Δυστυχώς, πολύ μεγάλη αλήθεια. Σαν το ανέκδοτο που ακόμα βιώνουμε με τα 20χρονα με τα spandex.Starman έγραψε: ↑Τρί 15 Σεπ 2020, 17:26
Το μόνο κακό είναι ότι σε όλα τα είδη που επανέρχονται στο προσκήνιο η προσωπικότητα πάει περίπατο. Κατά βάση όλοι αντιγράφουν τις 10 - 20 μπάντες του κάθε genre που ξεχώρισαν στο παρελθόν. Μοιραία και εμείς σαν ακροατές για να στηρίξουμε τη σκηνή ρίχνουμε τα στάνταρ μας.
Αναγεννιέται το power metal;
- alexandros
- Δημοσιεύσεις: 125
- Εγγραφή: Σάβ 15 Αύγ 2020, 15:00
Αναγεννιέται το power metal;
- CountRaven
- Δημοσιεύσεις: 14654
- Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09
Αναγεννιέται το power metal;
Μακάρι να έβγαιναν κλώνοι που να γούσταραν το είδος, να είχαν έμπνευση και ταλέντο αλλά και κάποια skills και να είχαμε 10-12 καλά Prog / Power, Power / Prog ala CG / Ryche άλμπουμ το χρόνο, με σκοπό των δημιουργών τους να παίξουν / αποτίσουν φόρο τιμή στο είδος που γουστάρουν κατευθυνόμενοι από το νιώσιμο και όχι από κάποιο hype όπως οι RB κλώνοι που είπα πριν ή τα νεοέπικ του σήμερα.Scrollkeeper έγραψε: ↑Τρί 15 Σεπ 2020, 20:01Εννοώ πως δεν περιμένω να βγουν οι «νέοι» Queensryche, ο Tate #2, κλπ. και πως ο ήχος «έκλεισε» ή έχει πολύ αυστηρά κριτήρια για να μπεις στη λίγκα. Ο USPM ήχος δύσκολα αναπαράγεται, και όταν αναπαράγεται συνήθως καταλήγει κλώνος, επειδή ακριβώς είναι ΤΟΣΟ χαρακτηριστικός. Τα λέτε κ μόνοι σας παραπάνω και τα είδαμε και από τους γνωστούς RUNNING WILD / BLIND GUARDIAN κλώνουςCountRaven έγραψε: ↑Τρί 15 Σεπ 2020, 19:45 Υπάρχουν άτομα που ακόμα ακούνε Ryche φανατικά, τουλάχιστον τις καλές περιόδους. Οπότε μη με βάζεις στο μιξ Σκρόλλυ γιατί ακούω ακόμα. Φουλ.
Δεν προβλέπω «μαζική» παραγωγή/αναβίωση ryche/CG/Lethal κλπ. όπως την εννοεί ο Ζίπο γιατί χρειάζεται κάτι παραπάνω από ένα FB περιτύλιγμα κ PR-ιλίκια για να αποκτήσει υπόσταση. Οπότε, ναι, για μένα όσο Queensryche / CG / κλπ. ακούσαΜΕ, ακούσαΜΕ ή για να το κάνω πιο ξεκάθαρο: τα QUEENSRYCHE / CG / κλπ. δεν ξαναβγαινουν στον αιωνα τον απαντα
Δεν ψάχνουμε τον νέο Tate ή τους νέους Ryche - ψάχνυομε απλά 5-10 καλά άλμπουυμ στο αγαπημένο μας είδος -όσοι είμαστε τέλος πάντων στη φάση-...
