"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Κουβέντες μεταλλικές, απλές και σταράτες...
White Wolf

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από White Wolf »



Γεια-χαραντάν και τα κουκκιά μπαγλάν. Επειδής, να πούμε, τη σήμερον ημέρα, πολλή θολούρα περί τέχνη, σινεμά και μπουρμπούτσαλο, άμα λάχει, να πούμε… Δεν μπορεί να έρχεται πάσα μία κερία να σου βγαίνει από ραδίου, τελεόραση και εφημερίδα και να μας φλομώνει να πούμε στο έτσι, στ’ αλλιώς, στ’ αλλιώτικο, στο πασαλιμανιώτικο υπογραφή, να πούμε, τζίφος: «Μένε Κελεμίδης, Μαρία Απαυτοπούλου, Ράβος Πασαηλίδης, Δάνος Νανίκας» να πούμε και άμα λάχει. Τι δουλειά κάνουμε εμείς, να ‘ούμε; Ψάρια πουλάμε; Διότι ο σινεμάς τη σήμερον ημέρα δεν είναι αυγολέμονο να κόψει. Ο σινεμάς πρόκειται περί αλισβερίσι. Ο καλλιτέχνης δώνει και ο λαός παίρνει. Κι άμα δε του δώκεις, ρε μάγκα, του λαού, τι θα πάρει; Όλα τα πιάνεις εσύ, ρε μάγκα, μέσα είσαι, μουτς-μουτς, δικός μου. Το οποίον η τέχνη μυστήριον, κι όπου μυστήριον κι από δίπλα και Ασφάλεια Προαστίων. Καθότι καθήκον της αστυνομίας να βρίσκει μυστήρια: «πτώμα ακέφαλον αγνώστου ταυτότητος και λοιπών στοιχείων». Εσύ θα τό ‘κανες, ρε μάγκα; Τι γραμματικάς γνώσεις έχεις περί κλοπή και δακτυλικόν αποτύπωμα, άμα λάχει, να πούμε; Μόκο, ρε μάγκα. Και περί ευχαριστώ το αστυνομικόν όργανον, την κορόιδα, να ‘ούμε. Ε, όχι, αχαριστία. Κι αρωτάω: γιατί, ρε μάγκα, δεν το εχτιμάς το όργανον το αστυνομικόν; Και το κακολογείς, να πούμε: «μη σώσει και προλάβει το καθίκι» και «στους γιατρούς να φάει τα μιστά του» ; Δεν κάνει. Υπάρχει και Θεός.
*
Και επειδής, να πούμε, δεν πιάνει η δικιά σου η κλάβα και δεν την ανθίζεσαι, δεν πάει να πει ότι δεν πιάνει και του αλλουνού η κλάβα, άμα λάχει, να πούμε. Καθότι τα ψηλά νοήματα, δε τ’ ανθίζεται ο κόσμος. Δεν την ψυλλιάζεται τη δουλειά, γουστάρει εγχώριο πράμα. Πώς λέμε, να πούμε: «της πατρίδος μου η σημαία έχει χρώμα γαλανό, Σαμιώτισσα, Σαμιώτισσα, πότε θα πας στη Λέσβο; Τι ζητάνε οι Βούλγαροι στη Μακεδονία μας;» και τα τοιαύτα. Έτσι και του ρήξεις αψηλό νόημα κομπλάρει. Κι ενώ εσύ του λες, να πούμε: «μεταξύ των δύο οδών, συντομοτέρα η ευθεία», αυτός σου λέει «Ταρζάν, Γκαούρ και Τσίτα». Κυκλοφοριακόν χάος. Έτσι όμως και του ρίξεις κλαρίνο φουστανέλα και τελεμέ, καθάρισες. Κάνεις και την κονόμα σου και είσαι και ο πρώτος, άμα λάχει, να πούμε. Καθότι εν Ελλάδι, τέχνη ίσον κονόμα. Και τέχνη χωρίς κονόμα ίσον σάμαλι χωρίς τελάρο. Το οποίο, εν Ελλάδι κι εν κινηματογράφος, ίσον ξεφτίλα. Γκόλφω. Γκόλφω και πάσης Ελλάδος, άμα λάχει, να πούμε. Και καλά να πάθετε και άντε να… μη χαλάσω και το στόμα μου.
*
Η αχαριστία είναι το έγκλημα. Διότι ο άλλος, να πούμε, σου δώνει την τέχνη του κι εσύ αρωτάς: «Και ποίον, περικαλώ, το ηθικό δίδαγμα του έργου;» Δεν κάνει, ρε μάγκα. Μην τον προσβλίζεις τον καλλιτέχνη. Τι θέλεις να σου πει εν τέλει, πώς φτιάχνεται, να πούμε, το ραγού; Διότι πάσα έργο, να πούμε, δε σιάχνεται για χαβαλέ. Είναι να διδάχνει κιόλας . Δεν είναι, να πούμε : «φάγαμε, ήπιαμε και το γλυκεράκι μας και άντε, γεια-χαρά και τα δέοντα στην κερία μαμά σας». Άπαξ και έριξε φινάλε, να πούμε, το έργο, πρέπει να σακουλευτείς πού την πάει ο μάγκας τη δουλειά. Ούτω πώς, και αι ταινίαι τέχνης. «Πίστευε και μη ερεύνα. Πετάει ο γάιδαρος; Πετάει. Να σε δώκω τη Σαχάρα να με δώκεις το Σουέζ;» Διότι τέχνη ίσον νόημα. «Ποιος έριξε το πέναλτι και μού ’κλεισε το σπίτι; Γιατί να κλαίει το μωρό αφού φοράει πάνα;» Πρέπει να τα σακουλεύεσαι τα ψηλά νοήματα. Αλλιώς πώς, κάτσε σπίτι σου, ρίξε πασιέντζα και άσε τα επίλοιπα επάνω μας. Γιατί εμείς την ανθιζόμαστε, ρε μάγκα, τη φιάξη. Γουστάρουμε περί Μεγαλέξαντρο, γουστάρουμε περί καταραμένος όφις, σουβλίστε τους, πλακώστε τους και τα τοιαύτα. Γουστάρουμε περί ταινίαι τέχνης. Καπέλο μας.-

Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3368
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από Priamos »

Αυτο ακριβως. Δεν εχω τιποτα αλλο να προσθεσω.
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
apeitharxos
Δημοσιεύσεις: 835
Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από apeitharxos »

rbrigade έγραψε: Πέμ 20 Φεβ 2020, 12:42 Κάποτε η ανθρωπότητα πρέπει να συμφωνήσει ότι το να στήνεις έναν σωρό σκουπίδια ή το να φωτογραφίζεις κουράδες και να κολλάς μπανάνες στον τοίχο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ
Δεν ξέρω σε ποια εξώφυλλα και σε ποιες μπάντες αναφέρεσαι, αλλά μόνο threshold ρε νιαμού! Εκεί που το progressive συναντά την συνθετική ικανότητα, και γίνεται πραγματική τέχνη...Sunshine believers, irrational achievers...
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Άβαταρ μέλους
apeitharxos
Δημοσιεύσεις: 835
Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από apeitharxos »

Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Άβαταρ μέλους
Advancing Yokeda
Δημοσιεύσεις: 2627
Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από Advancing Yokeda »

apeitharxos έγραψε: Παρ 21 Φεβ 2020, 17:23
Τί βιντεάρα είναι τούτη πάλι? Σάστισα λέμε...
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από rbrigade »

Δεν αναφέρομαι σε εξώφυλλα μουσικών δίσκων αλλά σε πράγματα που κυκλοφορούν στις γκαλερί ανά τον κόσμο ως τέχνη
Άβαταρ μέλους
Advancing Yokeda
Δημοσιεύσεις: 2627
Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από Advancing Yokeda »

rbrigade έγραψε: Τετ 19 Φεβ 2020, 09:45
theBox έγραψε: Τρί 18 Φεβ 2020, 22:06 Είναι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ Defeis και Demaio βασικα...
Αυτό ήταν πολύ ατυχές παράδειγμα, καθώς ο DeMaio έχει στιγμές υψηλής καλλιτεχνικής έμπνευσης και λυρισμού, στιχουργικά όσο και μουσικά. Δεν τον λες δηλαδή ούτε γίδι ούτε άμπαλο, ούτε μπορείς να πεις ότι δεν έβαλε το λιθαράκι του (βασικά βράχο ολόκληρο) για έναν νέο ήχο.
Περισσότερο από την όποια υποτιθέμενη δηθενιά στην τέχνη.......

......να καταγραφεί στα πρακτικά ότι Ο RBRIGADE ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΚΕ ΤΟΝ DEMAIO!

