Mercyful Fate/King Diamond
Mercyful Fate/King Diamond
Για να αφοδευσω στο παρτι σας(party pooper): Εκτος απο τα πρωτα Mercyful, ουτε τα υπολοιπα, ουτε τα προσωπικα του Diamond μου αρεσουν. Τα φωνητικα του δεν τα παλευω με τιποτα, και στα προσωπικα του δεν εχω διακρινει την μουσικη ιδιοφυια που μου τσαμπουνατε. Οι συνθεσεις μού φαινονται δυσκολοχωνευτες και οχι ιδιαιτερα memorable, αν και μεμονωμενα κομματια και σημεια μου φαινονται ενδιαφεροντα. Οταν τα τελευταια χρονια διαπιστωσα οτι ακομα τυγχανουν καθολικης αποδοχης και εχουν/εχει πολυαριθμους μιμητες, εξεπλαγην σε μεγαλο βαθμο. Το θεωρουσα "μοδατο" ακουσμα στα late 80s/early 90s, απο εναν καλλιτεχνη που απλα αξιοποιει σωστα το image του. Η λατρεια σας, ομολογω, με προβληματιζει και κατα καιρους του δινω ευκαιριες, αλλα δεν ειχαμε μεχρι τωρα θετικο αποτελεσμα.
Surreal Killer
Mercyful Fate/King Diamond
Ο Πρίαμος μοιράζει αμέταλλο πόνο. Δεν πειράζει, σε αγαπάμε και έτσι.
Mercyful Fate/King Diamond
Πρίαμε θα πρέπει να μου εξηγήσεις πώς γίνεται να ακούσεις το Dressed in White και τουλάχιστον μουσικά να μην νιώσεις. Από το μπάσιμο σόλο του Denner που τρέχει η μελωδία στις φλέβες μέχρι τα vocal lines που είναι το άκρον άωτον της έμπνευσης. Πώς γίνεται να βάλεις το Invisible Guests και να μην σε διαλύσει το σόλο στην αρχή (πιθανώς από τα καλύτερα σε όλη την ιστορία του μέταλ). Να βάλεις το Behind These Walls και να μην σε παρασύρει το ριφάκι στο χάψικορντ που απογειώνεται στο ρεφρέν που το ντουμπλάρουν οι ρυθμικές. Που το σόλο στο τέλος του ίδιου κομματιού ο Λαρόκ διδάσκει μπαλίτσα σε κάθε άψυχο τσουτσέκι.
Και γενικά, ως συγγραφεύς διηγημάτων, έχεις κάνει την ΣΩΣΤΗ ακρόαση με στίχους; Βέβαια τώρα είσαι μεγάλος και δυσκολότερος στην συγκίνηση αλλά δεν μπορώ να πιστέψω ότι κάποιος έβαλε το Abigail ή το "Them" με στίχους να παρακολουθεί κανονικά και έμεινε αδιάφορος. Δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν!
Και γενικά, ως συγγραφεύς διηγημάτων, έχεις κάνει την ΣΩΣΤΗ ακρόαση με στίχους; Βέβαια τώρα είσαι μεγάλος και δυσκολότερος στην συγκίνηση αλλά δεν μπορώ να πιστέψω ότι κάποιος έβαλε το Abigail ή το "Them" με στίχους να παρακολουθεί κανονικά και έμεινε αδιάφορος. Δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν!
Mercyful Fate/King Diamond
ο [mention]rbrigade[/mention]σμός έχει γίνει μάστιγα.Priamos έγραψε: ↑Τρί 09 Απρ 2019, 11:34 Για να αφοδευσω στο παρτι σας(party pooper): Εκτος απο τα πρωτα Mercyful, ουτε τα υπολοιπα, ουτε τα προσωπικα του Diamond μου αρεσουν. Τα φωνητικα του δεν τα παλευω με τιποτα, και στα προσωπικα του δεν εχω διακρινει την μουσικη ιδιοφυια που μου τσαμπουνατε. Οι συνθεσεις μού φαινονται δυσκολοχωνευτες και οχι ιδιαιτερα memorable, αν και μεμονωμενα κομματια και σημεια μου φαινονται ενδιαφεροντα. Οταν τα τελευταια χρονια διαπιστωσα οτι ακομα τυγχανουν καθολικης αποδοχης και εχουν/εχει πολυαριθμους μιμητες, εξεπλαγην σε μεγαλο βαθμο. Το θεωρουσα "μοδατο" ακουσμα στα late 80s/early 90s, απο εναν καλλιτεχνη που απλα αξιοποιει σωστα το image του. Η λατρεια σας, ομολογω, με προβληματιζει και κατα καιρους του δινω ευκαιριες, αλλα δεν ειχαμε μεχρι τωρα θετικο αποτελεσμα.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Mercyful Fate/King Diamond
Όλοι στα λόγια μου θα 'ρθείτε...