Για να αφήσω τέλος πάντων τον πληθυντικό και τις γενικεύσεις, τουλάχιστον εγώ όταν λέω ότι ακούω Metal / ασχολούμαι με το Metal, εννοώ για μένα, US Prog / Power, Power / Prog και Επικό Doom - τα άλλα όλα έρχονται δεύτερα και καταιδρωμένα, για να μην πω αδιάφορα.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
- LuciferSteele
- Δημοσιεύσεις: 6992
- Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 10:24
Αναγεννιέται το power metal;
και εγώ δεν παρατηρώ κάποια τάση. νομίζω πως απλά υπάρχουν ΑΠΕΙΡΕΣ μπάντες και οι κυκλοφορίες φτάνουν στα αυτιά μας πιο εύκολα
We scribe in the dark of the night our Black Steele
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
- CountRaven
- Δημοσιεύσεις: 14654
- Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09
Αναγεννιέται το power metal;
Οπότε και με βάση τη παραπάνω ξηγα το ξαναλέω. Το ακούσαμε ας γίνει ακούσατε. Εγώ είμαι αλλού.CountRaven έγραψε: ↑Τρί 15 Σεπ 2020, 21:16Μακάρι να έβγαιναν κλώνοι που να γούσταραν το είδος, να είχαν έμπνευση και ταλέντο αλλά και κάποια skills και να είχαμε 10-12 καλά Prog / Power, Power / Prog ala CG / Ryche άλμπουμ το χρόνο, με σκοπό των δημιουργών τους να παίξουν / αποτίσουν φόρο τιμή στο είδος που γουστάρουν κατευθυνόμενοι από το νιώσιμο και όχι από κάποιο hype όπως οι RB κλώνοι που είπα πριν ή τα νεοέπικ του σήμερα.Scrollkeeper έγραψε: ↑Τρί 15 Σεπ 2020, 20:01Εννοώ πως δεν περιμένω να βγουν οι «νέοι» Queensryche, ο Tate #2, κλπ. και πως ο ήχος «έκλεισε» ή έχει πολύ αυστηρά κριτήρια για να μπεις στη λίγκα. Ο USPM ήχος δύσκολα αναπαράγεται, και όταν αναπαράγεται συνήθως καταλήγει κλώνος, επειδή ακριβώς είναι ΤΟΣΟ χαρακτηριστικός. Τα λέτε κ μόνοι σας παραπάνω και τα είδαμε και από τους γνωστούς RUNNING WILD / BLIND GUARDIAN κλώνουςCountRaven έγραψε: ↑Τρί 15 Σεπ 2020, 19:45 Υπάρχουν άτομα που ακόμα ακούνε Ryche φανατικά, τουλάχιστον τις καλές περιόδους. Οπότε μη με βάζεις στο μιξ Σκρόλλυ γιατί ακούω ακόμα. Φουλ.
Δεν προβλέπω «μαζική» παραγωγή/αναβίωση ryche/CG/Lethal κλπ. όπως την εννοεί ο Ζίπο γιατί χρειάζεται κάτι παραπάνω από ένα FB περιτύλιγμα κ PR-ιλίκια για να αποκτήσει υπόσταση. Οπότε, ναι, για μένα όσο Queensryche / CG / κλπ. ακούσαΜΕ, ακούσαΜΕ ή για να το κάνω πιο ξεκάθαρο: τα QUEENSRYCHE / CG / κλπ. δεν ξαναβγαινουν στον αιωνα τον απαντα
Δεν ψάχνουμε τον νέο Tate ή τους νέους Ryche - ψάχνυομε απλά 5-10 καλά άλμπουυμ στο αγαπημένο μας είδος -όσοι είμαστε τέλος πάντων στη φάση-...
Για να αφήσω τέλος πάντων τον πληθυντικό και τις γενικεύσεις, τουλάχιστον εγώ όταν λέω ότι ακούω Metal / ασχολούμαι με το Metal, εννοώ για μένα, US Prog / Power, Power / Prog και Επικό Doom - τα άλλα όλα έρχονται δεύτερα και καταιδρωμένα, για να μην πω αδιάφορα.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
Αναγεννιέται το power metal;
Συντάσσομαι με [mention]CountRaven[/mention] . Power metal νέες κυκλοφορίες μπορεί να βγαίνουν. Αυτό το us/power/prog feeling σπανιότατα εγώ τουλάχιστον το ακόυω σε νέες κυκλοφορίες. Μακάρι όπως υπάρχουν αξιόλογα epic νέα albums ή και classic heavy ή thrash, να υπήρχαν και στο uspm/prog, έστω λίγα ίσα ίσα να ανασκιρτήσουμε. Καλές οι κυκλοφορίες αδικημένων δίσκων από τα παλιά ή καποιες super επανακυκλοφορίες, αλλά νέο αίμα στο είδος δε βλέπω ή δεν ψάχνομαι όσο πρέπει για να το δω.
