Εξώφυλλα δίσκων: Καλλιτεχνική ουσία ή μάρκετινγκ;

Κουβέντες μεταλλικές, απλές και σταράτες...
Άβαταρ μέλους
CountRaven
Δημοσιεύσεις: 14654
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09

Εξώφυλλα δίσκων: Καλλιτεχνική ουσία ή μάρκετινγκ;

Δημοσίευση από CountRaven »

Τα logos των συγκροτημάτων παίζουν ρόλο φίλε [mention]rbrigade[/mention];
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Εξώφυλλα δίσκων: Καλλιτεχνική ουσία ή μάρκετινγκ;

Δημοσίευση από rbrigade »

Εμπορικά; Αν γουστάρουμε η αγαπημένη μας μπάντα να έχει γαμώ logo; ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ!!!
Την απάντηση στην δεύτερη ερώτηση την ξέρεις... ΠΑΠΑΡΙΑ!!!
Άβαταρ μέλους
Advancing Yokeda
Δημοσιεύσεις: 2627
Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33

Εξώφυλλα δίσκων: Καλλιτεχνική ουσία ή μάρκετινγκ;

Δημοσίευση από Advancing Yokeda »

rbrigade έγραψε: Δευ 09 Μαρ 2020, 22:08
Advancing Yokeda έγραψε: Δευ 09 Μαρ 2020, 22:04
theBox έγραψε: Δευ 09 Μαρ 2020, 21:52 το sabbath το εξωφυλλο το θεωρω μετριο και μαλλον αφαιρει απο την εμπειρια παρα την ενισχυει
Αυτό.
Επίσης σκέψου ένα από τα καλύτερα εξώφυλλα της ιστορίας του heavy metal, του sad wings of destiny.
Έχει καμια σχέση με το Ripper? Καμία.
Είναι εξωφυλλάρα και ανεβάζει την ενλόγω κυκλοφορία? Απόλυτα.
Μην μπερδευόμαστε. Γουστάρω ένας αγαπημένος μου δίσκος να έχει εξωφυλλάρα; ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ!!!
Έχει καμία σχέση το εξώφυλλο με αυτό που βιώνω σε κάθε ένα κομμάτι του δίσκου; ΠΑΠΑΡΙΑ!!!

Μα δε διαφωνώ σε αυτά τα 2 σημεία. Τα βρίσκω και τα 2 ορθότατα.
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Άβαταρ μέλους
Advancing Yokeda
Δημοσιεύσεις: 2627
Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33

Εξώφυλλα δίσκων: Καλλιτεχνική ουσία ή μάρκετινγκ;

Δημοσίευση από Advancing Yokeda »

Επίσης έχω την αίσθηση ότι δεν υπάρχει ουσιαστική διαφωνία. Απλά χανόμαστε στις διατυπώσεις. Δηλαδή και το Κουτί ΔΕΝ εξαρτά απόλυτα το άκουσμά του από το εξώφυλλο, αλλά και ο Rbrigade θα γούσταρε ένας δίσκος που του αρέσει να συνοδεύεται από καλό, περιποιημένο εξώφυλλο.
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

Εξώφυλλα δίσκων: Καλλιτεχνική ουσία ή μάρκετινγκ;

