DEATH - In Memoriam . Αγαπημένοι δίσκοι
DEATH - In Memoriam . Αγαπημένοι δίσκοι
Πρόσφατα στο Spotify , βρήκα το Deluxe Edition του Individual Thought Patterns LP . Άρχισα να το ακούω χθες και μου άρεσε ακόμα περισσότερο από τότε που είχα hard copy , το δίσκο . Έχει και άλλα καλούδια μέσα ( νομίζω κι ένα ολόκληρο live στο Αλλεμάνια ) .
Γενικά , όταν ο Chuck , άφησε πίσω του τα υποτυπώδη στιχουργικά concept και εξερεύνησε τα στενά όρια τότε του death metal , με τους Queensryche ως βασικό οδηγό κι επιρροή με κέρδισε προσωπικά .
Είναι κι άλλοι δίσκοι που μου αρέσουν από τους Death , αλλά αυτός ήταν η πρώτη γνωριμία με το progressive extreme metal και έχει συναισθηματική αξία .
Είναι κρίμα που ο Chuck , έφυγε νωρίς . Είχε και ήθελε φαντάζομαι , να δώσει πολλά ακόμη στον σκληρό ήχο . Bottom line : είναι ακόμα και σήμερα θρύλος στην extreme metal σκηνή και ήθελα να ακούσω απόψεις πάνω σε αυτό
Γενικά , όταν ο Chuck , άφησε πίσω του τα υποτυπώδη στιχουργικά concept και εξερεύνησε τα στενά όρια τότε του death metal , με τους Queensryche ως βασικό οδηγό κι επιρροή με κέρδισε προσωπικά .
Είναι κι άλλοι δίσκοι που μου αρέσουν από τους Death , αλλά αυτός ήταν η πρώτη γνωριμία με το progressive extreme metal και έχει συναισθηματική αξία .
Είναι κρίμα που ο Chuck , έφυγε νωρίς . Είχε και ήθελε φαντάζομαι , να δώσει πολλά ακόμη στον σκληρό ήχο . Bottom line : είναι ακόμα και σήμερα θρύλος στην extreme metal σκηνή και ήθελα να ακούσω απόψεις πάνω σε αυτό
Εις υγείαν , εβίβα , γειά ... μάλωσα με το πρόσωπο - Άγνωστου θεούλη μπερμπάτη στα Μεσόγεια Αττικής , καθώς κατέβαζε σε επίσκεψή του την κανάτα με το κρασί .
- vasilis2112
- Δημοσιεύσεις: 933
- Εγγραφή: Τρί 02 Οκτ 2018, 02:02
DEATH - In Memoriam . Αγαπημένοι δίσκοι
Μπράβο φίλε. Θα ήθελα κι εγώ να δω τις απόψεις των σκληροπυρηνικών τρουμέταλων συμφορουμιτών για τους death.
Εγώ έχω στη συλλογή μου λιγότερα από 20 άλμπουμ extreme Metal (death, Black). Έχω όμως όλη τη δισκογραφία των death. Για μένα είναι ότι καλύτερο υπάρχει σε όλο το extreme φάσμα (συμπεριλαμβανομένου του thrash). Η επαφή μου έγινε με το spiritual healing και το ερωτεύτηκα που είναι παράδοξο γιατί δεν είναι σχεδόν καθόλου progressive όπως τα επόμενα (όπου progressive εδώ είναι μια ωραία συνήχηση/παρήχηση του progressive και του aggressive) κι εμένα δεν με έλκυσε ποτέ το extreme Metal (κυρίως με χαλάνε τα μπρουταλ φωνητικά). Νομίζω όμως ότι η «μουσικότητα» των death υπερισχύει της κτηνωδίας τους.
Αγαπημένο μου άλμπουμ είναι άνετα το individual. Κορύφωση της έμπνευσης και καλλιτεχνικής δημιουργίας του chuck. All star galacticos απαστράπτον line up. Ίσως κορυφαία στιγμή της «παικτικότητας» των gene hoglan και Steve digiorgio το οποίο είναι κάτι πολύ βαρύ για να το λες. Καταπληκτική η εμφύτευση στην πραγματικότητα, των σόλο του Andy laroque. Αυτός ο συνδυασμός κλασικοτροπων σόλο σε ένα άλμπουμ υπερτεχνικού death Metal ορυμαγδού είναι κάτι το εκπληκτικό και δε νομίζω να υπάρχει αλλού.
