, γρήγορα και εύκολα-, για αυτό δυσκολεύομαι να μιλήσω για "σκηνή" σε οποιοδήποτε μουσικό είδος.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από rbrigade »

Blitzkrieg, Holocaust είναι nwobhm μπάντες που είχαν την ευκαιρία τους στα 80's. Οι Marshall Law θα μου επιτρέψεις να πω ότι μετά το φοβερό ντεμπούτο τους τα έκαναν σκατά. Κάποιες μπάντες που λες δεν ήταν ενεργές την περίοδο 1990-1995 και έβγαλαν δισκογραφικό ντεμπούτο αρκετά αργότερα (Twisted Tower Dire, Stormwarrior, Crystal Eyes, Skullview). Για τις περισσότερες από τις μπάντες δεν έχω πλήρη άποψη, αλλά έχω ακούσει έστω έναν δίσκο τους (εκτός από Morning Star), δεν μπορώ να πω όμως ότι τις θεωρώ αδικημένες και με μεγάλο potential. Μόνο το ντεμπούτο Marshall Law με είχε εντυπωσιάσει. Και το Dead city dreaming των Crystal Eyes ήταν αρκετά καλό.
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8722
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από Zippo190 »

rbrigade έγραψε: Κυρ 11 Φεβ 2018, 19:13 Blitzkrieg, Holocaust είναι nwobhm μπάντες που είχαν την ευκαιρία τους στα 80's. Οι Marshall Law θα μου επιτρέψεις να πω ότι μετά το φοβερό ντεμπούτο τους τα έκαναν σκατά. Κάποιες μπάντες που λες δεν ήταν ενεργές την περίοδο 1990-1995 και έβγαλαν δισκογραφικό ντεμπούτο αρκετά αργότερα (Twisted Tower Dire, Stormwarrior, Crystal Eyes, Skullview). Για τις περισσότερες από τις μπάντες δεν έχω πλήρη άποψη, αλλά έχω ακούσει έστω έναν δίσκο τους (εκτός από Morning Star), δεν μπορώ να πω όμως ότι τις θεωρώ αδικημένες και με μεγάλο potential. Μόνο το ντεμπούτο Marshall Law με είχε εντυπωσιάσει. Και το Dead city dreaming των Crystal Eyes ήταν αρκετά καλό.
Τα ονόματα είναι ενδεικτικά, οι μπάντες ήταν ενεργές τότε με κυκλοφορίες και έλαβαν μηδενική mainstream υποστήριξη.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από rbrigade »

Να ξεκαθαρίσω-υπενθυμίσω ότι η διαφωνία μου με τον Πρίαμο αφορά το κατά πόσο υπήρξε από το Χάμερ ένας πρώτος γύρος πολέμου ενάντια στο γνήσιο χέβυ μέταλ την περίοδο 1990-1995, πέρα από την καθολικά αποδεκτή αμεταλλοσύνη που παρατηρήθηκε στο Χάμερ στα μετέπειτα χρόνια και η οποία φαίνεται να αντιστράφηκε κάπως τα τελευταία χρόνια. Εννοείται ότι συμφωνώ και γω πως από τα τέλη των 90's και μετά ένας χεβυμεταλλάς (ή κλασικομεταλλάς για να συνεννοούμαστε) δεν είχε ιδιαίτερους λόγους να αγοράζει Χάμερ. Εγώ ας πούμε θυμάμαι ότι γύρω στο 99-2000 το είχε ήδη κόψει/περιορίσει.

Υ.Γ. Και στραβώνω αρκετά που αρκετοί πολέμιοι του παρελθόντος έχουν προσκυνήσει πλέον... Αλλά για να είμαστε ρεαλιστές, αυτό το μέσο υπάρχει πλέον σήμερα, αναγκαστικά το χρησιμοποιούν, το καταλαβαίνω. Αλλά και πάλι δύσκολα θα ξαναδούν το ευρώ μου οι Χαμεράδες.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος rbrigade την Κυρ 11 Φεβ 2018, 19:29, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από rbrigade »

Zippo190 έγραψε: Κυρ 11 Φεβ 2018, 19:20
rbrigade έγραψε: Κυρ 11 Φεβ 2018, 19:13 Blitzkrieg, Holocaust είναι nwobhm μπάντες που είχαν την ευκαιρία τους στα 80's. Οι Marshall Law θα μου επιτρέψεις να πω ότι μετά το φοβερό ντεμπούτο τους τα έκαναν σκατά. Κάποιες μπάντες που λες δεν ήταν ενεργές την περίοδο 1990-1995 και έβγαλαν δισκογραφικό ντεμπούτο αρκετά αργότερα (Twisted Tower Dire, Stormwarrior, Crystal Eyes, Skullview). Για τις περισσότερες από τις μπάντες δεν έχω πλήρη άποψη, αλλά έχω ακούσει έστω έναν δίσκο τους (εκτός από Morning Star), δεν μπορώ να πω όμως ότι τις θεωρώ αδικημένες και με μεγάλο potential. Μόνο το ντεμπούτο Marshall Law με είχε εντυπωσιάσει. Και το Dead city dreaming των Crystal Eyes ήταν αρκετά καλό.
Τα ονόματα είναι ενδεικτικά, οι μπάντες ήταν ενεργές τότε με κυκλοφορίες και έλαβαν μηδενική mainstream υποστήριξη.
Οι μισές μπάντες που ανέφερες ξεκίνησαν το 95 με ντέμο και έβγαλαν δίσκους από το 97-98 και μετά, τις ξαναγράφω (Twisted Tower Dire, Stormwarrior, Crystal Eyes, Skullview).
Άβαταρ μέλους
Xstroyer
Δημοσιεύσεις: 1850
Εγγραφή: Πέμ 11 Ιαν 2018, 12:26

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από Xstroyer »

Ακολουθεί μεγάλο post σχετικά με "mainstream" και "underground". Καλή τύχη...