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

rbrigade έγραψε: Δευ 09 Μαρ 2020, 19:31 1) Τα εξώφυλλα προστίθενται στους δίσκους εκ των υστέρων και δημιουργούνται από καλλιτέχνες άλλων τεχνών, μη μελών της μπάντας, άρα πως και πόσο μπορεί να συνδέονται καλλιτεχνικά με την δημιουργία της μουσικής;
Όχι πάντα. Πολλές φορές οι καλλιτέχνες έχουν το κόνσεπτ στο κεφάλι τους πριν ή κατά τη δημιουργία του δίσκου, και απλά βρίσκουν αυτόν που θα κάνει την υλοποίηση. Για αυτό και σε πάμπολα κρέντιτς βλέπεις Cover Illustration <ταδε> / Cover Concept <ταδε μπαντ>. Και ναι οκ, όπως και να το κάνουμε δε γίνεται να έχουμε απαιτήσεις από ένα καλλιτέχνη να είναι μαμάτος στην σύνθεση κ στην ερμηνεία, κ να είναι παράλληλα κ ο Νταλί.
rbrigade έγραψε: Δευ 09 Μαρ 2020, 19:31 3) Τα εξώφυλλα που είναι μάπες ή πολύ λιτά ή πολύ αφηρημένα (Balls to the wall, Back in black, Black album, 1987, Dark side of the moon κ.ο.κ.) μας στέρησαν κάτι ως προς την απόλαυση των συγκεκριμένων δίσκων;
Σαφώς και δεν μας στέρησαν κάτι στο επίπεδο της μουσικής. Τα παραδείγματα που αναφέρεις -τα οποία είναι ένα+ένα- δεν είναι μάπα, ούτε αφηρημένα. Είναι εμβληματικά, γιατί συνόδευσαν δίσκους που ήταν ογκόλιθοι. Και επειδή αναγνωρίστηκαν σαν ογκόλιθοι, έτυχαν «ξεχωριστής» αντιμετώπισης και σε άλλους τομείς πέραν της μουσικής. Τα «αφηρημένα» εξώφυλα συνέβαλαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στον μύθο τους, ακόμα και αν αυτός ο μύθος είναι κατασκεύασμα του μάρκετινγκ ή της ανθρώπινης ματαιοδοξίας. Ουροβόρος φάση.

Ασχολούμαστε με πολύ συγκεκριμένο κομμάτι της μουσικής, κ συχνά κάνουμε το λάθος να αγνοούμε πως ένας δίσκος είναι αποτέλεσμα δουλειάς πολύ περισσότερων ανθρώπων από αυτούς που αναγράφονται στη σύνθεση της μπάντας. Όταν στα 70ς έκλεινε το καρούλι του μάστερινγκ, αναλάμβαναν άλλοι να φέρουν εις πέρας τα υπόλοιπα, με την μπάντα να έχει τον δεύτερο ή και καθόλου λόγο. Παραδείγματα; Άπειρα. Οι DEEP PURPLE είχαν τον έλεγχο στο τι εξώφυλλο θα μπει στους δίσκους τους; Ή μήπως οι BLACK SABBATH πήγαν συνειδητά να το παίξουν σατανίλα; Εδώ ο ίδιος ο IOMMI έμαθε μόλις πριν λίγες μέρες ποια είναι η κοπέλα του εξωφύλλου, ενώ για τον ανάποδο σταυρό στο εσωτερικό του gatefold album νομίζω πως δεν αποφάσισε ποτέ η ίδια η μπάντα... Τότε οι εταιρείες έβγαζαν φράγκα από τη -συγκεκριμένη- μουσική, με αποτέλεσμα η κουλτούρα και οι καλλιτεχνικές ανησυχίες τους καλλιτέχνη, να πέρνανε σε δεύτερη μοίρα.

Το γαμάτο όμως στην όλη φάση ξέρεις ποιο είναι; Πως όλο αυτό το εμπορικό αλισβερίσι των χαρτογιακάδων, το «μάρκετινγκ», έσπειρε για να θερίσουν οι επόμενοι. Μπορεί το Black Sabbath να είχε εξωφυλλο που σκέφτηκε και υλοποίησε κάποιος τρίτος, όμως «έντυσε» το δίσκο και δημιούργησε ερεθίσματα σε δεκάδες άλλους που σήκωσαν την κιθάρα και μας έδωσαν έπη. Κ όλο αυτό γιατί το «gloomy 'n' doomy» artwork, κόλλαγε με ένα "misty morning, clouds in the sky". Μαγεία.