Mercyful Fate/King Diamond
Ranking the discography, με τα πρώτα 7 ξεκάθαρα ως 10αρια (κάποια απόλυτες δισκάρες, 11άρια που λέμε) και τα υπόλοιπα να ακολουθούν.
01. MF - Don't Break the Oath
02. MF - Melissa / Nuns Have No Fun
03. KD - Abigail
04. KD - Conspiracy
05. KD - Them
06. KD - Fatal Portrait
07. KD - The Eye
08. MF - In the Shadows
09. KD - The Graveyard
10. MF - Time
11. KD - Voodoo
12. KD - The Puppet Master
13. KD - House of God
14. MF - Into the Unknown
15. KD - The Spider's Lullabye
16. KD - Give Me Your Soul...
17. MF - Dead Again
18. MF - 9
19. KD - Abigail II: The Revenge
01. MF - Don't Break the Oath
02. MF - Melissa / Nuns Have No Fun
03. KD - Abigail
04. KD - Conspiracy
05. KD - Them
06. KD - Fatal Portrait
07. KD - The Eye
08. MF - In the Shadows
09. KD - The Graveyard
10. MF - Time
11. KD - Voodoo
12. KD - The Puppet Master
13. KD - House of God
14. MF - Into the Unknown
15. KD - The Spider's Lullabye
16. KD - Give Me Your Soul...
17. MF - Dead Again
18. MF - 9
19. KD - Abigail II: The Revenge
Mercyful Fate/King Diamond
Συμφωνώ απόλυτα με την κατάταξη. Επιτέλους και κάποιος που εκτιμά όπως πρέπει το μεγαλείο του αριστουργήματος που λέγεται Conspiracy. Το λέω γιατί συνήθως βλέπω να το βάζουν κάτω από Them και Fatal Portrait. Αδιανόητη δισκάρα.Xstroyer έγραψε: ↑Τρί 09 Απρ 2019, 22:58 Ranking the discography, με τα πρώτα 7 ξεκάθαρα ως 10αρια (κάποια απόλυτες δισκάρες, 11άρια που λέμε) και τα υπόλοιπα να ακολουθούν.
01. MF - Don't Break the Oath
02. MF - Melissa / Nuns Have No Fun
03. KD - Abigail
04. KD - Conspiracy
05. KD - Them
06. KD - Fatal Portrait
07. KD - The Eye
08. MF - In the Shadows
09. KD - The Graveyard
10. MF - Time
11. KD - Voodoo
12. KD - The Puppet Master
13. KD - House of God
14. MF - Into the Unknown
15. KD - The Spider's Lullabye
16. KD - Give Me Your Soul...
17. MF - Dead Again
18. MF - 9
19. KD - Abigail II: The Revenge
Όσο για το Don't Break the Oath, για μένα μαζί με Painkiller και Transcendence στην πεντάδα των καλύτερων metal δίσκων όλων των εποχών.
Mercyful Fate/King Diamond
Η σχεση μου με τους MF ειναι κοντα στο 0 (τους εχω δει και Live παναθεμα με) αλλα θυμαμαι παντα τον εαυτο μου να πηγαινω στο Metropolis οταν ημουν πιτσιρικος και να χαζευω τα εξωφυλλα του King Diamond, ειδικα αυτο το Them με ειχε στοιχειωσει.
Ενας φιλος πηρε τοτε το Abigail και προσπαθησε να με βαλει στη φαση, αλλα δεν μπορουσε να μου κανει κλικ με τιποτα. Η φωνη του δεν παλευοταν. Μετα πηρε και το Them οπου απλα προσπερασα, περασαν τα χρονια, μετακομισε ο φιλος και μου αφησε και καμμια 50αρια cd δωρακι.
Fast Forward περιπου 15 χρονια και με βρισκω σε μια κατασταση παρομοια με αυτη που περιεγραψε ο [mention]theBox[/mention] , επεσα σε ενα τυχαιο βιντεακι και με επιασε το πατριωτικο λεω δεν γινεται ολα να θεωρουνται κλασσικα και υπερδισκοι κι εγω να μην νοιωθω, κατι χανω.
Παιρνω λοιπον το δισκακι του "Them" που σκονιζοταν σε μια γωνια στα βαθη της ντουλαπας ενα βραδυ και βαζω ακουστικα, ανοιγω βιβλιαρακι και παταω play.
Το Them ακομα παραμενει σοκαριστικη εμπειρια σαν "πρωτο" ουσιαστικα ακουσμα.
Νομιζω η μεγαλη διαφορα του King Diamond με τις περισσοτερες μπαντες, ειναι πως θελει μεγαλυτερη "προσπαθεια" και setup η ακροαση, δεν ειναι ο τυπος που θα ακουσεις εξω σε ενα μαγαζι και θα σου κανει το κλικ.
Ειναι "δυσκολος" ειναι ιδιαιτερος, αλλα αν το approach στην ακροαση ειναι οπως το ειχε φανταστει αυτος, τοτε το payoff ειναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ και αυτες οι ανατριχιλες ειναι ο λογος που ακουμε τελικα αυτη τη μουσικη.