Πρώτο και πιο βασικό: Το mainstream και το underground των 80s δεν έχει καμία σχέση με το αντίστοιχο των 90s, 00s και του σήμερα, ενώ παράλληλα το καθένα μπορεί να είναι διαφορετικά πράγματα. Στη μουσική βιομηχανία, κάθε 10ετία (και λιγότερο) μπορούν να αλλάξουν τα πάντα, ενώ υπάρχουν και οι στιγμές "big bang" όπου ΚΑΤΙ μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω και να είναι ένας συνδυασμός παραγόντων ΚΑΙ εκτός μουσικής. Αυτές οι στιγμές είναι ελάχιστες αλλά σημαντικές και έχουν καταγραφεί στο μουσικό κόσμο, ανεξάρτητα αν στο μικρόκοσμο του καθενός δεν έχουν μουσική αξία ή δεν τους αρέσουν οι εμπλεκόμενοι. Eπανέρχομαι.

Ας μείνουμε στο σκληρό ήχο. Οι μεταλλάδες είναι παθιασμένοι και έχουν γηπεδική συμπεριφορά. Αυτό που εγώ αποθεώνω, στον άλλο μπορεί να φαίνεται μετριάτζα και πάνω στη κουβέντα, μπορεί να έρθει και παρεξήγηση, ενώ κατα βάθος και οι 2 πλευρές μπορεί να σκέφτονται "τι άσχετος που είναι ο παπάρας". Δεν είναι άσχετο το σχόλιο, αλλά πολύ σημαντικό, σε όλους έχει τύχει και έχει άμεση σχέση.

Το heavy metal έχει μια ιστορική πορεία που έχει καταγραφεί και εξελιχθεί από τη δεκαετια του 70 μέχρι σήμερα, ενώ γνώρισε τις μεγάλες του δόξες στα 80s. Ο ευρύτερος σκληρός - μεταλλικός χώρος (από hard rock μέχρι ακραίες εκφάνσεις του) γνώρισε mainstream επιτυχία μέσα από μπάντες όπως οι Metallica, Iron Maiden, Ozzy αλλά και Motley Crue, Whitesnake, Def Leppard κτλ. Η εξέλιξη, επιτυχία, αποδοχή και αναγνωρισιμότητα αυτών των μπαντών σε βάθος χρόνου, ορίζει το "mainstream" το οποίο στις περιπτώσεις τους ειναι διαχρονικό. Πέρα από αυτούς, υπάρχει και το εφήμερο mainstream το οποιο είναι προϊόν marketing με μπάντες που γνωρίζουν στιγμιαία επιτυχία (έστω και πλασματική) και μετά εξαφανίζονται. Αυτό είναι φαινόμενο που συνανταμε κυρίως στη pop μουσική και μια από τις βασικές διαφορές με τις μεγάλες μπάντες οι οποίες άντεξαν στο χρόνο.

Το underground είναι κάτι διαφορετικό. Σχεδόν κανένας δεν θέλει να είναι underground καταβάθος και θα ήθελε η τέχνη του να αναγνωριστεί. Απλώς κάποιοι δεν θα ήθελαν να μπουν σε καλούπια και να ακολουθήσουν κάποιες "εντολές" για το πως θα προχωρήσει η "καριέρα" τους. Αυτό δεν σημαίνει όμως οτι θέλουν να παραμείνουν underground. Οπότε, ακόμα και οι μπάντες τις οποίες ονοματίζουμε underground, στην ουσία είναι μπάντες που θέλουν να είναι ανεξάρτητες, απλώς ο όρος ("ανεξάρτητος") χρησιμοποιήθηκε για να προσδιορίσει κάποιο μουσικό ύφος και δεν χρησιμοποιήθηκε στο metal. Οπότε κρατάμε το "underground" και στη σημερινή επόχη κάποιοι μουσικοί το αντιλαμβάνονται ως "δεν είμαι τόσο γνωστός όσο χρειάζεται για να απευθύνομαι σε μεγαλύτερο κοινό" ή/και "δεν ζω από τη μουσική". Μετά τη τελευταία περιοδεία των Fates Warning (που πέρασε και απο Ελλάδα) ο Jim Μatheos δήλωσε πως οι Fates Warning είναι underground μπάντα και εδώ παίρνει ορισμό το παραπάνω.

Υπάρχει και το "underground" ως φιλοσοφία, αλλά αυτό είναι διαφορετικό και στην ουσία, ένα κομμάτι του είναι η μεγαλύτερη ποζεριά. Αυτόματα, αυτό κάνει το underground ως το νέο mainstream αν αποδεχτούμε πως όσο το underground έχει διαφορετικές οπτικές, άλλο τόσο μπορεί να έχει και το mainstream αφού πλέον τη σημερινή ημέρα αυτοί οι όροι δεν οριοθετούνται πλέον από τις πωλήσεις, όπως γινόταν παλιότερα. Αυτή είναι μια σημαντική παράμετρος την οποία πρέπει να υπολογίσουμε. Αυτά που περιγράφει ο Πρίαμος είναι πράγματα που ζήσαμε κάποιοι σημερινοί 40αρηδες και υπήρξαν, απλώς ήταν και αυτό μια από τις διαφορετικές εκφάνσεις του underground που σήμερα βλέπεται ρομαντικά ή γραφικά (αναλόγως με τον δέκτη).

Η βασική ορολογία του "underground" όπως το αντιλαμβανόμαστε στα 80s δεν υφίσταται μετά την εξάπλωση και αποδοχη των social media και σήμερα έχει διαφορετικές έννοιες. Πλάι στο "underground" έμπαιναν και λέξεις όπως "obscure", "cult" κτλ δίπλα σε ελιτιστικές ιδέες και αιρετικές απόψεις που ισοπέδωναν την μουσικη κοσμοθεωρία. Σήμερα, λίγα πράγματα μπορεί να είναι "obscure" και μάλλον είναι αυτά που αφήνουν περισσότερο αδιάφορο το ευρύ κοινό που ασχολείται ενεργά με τη μουσική, αφου υπάρχουν τα μέσα για να βγούν παραέξω.