Για αυτό φτάσαμε οι αστραπές να μας θυμίζουν ACDC, οι σταυροί BLACK SABBATH, οι γλώσσες ROLLING STONES, ο σκελετάνθρωπος MANILLA ROAD, ο Elric CIRITH UNGOL / DOMINE, η κόμπρα OMEN, τα φίδια WHITESNAKE, τα devil horns DIO, τα γούνινα βρακιά κ τα λαδωμένα κορμιά MANOWAR, και τα χιονισμένα ομιχλώδη βουνά τους BATHORY. Όλα είναι μέρος του ερεθίσματος.
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Εξώφυλλα δίσκων: Καλλιτεχνική ουσία ή μάρκετινγκ;

Δημοσίευση από rbrigade »

Ε, άρα μάρκετινγκ.
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

Εξώφυλλα δίσκων: Καλλιτεχνική ουσία ή μάρκετινγκ;

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

rbrigade έγραψε: Δευ 09 Μαρ 2020, 22:30 Ε, άρα μάρκετινγκ.
Μπα, δεν το έπιασες :meh: :~(
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
Advancing Yokeda
Δημοσιεύσεις: 2627
Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33

Εξώφυλλα δίσκων: Καλλιτεχνική ουσία ή μάρκετινγκ;

Δημοσίευση από Advancing Yokeda »

Scrollkeeper έγραψε: Δευ 09 Μαρ 2020, 22:33
rbrigade έγραψε: Δευ 09 Μαρ 2020, 22:30 Ε, άρα μάρκετινγκ.
Μπα, δεν το έπιασες :meh: :~(
Εννοείς πως ακόμα και μέσα από τις οδούς του μάρκετινγκ μπορεί να προκύψει αισθητικό αποτέλεσμα που να ενισχύει το τελικό προιόν?
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6252
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

Εξώφυλλα δίσκων: Καλλιτεχνική ουσία ή μάρκετινγκ;

Δημοσίευση από theBox »

rbrigade έγραψε: Δευ 09 Μαρ 2020, 22:30 Ε, άρα μάρκετινγκ.
Ε ναι δεν το αρνηθηκαμε ποτε αυτο. Και επειδη το μαρκετινγκ, καλως ή κακως ειναι επιστημη (εντος ή εκτος εισαγωγικων) μαλλον υπάρχει μια αλήθεια στην υποσυνείδητη συνδεση ερεθισμάτων όρασης και ακοής (εγω τα cd/βινυλια τα μυρίζω κιολας). Αλλιως δεν θα προσπαθουσε κανείς, θα βγαιναν ολα με κοκκινα γραμμάτα σε μαυρο φόντο.

Εντιτ: Tωρα προσεξα και τον τιτλο του τοπικ. Θετεις ενα ψευδο-διλλημα. Λες και δεν μπορει κάτι "καλλιτεχνικο" να παιζει το παιχνιδι του μαρκετινγκ. Ειτε αυτο ειναι μουσικη, είτε ζωγραφικη, ειτε λογοτεχνία κ.ο.κ...
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
Metal_Warrior
Δημοσιεύσεις: 1159
Εγγραφή: Τρί 02 Ιαν 2018, 19:18

Εξώφυλλα δίσκων: Καλλιτεχνική ουσία ή μάρκετινγκ;

Δημοσίευση από Metal_Warrior »

και οτι σκεφτόμουν να ανοίξω τοπικ με δίσκους που αγοράσαμε λόγω του εξώφυλλου, δεν πιστεύω να υπάρχει;
ίσως καλή ιδέα για follow up, ας το κάνει κάποιος :)
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Εξώφυλλα δίσκων: Καλλιτεχνική ουσία ή μάρκετινγκ;

Δημοσίευση από rbrigade »

Μισό λεπτό ρε σεις. Είμαι εταιρεία. Ξέρω ότι άμα βάλω εξωφυλλάρα αντί για κόκκινα γράμματα σε μαύρο φόντο που έχει ο ανταγωνιστής μου θα πουλήσω περισσότερο, γιατί αυτό τραβάει το μάτι, αυτό ικανοποιεί την ματαιοδοξία, αυτό δημιουργεί υποσευνείδητες ελπίδες (γαμάτο εξώφυλλο άρα θα γαμάει και το πειρεχόμενο), ε γιατί να μην βάλω λοιπόν εξωφυλλάρα; Και πως αυτό αποτελεί επιχείρημα για την δική σας άποψη ενώ είναι 100% υπερ της δικής μου;
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6252
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

Εξώφυλλα δίσκων: Καλλιτεχνική ουσία ή μάρκετινγκ;