Ενας φιλος πηρε τοτε το Abigail και προσπαθησε να με βαλει στη φαση, αλλα δεν μπορουσε να μου κανει κλικ με τιποτα. Η φωνη του δεν παλευοταν. Μετα πηρε και το Them οπου απλα προσπερασα, περασαν τα χρονια, μετακομισε ο φιλος και μου αφησε και καμμια 50αρια cd δωρακι.
Fast Forward περιπου 15 χρονια και με βρισκω σε μια κατασταση παρομοια με αυτη που περιεγραψε ο [mention]theBox[/mention] , επεσα σε ενα τυχαιο βιντεακι και με επιασε το πατριωτικο λεω δεν γινεται ολα να θεωρουνται κλασσικα και υπερδισκοι κι εγω να μην νοιωθω, κατι χανω.
Παιρνω λοιπον το δισκακι του "Them" που σκονιζοταν σε μια γωνια στα βαθη της ντουλαπας ενα βραδυ και βαζω ακουστικα, ανοιγω βιβλιαρακι και παταω play.
Το Them ακομα παραμενει σοκαριστικη εμπειρια σαν "πρωτο" ουσιαστικα ακουσμα.
Νομιζω η μεγαλη διαφορα του King Diamond με τις περισσοτερες μπαντες, ειναι πως θελει μεγαλυτερη "προσπαθεια" και setup η ακροαση, δεν ειναι ο τυπος που θα ακουσεις εξω σε ενα μαγαζι και θα σου κανει το κλικ.
Ειναι "δυσκολος" ειναι ιδιαιτερος, αλλα αν το approach στην ακροαση ειναι οπως το ειχε φανταστει αυτος, τοτε το payoff ειναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ και αυτες οι ανατριχιλες ειναι ο λογος που ακουμε τελικα αυτη τη μουσικη.
Mercyful Fate/King Diamond
[mention]Aphelian[/mention] Σε νιωθω απόλυτα. Τσεκαρε όταν μπορέσεις και το in the shadows τουλαχιστον. Θα εκπλαγείς ευχάριστα πιστευω.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Mercyful Fate/King Diamond
...puts Primordial in his CD player...
Mercyful Fate/King Diamond
Surreal Killer
Mercyful Fate/King Diamond
Aphelian έγραψε: ↑Τετ 10 Απρ 2019, 09:54 Νομιζω η μεγαλη διαφορα του King Diamond με τις περισσοτερες μπαντες, ειναι πως θελει μεγαλυτερη "προσπαθεια" και setup η ακροαση, δεν ειναι ο τυπος που θα ακουσεις εξω σε ενα μαγαζι και θα σου κανει το κλικ.
Ειναι "δυσκολος" ειναι ιδιαιτερος, αλλα αν το approach στην ακροαση ειναι οπως το ειχε φανταστει αυτος, τοτε το payoff ειναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ και αυτες οι ανατριχιλες ειναι ο λογος που ακουμε τελικα αυτη τη μουσικη.
Ρε σεις [mention]theBox[/mention] και [mention]Aphelian[/mention], εφόσον είσαστε από αυτούς που είδαν το φως το αληθινό σε προχωρημένη ηλικία , ψηθείτε να γράψετε ένα ολοκληρωμένο King Diamond Appreciation Guide για να βοηθήσετε εκείνους που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση με αυτή που είσαστε και εσείς πριν τη «φώτιση».
Είναι κρίμα να χάνουν τόσα πολλά... Υπάρχουν appreciation guides και courses για αυτούς που θέλουν να μάθουν να ακούνε όπερα π.χ. Χρειαζόμαστε κάτι παρόμοιο για τον King Diamond. Εξάλλου αυτό που κάνει στο solo project του, είναι ουσιαστικά μια heavy metal horror opera....
Mercyful Fate/King Diamond
Σαν σύγχρονοι Σαούλ ένα μπραμα....μπααα
Mercyful Fate/King Diamond
Δεν ηξερα καν οτι υπαρχουν αυτα τα πραγματα. Καλη φαση.
Λοιπον στην περιπτωση μας τα πραγματα ειναι απλα...
1. Πεισε τον εαυτο σου οτι σου αρεσουν τα φωνητικα.
2. Αν αποτύχεις, χτυπα το κεφαλι σου στον τοιχο και goto 1.
Τα υπόλοιπα δεν χρειαζονται προσπάθεια μιας και μουσικα μιλάμε για τοπ 5% του γενικου μεταλ ρεπερτορίου.
Λοιπον στην περιπτωση μας τα πραγματα ειναι απλα...
1. Πεισε τον εαυτο σου οτι σου αρεσουν τα φωνητικα.
2. Αν αποτύχεις, χτυπα το κεφαλι σου στον τοιχο και goto 1.
Τα υπόλοιπα δεν χρειαζονται προσπάθεια μιας και μουσικα μιλάμε για τοπ 5% του γενικου μεταλ ρεπερτορίου.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.