Αντίστοιχα πράγματα μπορούν να ειπωθούν σίγουρα και για human, symbolic όπως και για όλη τους τη δισκογραφία (με λίγο επιείκεια στο 1ο). Για μένα όμως το individual είναι το peak. Εκεί που δεσανε όλα με τον καλύτερο τρόπο.
Μπάντα «καλλιτεχνική», υπεράνω ιδιώματος. Θα έπρεπε να χαίρουν εκτίμησης από τους μουσικόφιλους όλων των μουσικών γενικά. Δεν υπάρχουν πολλοί με το καλλιτεχνικό όραμα του chuck, όχι μόνο στο μέταλ.
Τιμή και δόξα!
Εγώ έχω στη συλλογή μου λιγότερα από 20 άλμπουμ extreme Metal (death, Black). Έχω όμως όλη τη δισκογραφία των death. Για μένα είναι ότι καλύτερο υπάρχει σε όλο το extreme φάσμα (συμπεριλαμβανομένου του thrash). Η επαφή μου έγινε με το spiritual healing και το ερωτεύτηκα που είναι παράδοξο γιατί δεν είναι σχεδόν καθόλου progressive όπως τα επόμενα (όπου progressive εδώ είναι μια ωραία συνήχηση/παρήχηση του progressive και του aggressive) κι εμένα δεν με έλκυσε ποτέ το extreme Metal (κυρίως με χαλάνε τα μπρουταλ φωνητικά). Νομίζω όμως ότι η «μουσικότητα» των death υπερισχύει της κτηνωδίας τους.
Αγαπημένο μου άλμπουμ είναι άνετα το individual. Κορύφωση της έμπνευσης και καλλιτεχνικής δημιουργίας του chuck. All star galacticos απαστράπτον line up. Ίσως κορυφαία στιγμή της «παικτικότητας» των gene hoglan και Steve digiorgio το οποίο είναι κάτι πολύ βαρύ για να το λες. Καταπληκτική η εμφύτευση στην πραγματικότητα, των σόλο του Andy laroque. Αυτός ο συνδυασμός κλασικοτροπων σόλο σε ένα άλμπουμ υπερτεχνικού death Metal ορυμαγδού είναι κάτι το εκπληκτικό και δε νομίζω να υπάρχει αλλού.
Αντίστοιχα πράγματα μπορούν να ειπωθούν σίγουρα και για human, symbolic όπως και για όλη τους τη δισκογραφία (με λίγο επιείκεια στο 1ο). Για μένα όμως το individual είναι το peak. Εκεί που δεσανε όλα με τον καλύτερο τρόπο.
Μπάντα «καλλιτεχνική», υπεράνω ιδιώματος. Θα έπρεπε να χαίρουν εκτίμησης από τους μουσικόφιλους όλων των μουσικών γενικά. Δεν υπάρχουν πολλοί με το καλλιτεχνικό όραμα του chuck, όχι μόνο στο μέταλ.
Τιμή και δόξα!
DEATH - In Memoriam . Αγαπημένοι δίσκοι
Επίσης ομότιμο του Individual Thought Patterns είναι το κύκνειο άσμα τους - το The Sound of Perseverance . Γενικά ο Schuldiner και οι λοιποί ήταν χρόνια μπροστά . Αν και άξιους συνεχιστές της πορείας τους μπορεί να μην δούμε σύντομα . Συνεχιστές το τονίζω , όχι μιμητές μια και από το δεύτερο έχουμε πολλούς ( και καλούς βλ. Meshuggah ) . Νομίζω οι Opeth επίσης τους μοιάζουν αλλά ... είχαν δικό τους ήχο και νοοτροπία . Άλλη πορεία . Το ίδιο και οι Meshuggah .