Δημοσίευση από theBox »

Metal_Warrior έγραψε: Δευ 09 Μαρ 2020, 22:44 και οτι σκεφτόμουν να ανοίξω τοπικ με δίσκους που αγοράσαμε λόγω του εξώφυλλου, δεν πιστεύω να υπάρχει;
ίσως καλή ιδέα για follow up, ας το κάνει κάποιος :)
Οχι δεν υπάρχει, και ειχε περασει κι εμενα απο το μυαλο μου πολυ πριν αρχίσει η συζητηση εδω...
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
Xstroyer
Δημοσιεύσεις: 1850
Εγγραφή: Πέμ 11 Ιαν 2018, 12:26

Εξώφυλλα δίσκων: Καλλιτεχνική ουσία ή μάρκετινγκ;

Δημοσίευση από Xstroyer »

1) Τα εξώφυλλα προστίθενται στους δίσκους εκ των υστέρων και δημιουργούνται από καλλιτέχνες άλλων τεχνών, μη μελών της μπάντας, άρα πως και πόσο μπορεί να συνδέονται καλλιτεχνικά με την δημιουργία της μουσικής;

- Σε γενικές γραμμές, είναι διαφορετική η προσέγγιση ανά εποχή. Π.χ. στα '70s, πολλές μπάντες δεν είχαν καν λόγο στο εξώφυλλο και αυτό ήταν κάτι που αποφάσιζε η εταιρία ή το management με κριτήρια που μπορεί να μην έχουν σχέση με το σχήμα ή τη μουσική του. Υπάρχουν περιπτώσεις που συγκροτήματα είδαν το εξώφυλλο και δεν πίστευαν πόσο κακό είναι (π.χ. "Sabotage", υπάρχει και ολόκληρη ιστορία πίσω από αυτό) ή μέλη συγκροτημάτων που είδαν το εξώφυλλο κι πέταξαν τον δίσκο (π.χ. Gillan όταν έφτασε στα χέρια του το "Born Again".

Στα 80s, υπήρξε κάποιο concept γύρω από τα γνωστά ονόματα και αυτό το concept είχε να κάνει περισσότερο με τους μουσικούς στην εποχή του, την εικόνα τους και τη διάθεση που αφήνει η μουσική τους (π.χ. εξώφυλλα Bon Jovi, Candlemass) παρά τα ίδια τα κομμάτια που υπήρχαν στο album. Σε πολλές περιπτώσει, αρκούσε μόνο ο συσχετισμός με τον τίτλο και όχι το ευρύτερο περιεχόμενο (π.χ. "Bark at the Moon").

Οι μασκότ και τα σύμβολα, ήταν ένα άλλο χαρακτηριστικό της εποχής που φτάνει μέχρι σήμερα (π.χ. Motorhead, Iron Maiden, Saxon) και αρκούσε μόνο ένας συσχετισμός με τον τίτλο, ακόμα και αν το υπόλοιπο album δεν είχε σχέση (π.χ. "Crusader") αλλά η δύναμη της εικόνας σε μια εποχή που δεν υπήρχε το διαδίκτυο και η σημερινή πληθώρα, ήταν πανίσχυρη. Ήταν και θέμα marketing φυσικά, αλλά κάποιες εικόνες έγιναν αναπόσπαστο κομμάτι του συνόλου.

Σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί να υπήρχε σχέση με τον κεντρικό τίτλο μόνο, αλλά άφηνε μια γενικότερη αίσθηση συνοχής και για άλλους λόγους. Π.χ. στο "Somewhere in Time" υπάρχει και "Alexander the Great" αλλά η αίσθηση της "φουτουριστικής" (για την εποχή του) παραγωγής, δίνει μια συνοχή.

