MIDNIGHT PRIEST - Aggressive Hauntings (2019)
- apeitharxos
- Δημοσιεύσεις: 835
- Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18
MIDNIGHT PRIEST - Aggressive Hauntings (2019)
Τέταρτο (και ίσως καλύτερο) άλμπουμ για τους Πορτογάλους, οι οποίοι ανέκαθεν μου άρεσαν, αλλά εδώ νομίζω έχουμε να κάνουμε με ό,τι καλύτερο έχουν βγάλει: Ξυραφένιες ρυθμικές και γενικά πλούσια κιθαριστική δουλειά, συμπαγής παραγωγή, φωνητικά μια μίξη από halford, udo & king diamond, θα μπορούσα να τους βαφτίσω ως τους Primal Fear των φτωχών (όπως ο μεγάλος ελληλοπορτογάλος Ντανιέλ Μπατίστα ήταν κάποτε ο Γκούλιτ των φτωχών), την εποχή που οι τελευταίοι ήταν οι τελευταίοι σε απίστευτα δημιουργικά κέφια, με δίσκους όπως το Jaws of Death ή το Black Sun.
Σε όσους επομένως δεν πολυαρέσουν οι φανφάρες, αλλά το απλό straight heavy metal (διότι το απλό είναι και το δύσκολο), τσεκάρετε άφοβα.
Έχει κυκλοφορήσει από την Metal On Metal
Σε όσους επομένως δεν πολυαρέσουν οι φανφάρες, αλλά το απλό straight heavy metal (διότι το απλό είναι και το δύσκολο), τσεκάρετε άφοβα.
Έχει κυκλοφορήσει από την Metal On Metal
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
MIDNIGHT PRIEST-Aggressive Hauntings (2019)
Δεν το έχω ακούσει αλλά έπεσαν πολύ όταν σταμάτησαν τα Πορτογαλλικά. Θα ρίξω όμως μια αυτιά.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
- apeitharxos
- Δημοσιεύσεις: 835
- Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18
MIDNIGHT PRIEST-Aggressive Hauntings (2019)
Άκουσέ το αγόρι, ειδικά σε εσένα και τον Starman τον κόβω ότι θα σας αρέσει...
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
MIDNIGHT PRIEST-Aggressive Hauntings (2019)
Το ep και το πρώτο ήταν γαμάτα. Το Midnight Steel ήταν πιο τυπικό. Θα τσεκάρω και θα επανέλθω.apeitharxos έγραψε: ↑Παρ 20 Δεκ 2019, 13:34Άκουσέ το αγόρι, ειδικά σε εσένα και τον Starman τον κόβω ότι θα σας αρέσει...
- Advancing Yokeda
- Δημοσιεύσεις: 2627
- Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33
MIDNIGHT PRIEST-Aggressive Hauntings (2019)
Ντανιέλ Μπατίστα και ξερό ψωμί!
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
- apeitharxos
- Δημοσιεύσεις: 835
- Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18
MIDNIGHT PRIEST-Aggressive Hauntings (2019)
Ως γαύροι τότε, δεν παίρναμε και πολλές χαρές στην Ελλάδα, πόσο μάλλον στην Ευρώπη, καθώς ο Παναθηναϊκός τα σάρωνε όλα. Ομαδάρα ο Παναθηναϊκός, αλλά ομαδάρα και εμείς, με τεράστιους παικταράδες, αλλά λόγω των γνωστών γεγονότων με σκάνδαλο Κοσκωτά και με Σαλιαρέλη στη συνέχεια πρόεδρο, η ομάδα πρωτάθλημα δεν έβλεπε ούτε με αίτηση, ούτε συζήτηση βέβαια για να παίζει στο τότε Πρωταθλητριών, που μόλις ξεκίναγε ως ch.l.
Ώσπου ήρθε η μαγική ενέργεια του Μπατίστα, που σέρβιρε έτοιμο γκολ στον Βαϊτση, και που μας έδωσε για πρώτη φορά στην ιστορία πρόκριση στους 8 ευρωπαϊκής διοργάνωσης (Κυπελλούχων τότε). Περιττό να περιγράψω τα δάκρυα, τις φωνές και τη συγκίνηση από μια παρέα πιτσιρικάδων τη στιγμή του γκολ (που το βλέπαμε σε ένα φιλικό σπίτι), γκολ εκτός έδρας μέσα στο Πριγκιπάτο απέναντι στην ομάδα των Κλίνσμαν, Τζοργκαέφ, Λίλιαν Τουράμ, Ετορί, την φιναλίστ της διοργάνωσης της προηγούμενης χρονιάς, που είχε προπονητή τον Αρσέν Βενγκέρ!
Και βέβαια με το θρυλικό σπηκάζ του Αλέκου Θεοφιλόπουλου!