Επίσης, η βασική ορολογία του "mainstream" όπως το αντιλαμβανόμαστε στα 80s δεν υφίσταται και έχει διαφοροποιηθεί σε πολλά διαφορετικά πράγματα που πάλι δεν έχουν να κάνουν μόνο με πωλήσεις. Tόσο το underground όσο και το mainstream (παρότι βρισκόμαστε στην εποχή της παγοσμιοποίησης) μπορεί να έχουν διαφορετική αποδοχή για διαφορους καλλιτέχνες σε διαφορετικές γεωγραφικές ζώνες, αλλά και χρονολογίες, για τους ίδιους καλλιτέχνες.
Παραδείγματα για να γίνω πιο σαφής:
- Oι Καναδοί Nickelback έχουν πουλήσει πάνω από 50 εκ. albums και είναι μπάντα πρώτης γραμμής στις ΗΠΑ και το Καναδά, ενώ στη Πορτογαλία τους πετάνε πέτρες και παπούτσια.
- Oι Αμερικάνοι θρύλοι του hard rock Y&T (με αξιοσέβαστες πωλήσεις και επιτυχίες στα 80s) ήρθαν για πρώτη φορά στην Αθήνα και έπαιξαν στο Κύτταρο μπροστά στον ίδιο αριθμό κοινού που παίζουν οι παντελώς άγνωστοι στα 80s, Μanilla Road. Παράλληλα, οι underground στα 80s Warlord γέμισαν 2 μέρες το Gagarin.

Το underground είναι τόσο σχετικό πλέον, που δεν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις εύκολα στη σημερινή εποχή, παρα μόνο σαν φιλοσοφία. Και εκεί είναι που το underground γίνεται το νέο mainstream, με τους Atlantean Kodex να ξεπερνάνε εύκολα τις 10000 πωλήσεις και να μπαίνουν στα Γερμανικά charts και τους Visigoth να έχουν πουλήσει πάνω από 3000 κόπιες τη πρώτη μέρα της κυκλοφορίας του νέου δίσκου (sold-out από την εταιρία οι 3 limited βινυλιακές εκδόσεις) και οι μισές Frontiers κυκλοφορίες των supergroups με γνωστούς καλλιτέχνες να μη φτάνουν αυτο το νούμερο σε βάθος χρόνου.
Το σημερινό underground δε, είναι τόσο εφήμερο που σε κάθε γωνιά της Ευρώπης (τα τελεταία 2 χρόνια και των ΗΠΑ) εμφανίζεται και από ένα "underground" festival έτοιμο να υποδεχτεί τους κάθε λογής Ostrogoth, Tytan, Cirith Ungol κτλ που έχουν επανασυνδεθεί, αλλά και όλες αυτές τις "obscure" μπάντες που για χάρη τους κάποιοι ισοπέδωναν ολόκληρες θρυλικές δισκογραφίες, ενώ οι ίδιοι αυτοί οι "καλλιτέχνες" μάλλον ενδιαφέρονται μόνο για ένα εύκολο χαρτζιλίκι και χαμένο ροκσταριλίκι του υπογείου. Όλο αυτό το κομμάτι, έχει κάνει το σημερινό "underground" βιομηχανία, οπότε ξεφεύγει από τα πλαίσια αυτού που αντιλαμβανόμαστε ως "ρομαντικό". Aπό την άλλη δε, μπορεί να πει κάποιος ότι παίρνουν και κάποια ετεροχρονισμένη "δόξα" οι κάποτε αδικημένοι. Όλα καλά.

Σε όλο αυτό όμως, έρχεται και ο οπαδός. Ο πιτσιρικάς underground οπαδός που θα αποθεώσει το Medieval Steel και θα βροντοφωνάξει "γαμάνε τα 80s yeah" αλλά θα μας πει "ποιός Dickinson, μωρέ". Άλλωστε, είναι πιο εύκολο να μάθεις τη "δισκογραφία" των κάθε λογής Medieval Steel παρά αυτή των Saxon και των Priest, εκτός από τα χιτάκια στο YouTube. Oπότε, φτιάχνεις εύκολα ένα αμάνικο γιλέκο με ψαγμένα μόνο ραφτά και είσαι in. Δίπλα σε αυτόν, ο "παλιός" που έζησε τη κασέτα και τα ξέρει όλα επειδή είχε αλληλογραφία με τον Fenriz ή τους Brocas Helm.
Δεν είναι όλοι έτσι, αλλά τα ακραία θεωρητικά παραδείγματα αναδεικνύουν μια κατάσταση και είναι μέρος μιας "σκηνής". 'Η μάλλον μιας "σκηνής" από τι πολλές, αφού δε ξέρω αν υπάρχει κάποια ενιαία σκηνή.

Επανέρχομαι: Υπάρχουν 2 συγκεκριμένα περιστατικά "big bang" που έχουμε ζήσει:
- Το black metal φαινόμενο της Νορβηγικής σκηνής στα early 90s, όπου η underground φιλοσοφία μπλέχτηκε με απεχθείς ιδεολογίες, ξέφυγε από τη μουσική και ξέσπασε ως ακραίο κοινωνικό φαινόμενο με δολοφονίες και καταστροφές. Το αποτέλεσμα δεν ηταν να περιθωριοποιηθεί, αλλά να ξεφύγει απο το underground να το αποδεχθεί μερίδα του κοινού και διάφορες black metal μπάντες να πρωταγωνιστούν σε σημαντικά φεστιβάλ και να δίνουν μεγάλα shows, ενώ υπήρξαν και μεγάλες πωλήσεις, π.χ. οι Dimmu Borgir έχουν πουλήσει πάνω από 2 εκ. κόπιες.
- Nirvana. Όταν το σύμπαν συγχρονίζεται και μια σειρά από διαφορετικούς παράγοντες κάνει ένα μουσικό σχήμα από άσημο, σε iconic. Από τη μια μέρα στην άλλη. Έχουν γραφτεί και κείμενα για το φαινόμενο, δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε εδώ.