Από τα 90s και έπειτα, οι μουσικοί έχουν σημαντικό λόγο στα εξώφυλλα και αλλάζει ο τροχός. Πλέον, τα σχήματα έχουν το πρώτο λόγο και οι εταιρίες δίνουν απλώς ένα approval. Σε κάποιες περιπτώσεις διαφωνούν αλλά αφήνουν τους μουσικούς να διαλέξουν ότι θέλουν. Όπως γίνεται σε πολλές τέτοιες περιπτώσεις, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι από ένα σπουδαίο καλλιτεχνικό έργο, μέχρι ένα καλλιτεχνικό έργο σαν τη μπανάνα με ταινία στο τοίχο. Όσο πιο μεγάλη ελευθερία έχει ο καλλιτέχνης, τόσο πιο σπουδαίο έργο μπορεί να προσφέρει, αλλά μπορεί να φτάσει και στην άλλη πλευρά.

2) Τα εξώφυλλα στην καλύτερη περίπτωση αντλούν έμπνευση ή έχουν παρεμφερή θεματολογία με τους στίχους και το βασικό image της εκάστοτε μπάντας. Όμως οι μπάντες (με εξαίρεση του concept δίσκους) δεν έχουν μονοθεματική στιχουργία. Αν το εξώφυλλο σχετίζεται με ένα (ή περισσότερα) τραγούδια αυτομάτως δεν σχετίζεται με τα υπόλοιπα. Τι γίνεται με τα τραγούδια αυτά; Δεν εκπροσωπούνται από το εξώφυλλο; Προφανώς. Χάνουν όμως κάτι σε σχέση με τα υπόλοιπα; Η απόλαυση που μας προσφέρουν είναι κουτσουρεμένη;

- Απαντήθηκε και παραπάνω. Η απόλαυση δεν χάνεται, φυσικά.

3) Τα εξώφυλλα που είναι μάπες ή πολύ λιτά ή πολύ αφηρημένα (Balls to the wall, Back in black, Black album, 1987, Dark side of the moon κ.ο.κ.) μας στέρησαν κάτι ως προς την απόλαυση των συγκεκριμένων δίσκων;

- Η "μάπα" πλέον είναι κάτι σχετικό, αν η επιλογή έχει γίνει αποκλειστικά από τον μουσικό. Τα είπαμε και στο thread με "κουλτρουροποζεριά" κτλ. Μπορεί τον μουσικό να το εκφράζει ένα κουνούπι, ένα σπαθί, ένα βυζί, ένα αμάξι, ένα τραγί, οτιδήποτε αυτός νομίζει πως ταιριάζει στη μουσική του ή τη μπάντα του ή την εικόνα του ή το στιχουργικό περιεχόμενο.
Το "Back in Black" είναι ένα λιτό εξώφυλλο, όπως και η μουσική των AC/DC. Eπίσης είναι και ένα statement-πένθος για τον Bon Scott.

To "Βlack Album" είναι επίσης ένα statement που αυτή τη φορά δικαιώνει τον rbrigade, αφού η μπάντα ήθελε κάτι να μην απασχολήσει τον ακροατή σε οτιδήποτε άλλο πέρα από τη μουσική.

Το "Dark Side of the Moon" είναι ειδική περίπτωση, όπως και όλες οι δημιουργίες της Hipgnosis. Ήταν επιλογή της μπάντας μετά από διάφορα σχέδια, αλλά στη μουσική των Pink Floyd μόνο κάτι abstract θα ταίριαζε, που μοιάζει τόσο άσχετο, αλλά και σχετικό ταυτόχρονα.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, σαφώς και δεν στερούν κάτι από την ακρόαση, αλλά δεν παύουν να είναι ένα statement από τους μουσικούς. Όχι απαραίτητα σχετικό με το περιεχόμενο του album, αλλά με την εποχή και αυτό που είχαν στο μυαλό τους, τότε.

4) Δεν υπάρχουν παραδείγματα συγκροτημάτων που έδωσαν καλύτερη μουσική στα πρώτα τους βήματα με απλά/αδιάφορα εξώφυλλα λόγω budget και στην συνέχεια λόγω επιτυχίας έκαναν καλύτερα εξώφυλλα αλλά χειρότερους δίσκους; Τι μας λέει αυτό για την ουσία του θέματος;