Αναγεννιέται το power metal;
Αυτο. ΚΑι οχι, κανεις δεν βλεπει. Αν υπηρχαν, καποιος εδω μεσα θα τα ανακαλυπτε.JimmyF έγραψε: ↑Τρί 15 Σεπ 2020, 22:48 Συντάσσομαι με @CountRaven . Power metal νέες κυκλοφορίες μπορεί να βγαίνουν. Αυτό το us/power/prog feeling σπανιότατα εγώ τουλάχιστον το ακόυω σε νέες κυκλοφορίες. Μακάρι όπως υπάρχουν αξιόλογα epic νέα albums ή και classic heavy ή thrash, να υπήρχαν και στο uspm/prog, έστω λίγα ίσα ίσα να ανασκιρτήσουμε. Καλές οι κυκλοφορίες αδικημένων δίσκων από τα παλιά ή καποιες super επανακυκλοφορίες, αλλά νέο αίμα στο είδος δε βλέπω ή δεν ψάχνομαι όσο πρέπει για να το δω.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Αναγεννιέται το power metal;
Ο «αδύναμος κρίκος» της εξίσωσης δεν είναι τόσο η κιθάρα όσο η φωνή. Το θέμα «υψίφωνος τραγουδιστής» έσβησε κάπου στις αρχές των 90s (μαζί με σχεδόν οτιδήποτε άλλο είχε σχέση με τα 80s) και δεν επανέκαμψε ποτέ. Στα 80s, μέσα σε λιγότερο από 5 χρόνια, χοντρικά από το 1983 (Queensrÿche EP, Jag Panzer EP) ως το 1987 (demo Lethal, demo Deadly Blessing κ.α.), στο μεταλλικό σύμπαν εμφανίστηκαν οι Tate, Conklin, Rivera, Arch, Cyriis, Midnight, Dane, Kiske, Kiersznowski (Ski), Mallicoat, Kennedy και τόσοι άλλοι. Κάτι τέτοιο (να βγουν υψίφωνοι τραγουδιστές αυτής της ποιότητας, σε τέτοια ποσότητα, σε τόσο μικρό διάστημα) δεν συνέβει ποτέ ξανά, σε καμία δεκαετία. Και μάλλον δεν θα ξανασυμβεί. Δεν είναι ότι χάλασε το DNA των Αμερικανίδων και έπαψαν να γεννούν αγοράκια με λαρύγγια εφάμιλλα των προαναφερθέντων. Είναι ότι αν ένα τέτοιο αγοράκι (ο, ας πούμε, δυνητικά «νέος Midnight») καταλήξει να ακούει metal (και όχι, ας πούμε, rock ή hip hop), είναι απείρως πιο πιθανό να ακούει τα trendy πράγματα της εποχής του και όχι το Transcendence και το The Warning.
Να θυμίσω ότι πέρυσι βγήκε το Magnabolt το οποίο κιθαριστικά ΕΣΠΕΡΝΕ (θεωρώ ότι ήταν αντάξιο πολλών σπουδαίων 80s US metal δίσκων) αλλά οι περισσότεροι εδώ δεν νιώσατε γιατί τα φωνητικά ήταν λίγο αδύναμα... Για μένα ακόμα και έτσι ήταν από τις καλύτερες κυκλοφορίες του 2019... αλλά φανταστείτε να είχε βγει το 1988 και στα φωνητικά να ήταν οποιοσδήποτε από τα ονόματα που ανέφερα... σήμερα θα το προσκυνούσαμε όλοι.
Δεύτερο παράδειγμα (προς ενίσχυση της βασικής μου θέσης ότι καλοί μουσικοί υπάρχουν, τραγουδιστές δεν υπάρχουν): ShadowKeep. Όταν μια από τις καλύτερες USPM μπάντες στον κόσμο (καλά, όχι ότι υπάρχουν και πολλές) ψάχνει απεγνωσμένα, επί χρόνια, να βρει τραγουδιστή, και δεν βρίσκει, και τελικά καταφεύγει στην έσχατη λύση να προσλάβει τον Rivera από την άλλη άκρη του Ατλαντικού για να βγάλει επιτέλους το δίσκο που περιμένει χρόνια να βγάλει... ε, αυτό νομίζω τα λέει όλα (παρεμπιπτόντως, έχω την εντύπωση ότι ούτε με το ShadowKeep νιώσατε οι περισσότεροι - κακώς).