Τέτοια φαινόμενα είναι αδύνατο να μην καλυφθούν από τα μέσα και τον μουσικό Τύπο, αφού αλλάζουν τα δεδομένα του παιχνιδιού.

Mainstream και underground. Πρέπει να το δούμε σήμερα και όχι σε περασμένους χρόνους. Σήμερα λοιπόν, τόσο το mainstream όσο και το underground στο σκληρό ήχο, έχουν πολλές και διαφορετικές εκφάνσεις, ενώ σε πολλές περιπτώσεις ταυτίζονται. Κάποιοι θα ταυτιστούν με κάποιες εκφάνσεις, κάποιοι θα βρούν το διεξοδο τους, κάποιοι θα εκμεταλευτούν καταστάσεις εμπορικά, κάποιοι απλώς γουστάρουν. Κανέναν δεν θα λογοκρίνω πλέον (τα έκανα στα 90s αυτά). Ακόμα και τον πιτσιρικά που σήμερα κυκλοφορεί με σωλήνα και μποτάκι και αύριο θα πίνει κυριλέ σκότς ον δε ροκς στο κλαμπάκι ή την "παλιοσειρά" μου που το παίζει ξερόλας-ιστορία και βλέπει παντού συνομωσίες ή αυτόν που εκμεταλεύεται το κάθε λογής hype, είτε είναι μουσικός, είτε επαγγελματίας. Όπως και η μουσική, τα πάντα κρίνονται σε βάθος χρόνου, αλλά δεν είναι όλα τόσο ξεκάθαρα και απόλυτα για να έχουμε την τέλεια και ολόσωστη αποδεκτή άποψη. Άλλωστε, όπως και κάποιες μπάντες ή δίσκοι που κάποτε είχαμε ως "γαμιστερά" (ή το αντίθετο) και μετά από χρόνια αλλάξαμε γνώμη, έτσι αλλάζουν ανα εποχή και αυτά που συζητάμε. Mόνο oι Black Sabbath παραμένουν.
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8722
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από Zippo190 »

rbrigade έγραψε: Κυρ 11 Φεβ 2018, 19:27
Zippo190 έγραψε: Κυρ 11 Φεβ 2018, 19:20
rbrigade έγραψε: Κυρ 11 Φεβ 2018, 19:13 Blitzkrieg, Holocaust είναι nwobhm μπάντες που είχαν την ευκαιρία τους στα 80's. Οι Marshall Law θα μου επιτρέψεις να πω ότι μετά το φοβερό ντεμπούτο τους τα έκαναν σκατά. Κάποιες μπάντες που λες δεν ήταν ενεργές την περίοδο 1990-1995 και έβγαλαν δισκογραφικό ντεμπούτο αρκετά αργότερα (Twisted Tower Dire, Stormwarrior, Crystal Eyes, Skullview). Για τις περισσότερες από τις μπάντες δεν έχω πλήρη άποψη, αλλά έχω ακούσει έστω έναν δίσκο τους (εκτός από Morning Star), δεν μπορώ να πω όμως ότι τις θεωρώ αδικημένες και με μεγάλο potential. Μόνο το ντεμπούτο Marshall Law με είχε εντυπωσιάσει. Και το Dead city dreaming των Crystal Eyes ήταν αρκετά καλό.
Τα ονόματα είναι ενδεικτικά, οι μπάντες ήταν ενεργές τότε με κυκλοφορίες και έλαβαν μηδενική mainstream υποστήριξη.
Οι μισές μπάντες που ανέφερες ξεκίνησαν το 95 με ντέμο και έβγαλαν δίσκους από το 97-98 και μετά, τις ξαναγράφω (Twisted Tower Dire, Stormwarrior, Crystal Eyes, Skullview).
Και πάλι, από τα τα μέσα 90ς και μετά που ξεκίνησα να ακούω εγώ, ουδέποτε είδα παρουσίαση/αναγνώριση στο Hammer. Και δεν μιλάω για συνέντευξη κ.α. αλλά για ολική άγνοια της υπάρξης τους όπως επίσης και της ύπαρξης της εν λόγω σκηνής.
rbrigade έγραψε: Κυρ 11 Φεβ 2018, 19:23 Να ξεκαθαρίσω-υπενθυμίσω ότι η διαφωνία μου με τον Πρίαμο αφορά το κατά πόσο υπήρξε από το Χάμερ ένας πρώτος γύρος πολέμου ενάντια στο γνήσιο χέβυ μέταλ την περίοδο 1990-1995, πέρα από την καθολικά αποδεκτή αμεταλλοσύνη που παρατηρήθηκε στο Χάμερ στα μετέπειτα χρόνια και η οποία φαίνεται να αντιστράφηκε κάπως τα τελευταία χρόνια. Εννοείται ότι συμφωνώ και γω πως από τα τέλη των 90's και μετά ένας χεβυμεταλλάς (ή κλασικομεταλλάς για να συνεννοούμαστε) δεν είχε ιδιαίτερους λόγους να αγοράζει Χάμερ. Εγώ ας πούμε θυμάμαι ότι γύρω στο 99-2000 το είχε ήδη κόψει/περιορίσει.