- Πολλές φορές (ειδικά παλιότερα) οι επιλογές ήταν εταιριών γι' αυτό και έβλεπες διάφορα παράδοξα. Ειδικά όταν η ζωγραφική δεν ήταν η πρώτη επιλογή, αλλά φωτογραφίες. Επίσης, σε πολλές εταιρίες δεν υπήρχε και το quality control που ήρθε λίγο αργότερα, ούτε και η τεχνολογική εξέλιξη. Παρόλα αυτά, επειδή υπάρχουν και οι φετιχιστές, θα πάρουν κάτι για το εξώφυλλο. Το έχουμε αναλύσει και το φετίχ, υπάρχει και αυτό στην εξίσωση. Μάπα δίσκος με μάπα εξώφυλλο, δεν έχει καμία ελπίδα. Αλλά γενικώς, αυτή η παράγραφος είναι πολύ ιδιαίτερη και δύσκολη.

5) Δεν υπάρχουν άπειροι δίσκοι με εξωφυλλάρες και μάπα περιεχόμενο; Τι μας λέει πάλι αυτό για την ουσία του θέματος;

Παρόμοιο με το παραπάνω. Αλλά για κάθε μάπα περιεχόμενο, θα βρεθούν και κάποιοι που θα το γουστάρουν. Άλλο θέμα αυτό, αλλά έχουμε ξαναπεί για τη σχετικότητα του θέματος, αφού μπορεί να πουλήσει η ύψιστη μάπα, και το έπος να απασχολεί 500 άτομα.

Άσχετο: Αυτό που κάνουν οι Atlantean Kodex, είναι φανταστικό για μένα και τους οπαδούς τους. Πλήρες πακέτο: μουσική, στίχοι και το προϊόν με το booklet και όλα τα συναφή, ακόμα και το πως γράφονται οι στίχοι, οι γκραβούρες κτλ.
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Εξώφυλλα δίσκων: Καλλιτεχνική ουσία ή μάρκετινγκ;

Δημοσίευση από rbrigade »

theBox έγραψε: Δευ 09 Μαρ 2020, 22:36 Εντιτ: Tωρα προσεξα και τον τιτλο του τοπικ. Θετεις ενα ψευδο-διλλημα. Λες και δεν μπορει κάτι "καλλιτεχνικο" να παιζει το παιχνιδι του μαρκετινγκ. Ειτε αυτο ειναι μουσικη, είτε ζωγραφικη, ειτε λογοτεχνία κ.ο.κ...
Δεν είναι ψευτοδίλημμα. Υποστηρίχθηκε η άποψη ότι το εξώφυλλο απογειώνει την ακουστική εμπειρία και διάφορα τέτοια, άρα αναφέρομαι σε καλλιτεχνική ουσία σε συνάρτηση με την μουσική. Εννοείται ότι ένα εξώφυλλο μπορεί να είναι αφ εαυτού έργο τέχνης, ως πίνακας ζωγραφικής ή ως φωτογραφία, εδώ όμως μιλάμε για το καλλιτεχνικό δέσιμο με την μουσική. Και εγώ λοιπόν λέω ότι το εξώφυλλο απογειώνει παπάρια μάντολες, ότι είναι απλά μάρκετινγκ ως προς την μουσική.
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

Εξώφυλλα δίσκων: Καλλιτεχνική ουσία ή μάρκετινγκ;

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

[mention]Advancing Yokeda[/mention] ναι. Νομίζω δεν πρέπει να εξετάζουμε το ποιος σκέφτηκε το εξώφυλλο, η μπάντα ή η εταιρεία, αλλά το τι αντίκτυπο έχει αυτό στον «καταναλωτή». Γιατί ωραίο το "Heaven and Hell" σαν δίσκος, αλλά νομίζω πως αν το "Black Sabbath" είχε απλά τις φάτσες τους, ίσως να μιλούσαμε για ένα διαφορετικό τοπίο στο μέταλ σήμερα, λόγω διαφορετικής αποδοχής.

Και για να το κάνω πιο λιανά, ωραίο το Heaven and Hell με τις γεροντοκόρες που φουμέρνουν, ΑΛΛΑ Η ΟΖΑΚΛΑ ΣΑΣ ΓΛΕΝΤΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΛΕΠΤΟ :twisted:
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Heavy metal καταστάσεις...”