Στη ρεβάνς, στο φλεγόμενο Καραϊσκάκη (εισιτήριο δεν μπόρεσα να βρω με τίποτα), ο Κλίνσμαν είχε δοκάρι 5' πριν τη λέξη, με τη μπάλα να σκάει στη γραμμή και τον θρυλικό τερματοφύλακα Μίρτσο να μπλοκάρει πριν αυτή να την περάσει και, μπλοκάροντάς την, να την φιλάει στη συνέχεια...Απίστευτες εποχές!
Και παραλίγο να περνούσαμε και στους 4 μετά, με την Αθλέτικο, με Μπέρντ Σούστερ στα 38 του τότε, αφού στο α' ημίχρονο στο ΟΑΚΑ η Αθλέτικο είχε 4 δοκάρια και μόλις 1 γκολ, κοιμήθηκε ο θεός, παραλίγο να την κερδίζαμε εδώ μέσα στο β' (1-1 τελικό σκορ, με Βαϊτση πάλι)...
Πραγματικά μαγική η ατμόσφαιρα στα ευρωπαϊκά ματς του Θρύλου τότε στο Καραϊσκάκη στις αρχές της δεκαετίας του '90, τέτοιο πάθος δεν υπάρχει σήμερα....
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
- Advancing Yokeda
- Δημοσιεύσεις: 2627
- Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33
MIDNIGHT PRIEST-Aggressive Hauntings (2019)
Εποχές, "όσο μας πληγώνεις τόσο μας πορώνεις"
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
- apeitharxos
- Δημοσιεύσεις: 835
- Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18
MIDNIGHT PRIEST-Aggressive Hauntings (2019)
Τις οποίες για πολλούς λόγους προτιμούσα...χάθηκε όλο αυτό το feeling...
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
MIDNIGHT PRIEST-Aggressive Hauntings (2019)
Το άκουσα δύο φορές ολόκληρο (χωρίς skip και διακοπές) και εκ πρώτης άποψης δείχνει συνθετικά καλύτερο από το προηγούμενο. Αυτό που με ψιλοχαλάει είναι τα φωνητικά που σε σημεία πάνε να μοιάσουν στον King Diamond με ολέθριες όμως συνέπειες, καθώς αυτός δεν αντιγράφεται. Όπου όμως ακολουθεί τη Halford αισθητική τα πάει καλά. Γενικά τα φωνητικά τα ήθελα πιο “αντρίκια” και Αμερικάνικα. Η κιθαριστική δουλειά όμως μου άρεσε αρκετά. Το δισκάκι έχει τη σωστή διάρκεια και καλύτερα τραγούδια το ομώνυμο καθώς και τα Holy Flesh, Ecstasy και Black Leather. Πέρασε τις εξετάσεις και θα αποκτηθεί.apeitharxos έγραψε: ↑Παρ 20 Δεκ 2019, 13:34Άκουσέ το αγόρι, ειδικά σε εσένα και τον Starman τον κόβω ότι θα σας αρέσει...
- apeitharxos
- Δημοσιεύσεις: 835
- Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18
MIDNIGHT PRIEST-Aggressive Hauntings (2019)
Συμφωνείς για την άποψή μου ότι το στυλ τους θυμίζει Primal Fear? Έπεσα μέσα ότι θα σου αρέσει, αν και σε περίμενα λιγότερο φειδωλό...Starman έγραψε: ↑Κυρ 22 Δεκ 2019, 10:40Το άκουσα δύο φορές ολόκληρο (χωρίς skip και διακοπές) και εκ πρώτης άποψης δείχνει συνθετικά καλύτερο από το προηγούμενο. Αυτό που με ψιλοχαλάει είναι τα φωνητικά που σε σημεία πάνε να μοιάσουν στον King Diamond με ολέθριες όμως συνέπειες, καθώς αυτός δεν αντιγράφεται. Όπου όμως ακολουθεί τη Halford αισθητική τα πάει καλά. Γενικά τα φωνητικά τα ήθελα πιο “αντρίκια” και Αμερικάνικα. Η κιθαριστική δουλειά όμως μου άρεσε αρκετά. Το δισκάκι έχει τη σωστή διάρκεια και καλύτερα τραγούδια το ομώνυμο καθώς και τα Holy Flesh, Ecstasy και Black Leather. Πέρασε τις εξετάσεις και θα αποκτηθεί.apeitharxos έγραψε: ↑Παρ 20 Δεκ 2019, 13:34Άκουσέ το αγόρι, ειδικά σε εσένα και τον Starman τον κόβω ότι θα σας αρέσει...
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
- SlayerKing
- Δημοσιεύσεις: 145
- Εγγραφή: Πέμ 18 Ιούλ 2019, 16:02
MIDNIGHT PRIEST-Aggressive Hauntings (2019)
Τι μας θύμησες ρε φίλε...
Ολυμπιακος - Μονακο ήμουν γήπεδο 9 χρονών (είχε διαρκείας ο πατέρας και με έπαιρνε συνέχεια μαζί του). Το θυμάμαι πολύ έντονα ακόμα.