Υ.Γ. Και στραβώνω αρκετά που αρκετοί πολέμιοι του παρελθόντος έχουν προσκυνήσει πλέον... Αλλά για να είμαστε ρεαλιστές, αυτό το μέσο υπάρχει πλέον σήμερα, αναγκαστικά το χρησιμοποιούν, το καταλαβαίνω. Αλλά και πάλι δύσκολα θα ξαναδούν το ευρώ μου οι Χαμεράδες.
Εγώ πάλι όχι τόσο. Οι εποχές αλλάζουν και το "underground" δεν είναι αυτό που ήταν. Δέχομαι ότι αρκετός κόσμος δείχνει ανακόλουθος αλλά σε μια εποχή που έχουν έρθει τα πάνω-κάτω ουσιαστικά δεν υπάρχει χώρος για να διατηρήσεις την ίδια στάση με πρίν. Δηλαδή όταν το mainstream κοινό/χώρος δείχνει ενδιαφέρον για κλασσικό μέταλ τι να κάνουν μπάντες/παράγονες να πούνε "όχι;". Δες το και αλλιώς, early 00's και μέχρι σχετικά πρόσφατα η Metal Blade είχε γίνει βόθρος nu-metal συγκροτημάτων, τώρα ξαναυπογράφουν κλασσικού ήχου μπάντες και επανέφεραν το 80ς λογότυπο για να ψαρώσουν οι πιτσιρικάδες, δηλαδή τι να κάνει μια μπάντα να πεί δεν υπογράφω γιατί κυκλοφορούσατε If Hope Dies και Job For A Cowboy;
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8722
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από Zippo190 »

Priamos έγραψε: Κυρ 11 Φεβ 2018, 01:26 Αντε με κανατε να νιωθω σαν τον παππου που καθετε στο τζακι και λεει ιστοριες στα εγγονακια του, οποτε θα συνεχισω. :D
rbrigade έγραψε: Σάβ 10 Φεβ 2018, 21:17 Εκεί που δεν καταλαβαίνω τον Πρίαμο είναι όταν αναφέρεται σε άτομα που ξεκίνησαν στα 90's να παίρνουν πρωτοβουλίες υπέρ της σκηνής, αλλά διαχωρίζει την δράση τους αυτή από την συνέχεια που είχε η δράση τους στα 00's ή και σήμερα ακόμα, λες και δεν ήταν τα ίδια άτομα που συνέχισαν, με νέο αίμα δίπλα τους. Δηλαδή μπορούμε να διαχωρίσουμε τον χ παράγοντα της σκηνής επειδή ξεκίνησε στα 90's, όταν αυτός συνεχίζει μέχρι και σήμερα και κάνει πραγματάκια έχοντας δίπλα του και άτομα από αυτούς που κατά κάποιον τρόπο κατηγορούνται ως ψεύτικοι, νεούδια, ποζεράδες, συμφεροντολόγοι ή δεν ξέρω και γω τι; Αυτά είναι αδιαχώριστα. Και αν ήθελα να κάνω τον συνήγορο του διαβόλου, ένας από αυτούς που ανέφερες δεν είναι στην τελική άτομο που βιοπορίζεται μέσω της δραστηριότητας του στην σκηνή; Πως κατηγορούμε άλλους για συμφεροντολόγους και όχι αυτόν που βιοπορίζεται; Αλλά όπως είπα και πιο πριν, καλά κάνει και βιοπορίζεται, εφόσον κάνει ότι κάνει με μεράκι, με αγάπη και προσφέρει πράγματα στην σκηνή. Ξαναλέω, μακάρι να υπήρχαν κάμποσοι τέτοιοι και να πηγαίναν και ακόμα καλύτερα και να μας παίρνανε τα λεφτά δικοί μας και μόνο και όχι άτομα που είναι εκτός σκηνής. Μην λέμε τόσο εύκολα ''αυτός το κάνει από ποζεριλίκι'', ''αυτός το κάνει για τα φράγκα'', γιατί δεν είδα και κανέναν από αυτούς που υπονοούνται να εγκαταλείπει την σκηνή ή να χέζεται στο τάλαρο...
Απλα τα πραγματα. Γυρω στα τελη 90ς, αρχες 00ς νιωσαμε οτι τα πραγματα αρχισαν να βρισκουν το δρομο τους, οποτε ο "underground ακτιβισμος" μας δεν ηταν πλεον απαραιτητος. Μπορουσαμε αλλοι να χαλαρωσουμε και αλλοι να "ιδιωτευσουν".
Υ.Γ. Και κάτι ακόμα που ήθελα να γράψω και το ξέχασα... Νομίζω είναι χρονικά εντελώς ασύνδετο το θέμα της δραστηριότητας των fanzines στα 90's με την όποια μεταστροφή του Χάμερ 15 ή 20 χρόνια μετά... Θυμάμαι πολύ καλά πόσο σκουπίδι είχε καταντήσει το Χάμερ για έναν κλασικομέταλο/χαρντροκά στα 00's και θυμάμαι ότι και το Rock Hard κατά 80% είχε ακολουθήσει τον ίδιο κατήφορο
Εννοω τη πρωτη μεταστροφη του Hammer στα τελη 90ς. Ενδεικτικo αυτης, το οτι εγινε παρουσιαση heavy/power ντεμπουτου (Hammerfall) απο 4-5 διαφορετικους συντακτες, τα ντεμπουτα Rhapsody/Domine κλπ πηραν διθυραμβικες κριτικες, προσληφθηκαν νεοι "power metal" συντακτες, αρχισυντακτης και αλλοι παλιοι συντακτες ξαφνικα στα playlist "θυμηθηκαν" το παραδοσιακο metal, αρχισαν αφιερωματα στα 80ς με ψαγμενες/cult/underground επιλογες και αλλα πολλα. Ενταξει δεν το χρεωνω απολυτα στα fanzine, αλλα και στην πιεση που ασκησε η παρουσια του Metal Invader ως αντιπαλο δεος καθως ηταν πιο κλασικομεταλλο, αλλα αν το αποδομησουμε πληρως, και το Metal Invader (οπως και το Rock Hard) ειχε δεχτει εμμεση και αμεση επιρροη απο την φιλοσοφια των zine. Στα πρωτα βηματα του MI υπηρξε προσπαθεια συνεργασιας με το Singing Swords την οποια απορριψαμε. Μην ξεχναμε αργοτερα, τη συνεργασια Σταρακη και Κουφακη (2ης γενιας "true metal" φανζιναδων οπως εμεις) με τα εν λογω περιοδικα,που με τις στηλες τους περασαν την underground νοοτροπια στο mainstream.
Πρίαμε περισσότερο θυμίζεις τον μπάρμπα "εγώ θα κάτσω με την νεολαία"!!! :toothy: :toothy: :toothy: :toothy: :toothy:

Εγώ θα διαφωνήσω σε πέντε πράγματα. Οι Rhapsody/Hammerfall προωθήθηκαν από τις εταιρίες τους με διαφημίσεις κ.α. (θυμάμαι ειδικό stand στο Rock City για το "Glory to the brave") χώρια που άνοικαν στον ευρύτερο χώρο του Europower το οποίο γενικά ήταν κάπως στο mainstream χώρο. Αν θυμάσαι ακολούθησαν και άλλες μπάντες (λογικό κάνανε το μπάμ αυτοί οι δύο και μετά υπογράφουν όλα τα παρεμφερή) με πολύ μικρότερη επιτυχία (Pegazus, Dragonland, Headstone, Glenmore, Arwen, Heavenly κ.α.) και χαλαρή παρουσίαση από τον τύπο. Αλλά η κινητήριος δύναμη (για το Hammer) ήταν το γεγονός ότι αυτό το είδος πουλούσε κάπως. Και είναι λογικό, το Hammer είναι περιοδικό όχι φιλόπτωχο ταμείο, θα κοιτάξει στην ύλη του να έχει αυτά που θα ενδιαφέρουν το κοινό και τις εταιρίες/διανομής. Η στροφή των τελευταίων ετών στην Ελληνική σκηνή και στο κλασσικό ήχο θεωρώ ότι γίνεται περισσότερο επειδή έχει πέραση στον κόσμο (για πρώτη φορά ακολουθεί το περιοδικό τις τάσεις αντί να τις οριοθετεί) παρά επειδή ξαφνικά έγιναν όλοι υπερασπιστές του underground.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3368
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από Priamos »

Zippo190 έγραψε: Τρί 13 Φεβ 2018, 14:39

Πρίαμε περισσότερο θυμίζεις τον μπάρμπα "εγώ θα κάτσω με την νεολαία"!!! :toothy: :toothy: :toothy: :toothy: :toothy:
:D :D
Εγώ θα διαφωνήσω σε πέντε πράγματα. Οι Rhapsody/Hammerfall προωθήθηκαν από τις εταιρίες τους με διαφημίσεις κ.α. (θυμάμαι ειδικό stand στο Rock City για το "Glory to the brave") χώρια που άνοικαν στον ευρύτερο χώρο του Europower το οποίο γενικά ήταν κάπως στο mainstream χώρο. Αν θυμάσαι ακολούθησαν και άλλες μπάντες (λογικό κάνανε το μπάμ αυτοί οι δύο και μετά υπογράφουν όλα τα παρεμφερή) με πολύ μικρότερη επιτυχία (Pegazus, Dragonland, Headstone, Glenmore, Arwen, Heavenly κ.α.) και χαλαρή παρουσίαση από τον τύπο. Αλλά η κινητήριος δύναμη (για το Hammer) ήταν το γεγονός ότι αυτό το είδος πουλούσε κάπως. Και είναι λογικό, το Hammer είναι περιοδικό όχι φιλόπτωχο ταμείο, θα κοιτάξει στην ύλη του να έχει αυτά που θα ενδιαφέρουν το κοινό και τις εταιρίες/διανομής. Η στροφή των τελευταίων ετών στην Ελληνική σκηνή και στο κλασσικό ήχο θεωρώ ότι γίνεται περισσότερο επειδή έχει πέραση στον κόσμο (για πρώτη φορά ακολουθεί το περιοδικό τις τάσεις αντί να τις οριοθετεί) παρά επειδή ξαφνικά έγιναν όλοι υπερασπιστές του underground.
Καταρχας να διευκρινησω κατι. Στα 90ς υπηρχαν δυο ρευματα. Το ενα (που ακολουθουσα κι εγω) που θεωρουσε το Euro-power "true metal" και το αλλο, όχι. Ειδικα στο εξωτερικο, οι περισσοτεροι ακολουθουσαν το δευτερο, αντικαθιστώντας το Europower με 80s thrash/death, το οποιο εμεις ως "Πρασουλοπαιδα", απορριπταμε.

Δευτερον, οι Hammerfall παρα το γεγονος οτι με το ενα ποδι πατουσαν στο Europower, ηταν μια πρωιμη προσπαθεια για retro-κατασταση, οποτε καλως λογιζονται ως heavy/power. Το θεμα ειναι οτι αυτοι δεν ειχαν προτερη παρουσια στο underground και ειναι ξεκαθαρο δημιουργημα εταιρειας για να δημιουργησει νεα ταση.

Οι Rhapsody, αντιθετα ειναι παιδι του underground. Το θρυλικο demo τους Eternal Glory εκανε παταγο στο underground (οπου γενικα τα πραγματα ειναι πιο αξιοκρατικα και η απηχηση που απολαμβανεις, αντανακλα τις αληθινες σου ικανοτητες ως μπαντα) και αυτη η απηχηση λειτουργησε ως crash test για την εταιρεια, για να ξερει ποσο πρεπει να επενδυσει πανω τους.