Τέλος, μου κάνει εντύπωση που σε όλο το thread μέχρι τώρα δεν αναφέρθηκαν οι Sacral Rage. Δέχομαι ότι δεν βρίσκονται στο λυρικό άκρο του USPM (Queensrÿche, Heir Apparent) αλλά στο thrash άκρο του (Helstar, Agent Steel, Realm), κατά τη γνώμη μου όμως παραμένουν εντός των USPM ορίων και είναι μια από τις ελάχιστες (αν όχι η μοναδική) νέες μπάντες αυτή τη στιγμή παγκοσμίως που παίζει αυτό το ιδίωμα. Και το κάνουν πραγματικά καλά! Και ο Δημήτρης είναι ένας από τους καλύτερους νέους υψίφωνους τραγουδιστές (καλά, δεν είναι και πολλοί) που υπάρχουν σήμερα.
Αναγεννιέται το power metal;
[mention]RedSharks[/mention] Το shadowkeep το ειχα 2ο ή 3ο στη λιστα του 18! Το magnabolt δεν με εντυπωσιασε τοσο, οχι λογο χροιας και range τραγουδιστη, οσο λογω φωνητικων γραμμών (songwriting δηλαδη). Κιθαριστικα ηταν πολυ καλο βεβαια.
Καλες φωνες υπάρχουν ρε συ, απλα αναλωνονται στο να παιζουν priestογιδίλες οπως διαπιστώνουμε στο αγαπημένο μας καναλάκι στο τιουμπ
Σε καθε περιπτωση ομως, δεν νομιζω οτι χρειαζεται σονει και καλα ενας στρατοσφαιρικος midnight ή ενας Tate για να δουλεψει η φαση. Υπάρχουν σιγουρα 90ς και 00ς πραγματακια με πιο modest τραγουδιστες που το κανουν να δουλευει μια χαρα.
Να δυο που εχω προχειρα γιατι ακουγα χθες βράδυ.
Καλες φωνες υπάρχουν ρε συ, απλα αναλωνονται στο να παιζουν priestογιδίλες οπως διαπιστώνουμε στο αγαπημένο μας καναλάκι στο τιουμπ
Σε καθε περιπτωση ομως, δεν νομιζω οτι χρειαζεται σονει και καλα ενας στρατοσφαιρικος midnight ή ενας Tate για να δουλεψει η φαση. Υπάρχουν σιγουρα 90ς και 00ς πραγματακια με πιο modest τραγουδιστες που το κανουν να δουλευει μια χαρα.
Να δυο που εχω προχειρα γιατι ακουγα χθες βράδυ.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Αναγεννιέται το power metal;
Δεν συμβαινει ΑΚΡΙΒΩΣ αυτο κατα τη γνωμη μου. Καθε revival ειναι ικανο να δωσει 3 - 4 αρκουντως καλλιτεχνικες μπάντες που θα ηθελες να εχεις στη ζωη σου αλλα δεν το ηξερες, αλλες 5 συμπαθητικες που δεν σε χαλαει να ακους (και που αν εβγαιναν στα 80ς θα ειχαν ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ θεοποιηθει) και αλλα 100 σκουπιδια ολκης. Απ το να μην εχουμε ΤΙΠΟΤΑ καινουριο σε καποιο συγκεκριμένο ειδος, βρισκω προτιμότερο να εχουμε αυτη τη διαταξη.Starman έγραψε: ↑Τρί 15 Σεπ 2020, 17:26Παιδιά υπομονή όλοι θα πάρουμε. Έχει αποδειχθεί ότι η ζωή και οι μόδες κύκλους κάνουν. Το μόνο κακό είναι ότι σε όλα τα είδη που επανέρχονται στο προσκήνιο η προσωπικότητα πάει περίπατο. Κατά βάση όλοι αντιγράφουν τις 10 - 20 μπάντες του κάθε genre που ξεχώρισαν στο παρελθόν. Μοιραία και εμείς σαν ακροατές για να στηρίξουμε τη σκηνή ρίχνουμε τα στάνταρ μας.Metal_Warrior έγραψε: ↑Τρί 15 Σεπ 2020, 14:12 και εγώ ακόμα περιμένω την αναγέννηση του neoclassical...
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Αναγεννιέται το power metal;
Το έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν. Δεν μπορεί να μην υπάρχουν σήμερα λαρύγγια αντάξια των τιτάνων που αναφέρεις. Είναι απλά επιλογή των τραγουδιστών, ακόμα και αυτών που έχουν τα προσόντα, να μη ζορίζονται.
