Σωστοί οι προβληματισμοί του κουτιού [mention]theBox[/mention] , αλλά πιστευω ότι μπορούμε να θέσουμε κάποιους κανόνες για να "τιθασευσουμε" τον όρο "τέχνη".
1) Ο καλλιτέχνης πρέπει να "νιώθει" με αυτό που δημιουργεί (αυτό προφανώς είναι κάτι που δύσκολα μπορούμε να ελέγξουμε). Από την άλλη δεν γίνεται να είναι κατι αυστηρά προσωπικό που έχει νόημα μόνο για αυτόν. Παράδειγμα: κολλάω ένα σκότωμενο κουνούπι στον τοιχο και επειδή μου θυμίζει τη μάνα μου που πέθανε από ελονοσία, βαλαντωνω στο κλάμα κάθε φορά που το βλέπω. Ε, αυτό ΔΕΝ είναι τέχνη!
2) Αυτό που δημιουργεί ο καλλιτέχνης, να έχει τη δυναμική να δημιουργήσει συναισθήματα σε κοινό που θα εκτεθεί στη δημιουργία του, έστω και περιορισμένο σε αριθμό. Κι αυτά τα συναισθήματα να μην προκλήθηκαν από αυθυποβολή ή "εξαναγκασμό" (άλλη μια παράμετρος που δύσκολα μπορούμε να ελέγξουμε).
Αν δεν πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις, νομίζω ότι δεν μιλάμε για τέχνη.
"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;
"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;
Surreal Killer
"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;
Η απάντηση για μένα είναι ''ο καθένας για τον εαυτό του''.
Είναι αρκετές πλέον οι φορές που κάτι που θεωρούσα δηθενιά, κάποια στιγμή το ψιλοέπιασα από μόνος μου ή άλλες φορές, με την κουβέντα, κατάλαβα το πως το είδε κάποιος τρίτος. Προσωπικά, πάντα είμαι πρόθυμος να καταλάβω, όταν έχουμε να κάνουμε με τέχνη, αλλά ότι γενικότερα υπάρχει μια τάση να θεωρείται τέχνη το να φωτογραφίζει κάποιος κουράδες, όπως πολύ εύστοχα λέει κι ο rbrigade, ισχύει. Πιθανότατα, είναι ένα φαινόμενο που δεν θα παρατηρηθεί εντός του φόρουμ αλλά πιστεύω δεν αμφισβητείται το ότι είναι εκεί έξω..
Παράδειγμα, στην έκθεση Αμπραμοβιτς, που κάποιοι από τους επισκέπτες γνώριζαν ή είχαν σκοπό να επισκεφτούν και τις εκθέσεις του Παρασκευά του Αντζα ή του Σαντόρ Τόργκελε
"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;
Αυτος ουσιαστικα ειναι και ο δικος μου προσωπικος ορισμος για το τι εστι τέχνη.Priamos έγραψε: ↑Κυρ 01 Μαρ 2020, 13:59
2) Αυτό που δημιουργεί ο καλλιτέχνης, να έχει τη δυναμική να δημιουργήσει συναισθήματα σε κοινό που θα εκτεθεί στη δημιουργία του, έστω και περιορισμένο σε αριθμό. Κι αυτά τα συναισθήματα να μην προκλήθηκαν από αυθυποβολή ή "εξαναγκασμό" (άλλη μια παράμετρος που δύσκολα μπορούμε να ελέγξουμε).
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;
Και όμως ούτε αυτό είναι κοινά αποδεκτό, γι' αυτό βλέπουμε μπανάνες κολλημένες στους τοίχους και πολύ χειρότερα...Priamos έγραψε: ↑Κυρ 01 Μαρ 2020, 13:59 Ο καλλιτέχνης πρέπει να "νιώθει" με αυτό που δημιουργεί (αυτό προφανώς είναι κάτι που δύσκολα μπορούμε να ελέγξουμε). Από την άλλη δεν γίνεται να είναι κατι αυστηρά προσωπικό που έχει νόημα μόνο για αυτόν. Παράδειγμα: κολλάω ένα σκότωμενο κουνούπι στον τοιχο και επειδή μου θυμίζει τη μάνα μου που πέθανε από ελονοσία, βαλαντωνω στο κλάμα κάθε φορά που το βλέπω. Ε, αυτό ΔΕΝ είναι τέχνη!
"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;
Ε, αυτό είναι η δηθενια και κουλτουροποζερια που στηλιτεύει το topic μου και υπογραμμίζει την ανάγκη να γίνει εμφατικος διαχωρισμός τους από την τέχνηrbrigade έγραψε: ↑Κυρ 01 Μαρ 2020, 18:03Και όμως ούτε αυτό είναι κοινά αποδεκτό, γι' αυτό βλέπουμε μπανάνες κολλημένες στους τοίχους και πολύ χειρότερα...Priamos έγραψε: ↑Κυρ 01 Μαρ 2020, 13:59 Ο καλλιτέχνης πρέπει να "νιώθει" με αυτό που δημιουργεί (αυτό προφανώς είναι κάτι που δύσκολα μπορούμε να ελέγξουμε). Από την άλλη δεν γίνεται να είναι κατι αυστηρά προσωπικό που έχει νόημα μόνο για αυτόν. Παράδειγμα: κολλάω ένα σκότωμενο κουνούπι στον τοιχο και επειδή μου θυμίζει τη μάνα μου που πέθανε από ελονοσία, βαλαντωνω στο κλάμα κάθε φορά που το βλέπω. Ε, αυτό ΔΕΝ είναι τέχνη!
Surreal Killer
"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.