Με λιγα λογια. Τους Hammerfall τους επεβαλλε η εταιρεια, τους Rhapsody τους επιβαλλαμε "εμεις".
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8722
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από Zippo190 »

Priamos έγραψε: Τρί 13 Φεβ 2018, 15:30
Zippo190 έγραψε: Τρί 13 Φεβ 2018, 14:39

Πρίαμε περισσότερο θυμίζεις τον μπάρμπα "εγώ θα κάτσω με την νεολαία"!!! :toothy: :toothy: :toothy: :toothy: :toothy:
:D :D
Εγώ θα διαφωνήσω σε πέντε πράγματα. Οι Rhapsody/Hammerfall προωθήθηκαν από τις εταιρίες τους με διαφημίσεις κ.α. (θυμάμαι ειδικό stand στο Rock City για το "Glory to the brave") χώρια που άνοικαν στον ευρύτερο χώρο του Europower το οποίο γενικά ήταν κάπως στο mainstream χώρο. Αν θυμάσαι ακολούθησαν και άλλες μπάντες (λογικό κάνανε το μπάμ αυτοί οι δύο και μετά υπογράφουν όλα τα παρεμφερή) με πολύ μικρότερη επιτυχία (Pegazus, Dragonland, Headstone, Glenmore, Arwen, Heavenly κ.α.) και χαλαρή παρουσίαση από τον τύπο. Αλλά η κινητήριος δύναμη (για το Hammer) ήταν το γεγονός ότι αυτό το είδος πουλούσε κάπως. Και είναι λογικό, το Hammer είναι περιοδικό όχι φιλόπτωχο ταμείο, θα κοιτάξει στην ύλη του να έχει αυτά που θα ενδιαφέρουν το κοινό και τις εταιρίες/διανομής. Η στροφή των τελευταίων ετών στην Ελληνική σκηνή και στο κλασσικό ήχο θεωρώ ότι γίνεται περισσότερο επειδή έχει πέραση στον κόσμο (για πρώτη φορά ακολουθεί το περιοδικό τις τάσεις αντί να τις οριοθετεί) παρά επειδή ξαφνικά έγιναν όλοι υπερασπιστές του underground.
Καταρχας να διευκρινησω κατι. Στα 90ς υπηρχαν δυο ρευματα. Το ενα (που ακολουθουσα κι εγω) που θεωρουσε το Euro-power "true metal" και το αλλο, όχι. Ειδικα στο εξωτερικο, οι περισσοτεροι ακολουθουσαν το δευτερο, αντικαθιστώντας το Europower με 80s thrash/death, το οποιο εμεις ως "Πρασουλοπαιδα", απορριπταμε.

Δευτερον, οι Hammerfall παρα το γεγονος οτι με το ενα ποδι πατουσαν στο Europower, ηταν μια πρωιμη προσπαθεια για retro-κατασταση, οποτε καλως λογιζονται ως heavy/power. Το θεμα ειναι οτι αυτοι δεν ειχαν προτερη παρουσια στο underground και ειναι ξεκαθαρο δημιουργημα εταιρειας για να δημιουργησει νεα ταση.

Οι Rhapsody, αντιθετα ειναι παιδι του underground. Το θρυλικο demo τους Eternal Glory εκανε παταγο στο underground (οπου γενικα τα πραγματα ειναι πιο αξιοκρατικα και η απηχηση που απολαμβανεις, αντανακλα τις αληθινες σου ικανοτητες ως μπαντα) και αυτη η απηχηση λειτουργησε ως crash test για την εταιρεια, για να ξερει ποσο πρεπει να επενδυσει πανω τους.

Με λιγα λογια. Τους Hammerfall τους επεβαλλε η εταιρεια, τους Rhapsody τους επιβαλλαμε "εμεις".
Συμφωνώ και διαφωνώ. Οι Hammerfall ως πρώην deathμεταλλάδες ήταν μέχρι ενός βαθμού εταιρικό κατασκεύασμα, τουλάχιστον στον τομέα προώθησης. Οι Rhapsody ήταν σαφέστατα διαφορετική περίπτωση αλλά θεωρώ ότι η απόχηση του demo (Thundercross δεν λέγονταν τότε;) τους έστειλε στον Λίμπ αλλά μετά τα υπόλοιπα ήταν κατασκεύασμα προώθηση του Λίμπ.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
CountRaven
Δημοσιεύσεις: 14654
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από CountRaven »

Η στροφή των τελευταίων ετών στην Ελληνική σκηνή και στο κλασσικό ήχο θεωρώ ότι γίνεται περισσότερο επειδή έχει πέραση στον κόσμο (για πρώτη φορά ακολουθεί το περιοδικό τις τάσεις αντί να τις οριοθετεί) παρά επειδή ξαφνικά έγιναν όλοι υπερασπιστές του underground.
ή απλά επειδή εφαρμόζεται με απλά μαθηματικά η παρακάτω σχέση:

Πουλάω πολύ λίγο ως έντυπο, αν γράψω και προωθήσω περισσότερο στοχευμένα την Ελληνική σκηνή θα αποκτήσω μια δεξαμενή πελατών μέσα στις εκάστοτε μπάντες, στον εκάστοτε κύκλο τους, σε αυτούς που ασχολούνται με την ντόπια σκηνή εν γένη κτλ κτλ.

Έχει πάρει το μάτι μου -κυρίως από αναρτήσεις των σκαναρισμένων άρθρων από τις ίδιες τις μπάντες- διθυραμβικές κρητικές, μεγάλες συνεντεύξεις σαλόνια, αφιερώματα κτλ.

Όπως και να έχει είναι καλά να συμβαίνουν όλα αυτά ακόμα και αν τα κίνητρα έχουν κάποια σχέση με όσα αναφέρω παραπάνω -και πολύ λογικό μου ακούγεται ως κίνηση-.