Εις υγείαν , εβίβα , γειά ... μάλωσα με το πρόσωπο - Άγνωστου θεούλη μπερμπάτη στα Μεσόγεια Αττικής , καθώς κατέβαζε σε επίσκεψή του την κανάτα με το κρασί .
DEATH - In Memoriam . Αγαπημένοι δίσκοι
Το sound of perseverance ειναι νομιζω το αγαπημένο μου, αλλά και τα δυο προηγουμενα ειναι δισκάρες. Πολυ εμπνευσμενος και ιδιαιτερος συνθετης που ξεχωριζει απο χιλιομετρα.
Προτιμω επισης το στυλ φωνητικων των δυο τελευταιων αλμπουμ.
Προτιμω επισης το στυλ φωνητικων των δυο τελευταιων αλμπουμ.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
- SlayerKing
- Δημοσιεύσεις: 145
- Εγγραφή: Πέμ 18 Ιούλ 2019, 16:02
DEATH - In Memoriam . Αγαπημένοι δίσκοι
Συμφωνώ με [mention]theBox[/mention]
Ολα τα album τους μου αρεσουν πολυ, αλλα στα 3 τελευταια ειχε ωριμάσει παρα πολυ συνθετικα.
Ολα τα album τους μου αρεσουν πολυ, αλλα στα 3 τελευταια ειχε ωριμάσει παρα πολυ συνθετικα.
DEATH - In Memoriam . Αγαπημένοι δίσκοι
Πολυ αγαπημενη μπαντα σε ολες τις φασεις. Προτιμω κι εγω την "μετα" περιοδο με τα 3 τελευταια αλμπουμ στην κορυφη (στο Symbolic τους "εμαθα" οποτε παραμενει το αγαπημενο μου) και πολυ μπροστα σχεδον στα παντα. Extra points για τους τιτανες Control Denied.
[mention]Ravenborn[/mention] σχετικα με "συνεχιστες", τσεκαρε τους Obscura σε περιπτωση που για καποιο λογο δεν τους εχεις ανακαλυψει, σιγουρα θα βρεις πραγματα εκει να σου αρεσουν.
Απο το Cosmogenesis ενδεικτικα:
[mention]Ravenborn[/mention] σχετικα με "συνεχιστες", τσεκαρε τους Obscura σε περιπτωση που για καποιο λογο δεν τους εχεις ανακαλυψει, σιγουρα θα βρεις πραγματα εκει να σου αρεσουν.
Απο το Cosmogenesis ενδεικτικα:
DEATH - In Memoriam . Αγαπημένοι δίσκοι
Και ΦΥΣΙΚΑ απο μια κουβεντα για συνεχιστες, δεν μπορουν να λειψουν οι Vektor. Προφανως δεν μιλάμε για ενα προς ενα κλωνο, αλλά η επιρροη απο chuck ειναι παραπάνω απο προφανής.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
DEATH - In Memoriam . Αγαπημένοι δίσκοι
Εγω θεωρω και τα 7 αλμπουμ 10αρια ακατεβατα. Τα αγαπημενα μου ειναι τα "μεσαια" Spiritual Healing και Human, λογω και τις ακροτητας που υπαρχει ακομα (οχι τοσο στο human) και της τεχνικης.
DEATH - In Memoriam . Αγαπημένοι δίσκοι
Λοιπον ...
Βασικα το individual ειναι το αγαπημενο μου και το μονο που αρεσει ως ολοκληρωμενο album. Απο τα υπολοιπα δεν μου αρεσει το Leprosy και το Spiritual Healing (ουτε το Human ιδιαιτερα), ενω τοσο τα υπολοιπα της progressive εποχης τους οσο και το ντεμπουτο, μου ειναι αρκετα ευχαριστα ως ακουσματα, αλλα δεν εχουν τη συνοχη του ITP.
Βασικα το individual ειναι το αγαπημενο μου και το μονο που αρεσει ως ολοκληρωμενο album. Απο τα υπολοιπα δεν μου αρεσει το Leprosy και το Spiritual Healing (ουτε το Human ιδιαιτερα), ενω τοσο τα υπολοιπα της progressive εποχης τους οσο και το ντεμπουτο, μου ειναι αρκετα ευχαριστα ως ακουσματα, αλλα δεν εχουν τη συνοχη του ITP.