:)
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Άβαταρ μέλους
apeitharxos
Δημοσιεύσεις: 835
Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από apeitharxos »

Advancing Yokeda έγραψε: Παρ 21 Φεβ 2020, 17:41
apeitharxos έγραψε: Παρ 21 Φεβ 2020, 17:23
Τί βιντεάρα είναι τούτη πάλι? Σάστισα λέμε...
Είναι από την τεράστια, προφητική σχεδόν, ταινία του Παντελή Βούλγαρη 'Όλα είναι δρόμος' η τελευταία σκηνή.
Η ταινία αποτελείται από τρεις αυτοτελείς ιστορίες, και παίζει και ο μεγάλος ΘΒ, σε μια από τις τελευταίες ταινίες της ζωής του...

Εντελώς άλλος ο συμβολισμός της ταινίας βέβαια, αλλά μια που χρησιμοποιήσατε ατάκες καλλιτεχνών, ανέβασα αυτό, ως ένδειξη ότι σε ακραίες συναισθηματικές καταστάσεις, ο άνθρωπος δεν επιλέγει να εκτονωθεί με συναισθηματικώς φλατ μορφές τέχνης (όπως θεωρώ ότι συνήθως ότι τελικά αντανακλάται σε feeling, σε εμένα τουλάχιστον, η προσπάθεια δημιουργίας ενός ελιτίστικου προφίλ εκ μέρους ενός καλλιτέχνη, συνθετικά ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο), αλλά με όσο το δυνατόν straight και 'λαϊκά'* ακούσματα...

Έτσι, ένας 'έντεχνος', σε συναισθηματικά φορτισμένες καταστάσεις, ίσως επιλέξει κάτι πιο 'ευτελές' αλλά άμεσο για να εκτονωθεί (άλλωστε όλοι οι έντεχνοι κρυφοσκυλάδες είναι), αντίστοιχα και κάποιος ο οποίος στον σκληρό ήχο αρέσκεται να ακούει πιο ψαγμένα ακούσματα, θα υπάρξει περίοδος της ζωής του, που θα αναζητήσει αυτό που αποκαλεί 'απλοϊκό', για τον απλούστατο λόγο ότι τέτοια ακούσματα συνήθως σου δημιουργούν το συναίσθημα που πηγάζει από την ανάγκη να νιώσεις την χαρά ή την πίκρα ως το μεδούλι...
rbrigade έγραψε: Παρ 21 Φεβ 2020, 17:47 Δεν αναφέρομαι σε εξώφυλλα μουσικών δίσκων αλλά σε πράγματα που κυκλοφορούν στις γκαλερί ανά τον κόσμο ως τέχνη
Καλά ναι, εκεί βέβαια παίζονται και άλλα παιχνίδια με τα πανάκριβα έργα τέχνης που αγοράζονται από τον κάθε λαθρέμπορο, ο οποίος μας προκύπτει να είναι και 'εραστής της τέχνης'...

edit: * Βέβαια, στη σημερινή εποχή όπου το δηλητήριο του 'εξευρωπαϊσμού' και 'εκμοντερνισμού' μας έχει ποτίσει, αρκετός κόσμος έχει αλλεργία στην έννοια 'λαϊκός' και 'λαϊκό άκουσμα' (στην περίπτωσή μας, τα metal παλιομοδίτικα 'λαϊκά' ακούσματα έχουν εξισωθεί με την 'γιδίλα', την 'τυρίλα' και άλλα τέτοια παράγωγα της άγιας ελληνικής τυροκόμησης), με αποτέλεσμα τελικά να υπάρχει και σύγχυση για το τι είναι το heavy metal και η πεμπτουσία του...
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Άβαταρ μέλους
LuciferSteele
Δημοσιεύσεις: 6992
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 10:24

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από LuciferSteele »

μήπως το όλο θέμα βασίζεται στο αυθαίρετο συμπέρασμα του παππού πως ο δημιουργός τροφοδοτεί ΕΠΙΤΗΔΕΣ το κοινό με τεχνητή κουλτούρα? γιατί αποκλείεται το Mosquito και το κάθε Mosquito να είναι γνήσια και ειλικρινής καλλιτεχνική σύλληψη?
We scribe in the dark of the night our Black Steele
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3368
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από Priamos »