Σε επίπεδο γραφόμενων βλέπω αναφορές σε απάτητες κορυφές και έπη για δίσκους εγχώριας κατασκευής. Χαίρομαι μα το διαβολάκι μέσα μου λέει: Όλα τόσο ρόδινα;

Το ξέρω ότι τα γραφόμενα μου δίνουν το προφίλ ενός ψυχαναγκαστικού γκρινιάρη αλλά ΟΚ κουβέντα κάνουμε και μάλιστα για καταστάσεις που για κάποιους μπορεί να φαίνονται και... πρωτόγνωρες -χάμερ και Ελληνική σκηνή κτλ-.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
Άβαταρ μέλους
CountRaven
Δημοσιεύσεις: 14654
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από CountRaven »

- Oι Αμερικάνοι θρύλοι του hard rock Y&T (με αξιοσέβαστες πωλήσεις και επιτυχίες στα 80s) ήρθαν για πρώτη φορά στην Αθήνα και έπαιξαν στο Κύτταρο μπροστά στον ίδιο αριθμό κοινού που παίζουν οι παντελώς άγνωστοι στα 80s, Μanilla Road.
Πόσο εύστοχο και θλιβερό για τα χάλια μας παράδειγμα.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
Άβαταρ μέλους
CountRaven
Δημοσιεύσεις: 14654
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από CountRaven »

Παράλληλα, οι underground στα 80s Warlord γέμισαν 2 μέρες το Gagarin.
Αν και έχω καταλήξει πως οι Warlord σαν final product αφορούν τελικά μόνο την μικρή αγορά της Ελλάδας. Δεν είναι τυχαίο πως η Metal Blade -που κάποτε τους έδωσε και την πρώτη τους ευκαιρία-, σήμερα αδιαφόρησε τελείως για αυτούς -ακόμα και στην εποχή της αναβίωσης του 80ς ήχου και της προσθήκης στον κατάλογο της ανάλογων με τη φάση σχημάτων-.

Στη Frontiers από την άλλη αρέσουν τα supergroups και τα studio projects...
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3368
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από Priamos »

Zippo190 έγραψε: Τρί 13 Φεβ 2018, 15:48
Συμφωνώ και διαφωνώ. Οι Hammerfall ως πρώην deathμεταλλάδες ήταν μέχρι ενός βαθμού εταιρικό κατασκεύασμα, τουλάχιστον στον τομέα προώθησης. Οι Rhapsody ήταν σαφέστατα διαφορετική περίπτωση αλλά θεωρώ ότι η απόχηση του demo (Thundercross δεν λέγονταν τότε;) τους έστειλε στον Λίμπ αλλά μετά τα υπόλοιπα ήταν κατασκεύασμα προώθηση του Λίμπ.

Γενικα μη δαιμονοποιουμε ολες τις πρακτικες πρωθησης των εταιρειων. Πολλες ειναι θεμιτες και ευλογες.

Η Limb πάντα ηταν μια εταιρεια επαγγελματικη, που λειτουργουσε ομως κυριως με underground πρακτικες (καθως μονο εκει εβρισκε ανταποκριση καθως το mainstream κοινο και ο Τυπος ηταν αλλου "απασχολημενοι") μεχρι να κανει το μπαμ με Rhapsody. Το οτι βαζεις την μπαντα σου να δοκιμαστει (εχοντας την εφοδιασει μονο με μια κυριλε κασετουλα και booklet, γιατι ακομα και ο ηχος ηταν σκατα) στο underground, μου φαινεται τιμιο και αξιοκρατικο. Εκει περασε το τεστ, απεκτησε το πρωτο της κοινο και αναβαθμιστηκε στο mainstream. Ετσι δεν γινοταν καποτε για Maiden, Metallica κλπ; Και το μανιφεστο των underground-αδων ειναι αυτο: οτι οι μπαντες πρεπει να αναδεικνύονται από τη "βάση" και όχι απο τις εταιρείες και τα μουσικα ΜΜΕ. Οχι οτι πρεπει να μενουν για στο παντα underground (οπως ειναι η κοινη παρανοηση)! Εν προκειμενω για τους Rhapsody, μολις o Limb επιβεβεβαιωσε οτι εχει στα χερια του "χρυσαφι", εκανε αυτο που καθε επαγγελματικη εταιρεια οφειλει, επενδυσε πανω τους με τα μεσα που της προσφερει η αγορα.
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
CountRaven
Δημοσιεύσεις: 14654
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από CountRaven »

Γενικα μη δαιμονοποιουμε ολες τις πρακτικες πρωθησης των εταιρειων. Πολλες ειναι θεμιτες και ευλογες.

Η Limb πάντα ηταν μια εταιρεια επαγγελματικη, που λειτουργουσε ομως κυριως με underground πρακτικες (καθως μονο εκει εβρισκε ανταποκριση καθως το mainstream κοινο και ο Τυπος ηταν αλλου "απασχολημενοι") μεχρι να κανει το μπαμ με Rhapsody. Το οτι βαζεις την μπαντα σου να δοκιμαστει (εχοντας την εφοδιασει μονο με μια κυριλε κασετουλα και booklet, γιατι ακομα και ο ηχος ηταν σκατα) στο underground, μου φαινεται τιμιο και αξιοκρατικο. Εκει περασε το τεστ, απεκτησε το πρωτο της κοινο και αναβαθμιστηκε στο mainstream. Ετσι δεν γινοταν καποτε για Maiden, Metallica κλπ; Και το μανιφεστο των underground-αδων ειναι αυτο: οτι οι μπαντες πρεπει να αναδεικνύονται από τη "βάση" και όχι απο τις εταιρείες και τα μουσικα ΜΜΕ. Οχι οτι πρεπει να μενουν για στο παντα underground (οπως ειναι η κοινη παρανοηση)! Εν προκειμενω για τους Rhapsody, μολις o Limb επιβεβεβαιωσε οτι εχει στα χερια του "χρυσαφι", εκανε αυτο που καθε επαγγελματικη εταιρεια οφειλει, επενδυσε πανω τους με τα μεσα που της προσφερει η αγορα.
Μίλησε σοφά ο γέροντας.

Και αναφέρεσαι φυσικά στο Eternal Glory. Από εκεί ξεκίνησαν όλα για τους Ιταλούς!
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
Απάντηση

Επιστροφή στο “Heavy metal καταστάσεις...”