Ρε παιδι μου, ναι, μαζι σου. Τελικα αυτος που θα του αρεσε εξαρχης το BSTA κατα πασα πιθανοτητα θα πεσει επανω του με τον ενα ή τον άλλο τροπο. Ειτε τωρα, ειτει σε 2 χρονια.Scrollkeeper έγραψε: ↑Πέμ 21 Μάιος 2020, 00:16Αφήστε τους πάντες να κάνουν τα πάντα, κ η ιστορία θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους Αυτό δε σημαίνει πως εμείς δεν μπορούμε να ασκούμε δρημεία κριτική από τα έδρανα μας
Αυτο που σχολιαζουμε (σε επιπεδο καφενειου και μονο, οχι οτι τρεχει και τιποτα) ειναι το cringe και το embarassment του reviewer που εκτιθεται. Γιατι αντικειμενικα, μαλλον δεν ξερει για τι πραγμα μιλαει. Δεν εχει καν το υποβαθρο να προσεγγισει μια τετοια ηχητικη προταση. Και δεν το λεω αυτο για το υποβαθρο "υπεροπτικα"...εννοω οτι αντικειμενικα φαινεται πως ακουει ΑΛΛΟ ΕΙΔΟΣ μουσικης με αρκετα διαφορετικα αισθητικα κριτηρια απο τους δυνητικους ακροατες της μπάντας.
Οπότε ποιο το νοημα μιας τετοιας κριτικης? Ποιον ακριβως "βοηθάει"?
Υ.Γ. Θυμαμαι χαρακτηριστικα μια κριτικη του Χαμμερ, (Φλωρακης νομιζω) που εκανε πλακα με το 1ο προσωπικο του Neal Morse. Σε φαση Ο κυριος Μorse με μισο γυαλι και μιση μουρη στο εξωφυλλο κτλ κτλ και φαινοταν οτι ο ανθρωπος δεν γνωριζε καν τους Spock's Beard και τη συνδεση του Morse με αυτους. Δεν εγινε καμια μνεια αλλωστε στο κειμενο της κριτικης εκεινης.
Ε δεν γινονται ετσι οι δουλειες ρε παιδια...