Surreal Killer
- SlayerKing
- Δημοσιεύσεις: 145
- Εγγραφή: Πέμ 18 Ιούλ 2019, 16:02
DEATH - In Memoriam . Αγαπημένοι δίσκοι
Ενα πολυ καλοπαιγμενο death like album ειναι απο Obliveon το Nemesis
DEATH - In Memoriam . Αγαπημένοι δίσκοι
Eπος το αποπανω, οπως και το πρωτο τους From this Day Forward
DEATH - In Memoriam . Αγαπημένοι δίσκοι
Αυτό κι αν ήταν έκπληξη. Η σύζυγος το γνωρίζει?Priamos έγραψε: ↑Παρ 10 Απρ 2020, 13:36 Λοιπον ...
Βασικα το individual ειναι το αγαπημενο μου και το μονο που αρεσει ως ολοκληρωμενο album. Απο τα υπολοιπα δεν μου αρεσει το Leprosy και το Spiritual Healing (ουτε το Human ιδιαιτερα), ενω τοσο τα υπολοιπα της progressive εποχης τους οσο και το ντεμπουτο, μου ειναι αρκετα ευχαριστα ως ακουσματα, αλλα δεν εχουν τη συνοχη του ITP.
DEATH - In Memoriam . Αγαπημένοι δίσκοι
Η συζυγος το ξερει... Απο τον μικρο το εχουμε κρυψει μεχρι να ενηλικιωθει.trigger έγραψε: ↑Παρ 10 Απρ 2020, 19:41Αυτό κι αν ήταν έκπληξη. Η σύζυγος το γνωρίζει?Priamos έγραψε: ↑Παρ 10 Απρ 2020, 13:36 Λοιπον ...
Βασικα το individual ειναι το αγαπημενο μου και το μονο που αρεσει ως ολοκληρωμενο album. Απο τα υπολοιπα δεν μου αρεσει το Leprosy και το Spiritual Healing (ουτε το Human ιδιαιτερα), ενω τοσο τα υπολοιπα της progressive εποχης τους οσο και το ντεμπουτο, μου ειναι αρκετα ευχαριστα ως ακουσματα, αλλα δεν εχουν τη συνοχη του ITP.
Surreal Killer
- Scrollkeeper
- Site Admin
- Δημοσιεύσεις: 5979
- Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
- Επικοινωνία:
DEATH - In Memoriam . Αγαπημένοι δίσκοι
Εκείνο το live in LA δεν το βαριέμαι όσες φορές και αν το δω. Πραγματικά από τους λίγους μουσικούς του χώρου που μπόρεσα να πάρω στα σοβαρά (ό,τι κ αν σημαίνει αυτό). Τα τελευταία 3 τα ακούω συχνότερα από τα πρώτα που μου βγαζουν μια «εφηβεία» του στυλ «τα σπαμε όλα γιατί έτσι».
Μεγάλο κρίμα το ο,τι δεν είδαμε κάτι παραπάνω στο κομμάτι των CONTROL DENIED μετά και τα τραγελαφικά που ακολούθησαν εκείνη την εποχή με τις 2 κυκλοφορίες που έφαγαν πολύ κραξιμο απο τους οπαδούς.
Μεγάλο κρίμα το ο,τι δεν είδαμε κάτι παραπάνω στο κομμάτι των CONTROL DENIED μετά και τα τραγελαφικά που ακολούθησαν εκείνη την εποχή με τις 2 κυκλοφορίες που έφαγαν πολύ κραξιμο απο τους οπαδούς.
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
DEATH - In Memoriam . Αγαπημένοι δίσκοι
Και για μένα 10+ όλα. Αν πρέπει να διαλέξω κάποιο μάλλον θα είναι το τελευταίο ως καλύτερο και το πρώτο + το symbolic τα 2 που δεν είναι η τρίχα κάγκελο κάθε φορα που παίζουν και για όση ώρα διαρκούν.