LuciferSteele έγραψε: Παρ 28 Φεβ 2020, 23:21 μήπως το όλο θέμα βασίζεται στο αυθαίρετο συμπέρασμα του παππού πως ο δημιουργός τροφοδοτεί ΕΠΙΤΗΔΕΣ το κοινό με τεχνητή κουλτούρα? γιατί αποκλείεται το Mosquito και το κάθε Mosquito να είναι γνήσια και ειλικρινής καλλιτεχνική σύλληψη?
Η επιλογη του τιτλου Mosquito μας δινει ενδειξεις οτι ειτε ειναι μια μαλακια και μιση, ειτε αποτελει ενα τοσο προσωπικο οραμα για τον καλλιτεχνη που κανονικα δεν θα ειχε νοημα να το προσφερει στο κοινο. Επειδη ομως (μαλλον) εχουν την αλαζονεια του "μεγαλου καλλιτεχνη", υποθετουν (και καλα κανουν) οτι το κοινο τους θα αποδεχτει a priori και άνευ όρων την ιδιοφυια τους και θα κανει τα παντα για να το καταλαβει/λατρεψει. Αλλα και να μην το καταλαβει/λατρεψει αυθορμητως, θα "αναγκαστει" απο την δικτατορια της κουλτουρας να παραστησει οτι το 'πιασε το νοημα" μεχρι που τελικα θα το πιστεψει κι ίδιος. Αυτη η διαδικασια 'αφ υψηλου' ελιτιστικης επικοινωνιας καλλιτεχνη με οπαδους δεν ειναι καινουρια και ουτε φυσικα πρωτοπορια των PW στο Mosquito.Μπορω να φερω ακομα πιο ακραιο παραδειγμα το Lulu των Metallica /Lou Reed που οι πρωτοι εχουν το ρολο του θυτη/θυματος, καθως αφοτου αυτοι ψαρωσαν με τις μπουρδες του Lou Reed το πλασαραν με την σφραγιδα της εμπορικης δυναμης τους και την "αυθεντια" του δευτερου, ως υψιστη τεχνη, στα προβατα οπαδους τους.
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6252
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από theBox »

[mention]Priamos[/mention] Παπου το παραδειγμα των μεταλικα, εκτος απο ακραιο, ειναι και ατυχες, μιας και το feedback απο την βαση των οπαδων ηταν αρνητικο statisticaly speaking.

Απο εκει και περα, κανοντας την παραδοχη οτι οι στιχοι ειναι λιγο πολυ, μια μορφη ποιησης, δεν βρίσκω το λόγο να μην ειναι και ενα μέρος αυτων πιο δυσνόητο/αυτοαναφορικο/απροσπέλαστο.

Όσο "νομιμη" ειναι η προσεγγιση του οι στιχοι (ή το ποιημα) να επικοινωνει μια ιστορια ή μια ιδέα, άλλο τοσο ειναι να δημιουργει εικονες κ συναισθηματα στον δέκτη μεσα απο ασαφεις συνειρμους κ συνδιασμους.

Εκτός κι αν εχεουμε προβλημα και με αυτη τη μορφή ποιησης γενικά ή αν τραβάμε καποια διαχωριστικη γράμμη μεταξυ τραγουδοποιίας και ποιησης.

Σάμπως το ιδιο δεν συμβαινει και με την ιδια η μουσικη; Άλλο manowar πχ και άλλο sieges even. Η για να μιλησουμε και πιο σοβαρα, άλλο mozart και άλλο stravinsky. Ολοι δικαιουνται να υπάρχουν.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος theBox την Σάβ 29 Φεβ 2020, 08:51, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6252
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από theBox »

Priamos έγραψε: Τρί 18 Φεβ 2020, 14:56
Και μετα σκεφτομαι: "Mosquito"(!!!) και γελαω μονος μου! :D Καλλιτεχνικος ελιτισμος της βουρτσας. Δεν χρειαζεται ο ακροατης να καταλαβει το καλλιτεχνικο μας οραμα. Μονο δουλικα να το υιοθετησει (ακομα κι αν δεν το καταλαβαινει), διαφορετικα θα απαξιωθει ως "ασχετος, ανικανος να συλλαβει την υψηλη τεχνη" κλπ.
Εν τελει ακριβως ΕΔΩ βρισκεται και το ζουμι, οπου επιχειρείται ενα λογικο άλμα κ φιλτράρισμα με βαση τα προσωπικα (βλέπε υποκειμενικά) αισθητικα κριτήρια ενος συγκεκριμένου δεκτη. Μη βαράς, I love you! :love2:

Και για να μην το παιζω και εξυπνος, αναγνωρίζω πως ΟΛΟΙ εχουμε "παραλογες" και υποκειμενικες κοκκινες γραμμες. Εγω πχ βγάζω δυσανάλογα πολλα σπυρια οταν ακούω στίχους για τους κοιλιακους του Λεωνιδα και του Μεγαλεξανδρού (για να το συνδέσω και με το άλλο τρέχον τοπικ).
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος theBox την Σάβ 29 Φεβ 2020, 08:52, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8722
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από Zippo190 »

rbrigade έγραψε: Πέμ 20 Φεβ 2020, 12:42 Κάποτε η ανθρωπότητα πρέπει να συμφωνήσει ότι το να στήνεις έναν σωρό σκουπίδια ή το να φωτογραφίζεις κουράδες και να κολλάς μπανάνες στον τοίχο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ
επειδή εσύ δεν το αντιλαμβάνεσαι δεν σημαίνει ότι δεν είναι.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3368
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από Priamos »

theBox έγραψε: Σάβ 29 Φεβ 2020, 08:13 Παπου το παραδειγμα των μεταλικα, εκτος απο ακραιο, ειναι και ατυχες, μιας και το feedback απο την βαση των οπαδων ηταν αρνητικο statisticaly speaking.

Απο εκει και περα, κανοντας την παραδοχη οτι οι στιχοι ειναι λιγο πολυ, μια μορφη ποιησης, δεν βρίσκω το λόγο να μην ειναι και ενα μέρος αυτων πιο δυσνόητο/αυτοαναφορικο/απροσπέλαστο.

Όσο "νομιμη" ειναι η προσεγγιση του οι στιχοι (ή το ποιημα) να επικοινωνει μια ιστορια ή μια ιδέα, άλλο τοσο ειναι να δημιουργει εικονες κ συναισθηματα στον δέκτη μεσα απο ασαφεις συνειρμους κ συνδιασμους.

Εκτός κι αν εχεουμε προβλημα και με αυτη τη μορφή ποιησης γενικά ή αν τραβάμε καποια διαχωριστικη γράμμη μεταξυ τραγουδοποιίας και ποιησης.

Σάμπως το ιδιο δεν συμβαινει και με την ιδια η μουσικη; Άλλο manowar πχ και άλλο sieges even. Η για να μιλησουμε και πιο σοβαρα, άλλο mozart και άλλο stravinsky. Ολοι δικαιουνται να υπάρχουν.
Από την άλλη το Lulu παραμένει η πιο εμπορική στιγμή του Lou Reed εδώ και αιώνες (ή αν θυμάμαι καλά όλων των εποχών!).

Δεν λέω ότι η δυσνόητη τέχνη "για λίγους" πρέπει να καταδικαστεί στο πυρ το εξώτερον, αλλά κάποτε θα πρέπει να διαχωριστεί από τη δηθενια.

Κάποτε έκανα ένα ενδιαφέρον κοινωνικό πείραμα με φίλο μου συγγραφέα (ευτυχώς δε μας διαβάζει :D ) οπαδό της πομπωδους , ναρκισσιστικης , επιδειξιομανους γραφής, του "more is good". Έγραψα μέσα σε ένα πεντάλεπτο, ένα κείμενο γεμάτο αρλουμπες με όμορφες , πομπώδεις λέξεις που ΔΕΝ έλεγε ΤΊΠΟΤΑ! Ήταν η απόλυτη ασυναρτησία!!! Και το ρώτησα την άποψη του. Ε, αυτή ήταν θετικότατη!!!! :D

Κάτι αντίστοιχο έκανε ο Mikeus , φτιάχνοντας για πλακα ένα ότι να ναι και καλά έντεχνο κομμάτι, και το ανέβασε στο YouTube με άλλο όνομα. Όπως φαντάζεστε, υπήρξαν πολλές θετικές αντιδρασεις που έπιασαν το όραμα του άγνωστου καλλιτέχνη. :D

Ε, φανταστείτε τώρα να κάνει κάτι αντίστοιχο έναν σοβαρός, φτασμένος καλλιτέχνης! Πόσοι θα έχουν τη γνώση και το θάρρος της γνώμης να πουν : "Μεγάλε!! Αυτή η μαλακία ΔΕΝ είναι τέχνη", χωρίς να λυντσαριστουν από τους ψαγμενους και κουλτουριαρηδες οπαδους του;
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6252
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από theBox »

Ασχέτως με τις προθέσεις του πομπού, το emotional response του δεκτη δεν το λαμβάνουμε καθολου υποψη μας; Δηλαδη, ακομα και στο κοινωνικο πειραμα, οι θετικες αντιδράσεις του δεκτή είναι αμελητέα ποσοτητα; Αφου ο ανθρωπος ενιωσε, ασχετως ποιες ηταν οι προθεσεις σου.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος theBox την Σάβ 29 Φεβ 2020, 09:10, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Heavy metal καταστάσεις...”