Επίσης θυμάμαι τάκλιν του Αλεξανδη σε Μπατιστα στο ματς με την Μαρσειγ (2:12 στο βίντεο)
*Για την ιστορία Daniel Batista είναι απο Πρασινο Ακρωτηρι, πολύ σωστά με πορτογαλική υπηκοότητα.
Ολυμπιακος - Μονακο ήμουν γήπεδο 9 χρονών (είχε διαρκείας ο πατέρας και με έπαιρνε συνέχεια μαζί του). Το θυμάμαι πολύ έντονα ακόμα.
Επίσης θυμάμαι τάκλιν του Αλεξανδη σε Μπατιστα στο ματς με την Μαρσειγ (2:12 στο βίντεο)
*Για την ιστορία Daniel Batista είναι απο Πρασινο Ακρωτηρι, πολύ σωστά με πορτογαλική υπηκοότητα.
MIDNIGHT PRIEST-Aggressive Hauntings (2019)
Σαφώς και θυμίζει Primal Fear. Γενικά τέτοιες δουλειές τις κυνηγάω. Όταν θα το ακούσω καλά θα το κρίνω και καλύτερα.apeitharxos έγραψε: ↑Κυρ 22 Δεκ 2019, 14:48 Συμφωνείς για την άποψή μου ότι το στυλ τους θυμίζει Primal Fear? Έπεσα μέσα ότι θα σου αρέσει, αν και σε περίμενα λιγότερο φειδωλό...
- apeitharxos
- Δημοσιεύσεις: 835
- Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18
MIDNIGHT PRIEST-Aggressive Hauntings (2019)
Χαχαχα!!! Πάντως, δεν το θυμάμαι αυτό το ματς να έχει μεταδοθεί ζωντανά από κάποιο κανάλι, ήταν μετά την δεύτερη απόλυση Αλέφαντου αυτό, όπου είχαμε χάσει 1-2 εδώ από τον Ολυμπιακό Μασσαλίας, και πήγαμε στο εκεί ματς με τον Γιούτσο προπονητή.... Βλέπω και τις φάσεις...ο γκολκήπερ της Μαρσέιγ κάποιον μου θυμίζει (είναι ο Μπαρτέζ τελικά, δεν μοιάζει λίγο στον Μπαρτ Γκάμπριελ της Σκολ Ρέκορντς;), καλά ο Τοχούρογλου τι παιχνίδι έκανε; Σκορ χειρότερο και από το 7-0 με Γιουβέντους θα είχαμε...SlayerKing έγραψε: ↑Δευ 23 Δεκ 2019, 10:20 Τι μας θύμησες ρε φίλε...
Ολυμπιακος - Μονακο ήμουν γήπεδο 9 χρονών (είχε διαρκείας ο πατέρας και με έπαιρνε συνέχεια μαζί του). Το θυμάμαι πολύ έντονα ακόμα.
Επίσης θυμάμαι τάκλιν του Αλεξανδη σε Μπατιστα στο ματς με την Μαρσειγ (2:12 στο βίντεο)
*Για την ιστορία Daniel Batista είναι απο Πρασινο Ακρωτηρι, πολύ σωστά με πορτογαλική υπηκοότητα.
Πάντως ο Αλέκος είναι από τους πιο αντιπαθέσταστους γαύρους που είχαμε ποτέ...Από μπάλα δεν μύριζε καθόλου, και επειδή είχε άλλοτε τον Μπατίστα, άλλοτε τον Καραπιάλη, άλλοτε τον Ίβιτς, άλλοτε τον Ζιοβάνι, που του τα σέρβιραν στο πιάτο, έφτασε να είναι από τους καλύτερους σκόρερ στην ιστορία του γαύρου (τέτοιο καραγκιοζιλίκι να μην μας ξανατύχει...)
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
- SlayerKing
- Δημοσιεύσεις: 145
- Εγγραφή: Πέμ 18 Ιούλ 2019, 16:02
MIDNIGHT PRIEST - Aggressive Hauntings (2019)
Μυρτσος σαφώς ανώτερος Τοχουρογλου, αλλά τελείως ασόβαρος... αλλιώς θα έκανε μεγάλη καριερα
Τον Αλεξανδρη όταν έπαιζε τον συμπαθούσα να σου πω την αλήθεια, αλλά απ οταν σταμάτησε και κάνει την 1 άκυρη δήλωση μετά την άλλη έχει πέσει χαμηλά..
Τον Αλεξανδρη όταν έπαιζε τον συμπαθούσα να σου πω την αλήθεια, αλλά απ οταν σταμάτησε και κάνει την 1 άκυρη δήλωση μετά την άλλη έχει πέσει χαμηλά..
MIDNIGHT PRIEST - Aggressive Hauntings (2019)
Αυτό το σκηνικό με το τάκλιν το θυμάμαι και γω, αλλά νόμιζα ότι ήταν σε ματς της Εθνικής (ο Μπατίστα δεν είχε παίξει στην Εθνική Ελλάδος;)