[mention]theBox[/mention] σαφώς και ισχύουν τα νούμερα που αναφέρεις, απλά τα ποσοστά σήμερα είναι τραγικά για να βρεις συγκροτήματα που θα μπορούσαν να κοιτάξουν στα μάτια κάποιες από τις προαναφερθείσες μπαντάρες. Και μη ξεχνάμε ότι πριν 30 χρόνια μαθαίναμε για 10 μπάντες το μήνα και σήμερα τσεκάρουμε καμιά 200αριά το λιγότερο. Ότι και να ακούσουμε σήμερα μοιραία το πρώτο που θα πούμε είναι ότι ακούγονται σαν τους μεν και παίζουν σαν τους δε. Καλή μουσική πάντα θα βγαίνει απλά σήμερα πιο δύσκολα τη βρίσκουμε, παρόλο που πιο εύκολα τη προσεγγίζουμε.
ΥΓ: Πόσο γκρουπάρα οι Defyance.
Αναγεννιέται το power metal;
Προτιμω να το βλεπω λιγο πιο αισιοδοξα υπο την εννοια οτι αν κατι ειναι οντως καλο, αργα ή γρηγορα θα φτασει στα αυτια σου. Απο την αλλη αναγνωριζω οτι το "σκαψιμο" για το επομενο διαμαντι ειναι πολυ κουραστικο.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Αναγεννιέται το power metal;
Για τους δύο πρώτους νιώσανε όσοι έπρεπε. Για να λέμε και του στραβού το δίκιο, από την άλλη η Pure Steel στους Shadowkeep έκανε σχεδόν αντι-promotion με τον δίσκο να είναι εξαντλημένος σε λιγοστές κόπιες και να μην βρίσκεται πλέον. Οι Magnabolt γάμησαν αλλά με digital κυκλοφορία δεν πας μακρυά. Έπρεπε να το κυνηγήσουν για CD.RedSharks έγραψε: ↑Τετ 16 Σεπ 2020, 02:42
Να θυμίσω ότι πέρυσι βγήκε το Magnabolt το οποίο κιθαριστικά ΕΣΠΕΡΝΕ (θεωρώ ότι ήταν αντάξιο πολλών σπουδαίων 80s US metal δίσκων) αλλά οι περισσότεροι εδώ δεν νιώσατε γιατί τα φωνητικά ήταν λίγο αδύναμα... Για μένα ακόμα και έτσι ήταν από τις καλύτερες κυκλοφορίες του 2019... αλλά φανταστείτε να είχε βγει το 1988 και στα φωνητικά να ήταν οποιοσδήποτε από τα ονόματα που ανέφερα... σήμερα θα το προσκυνούσαμε όλοι.
Δεύτερο παράδειγμα (προς ενίσχυση της βασικής μου θέσης ότι καλοί μουσικοί υπάρχουν, τραγουδιστές δεν υπάρχουν): ShadowKeep. Όταν μια από τις καλύτερες USPM μπάντες στον κόσμο (καλά, όχι ότι υπάρχουν και πολλές) ψάχνει απεγνωσμένα, επί χρόνια, να βρει τραγουδιστή, και δεν βρίσκει, και τελικά καταφεύγει στην έσχατη λύση να προσλάβει τον Rivera από την άλλη άκρη του Ατλαντικού για να βγάλει επιτέλους το δίσκο που περιμένει χρόνια να βγάλει... ε, αυτό νομίζω τα λέει όλα (παρεμπιπτόντως, έχω την εντύπωση ότι ούτε με το ShadowKeep νιώσατε οι περισσότεροι - κακώς).
Τέλος, μου κάνει εντύπωση που σε όλο το thread μέχρι τώρα δεν αναφέρθηκαν οι Sacral Rage. Δέχομαι ότι δεν βρίσκονται στο λυρικό άκρο του USPM (Queensrÿche, Heir Apparent) αλλά στο thrash άκρο του (Helstar, Agent Steel, Realm), κατά τη γνώμη μου όμως παραμένουν εντός των USPM ορίων και είναι μια από τις ελάχιστες (αν όχι η μοναδική) νέες μπάντες αυτή τη στιγμή παγκοσμίως που παίζει αυτό το ιδίωμα. Και το κάνουν πραγματικά καλά! Και ο Δημήτρης είναι ένας από τους καλύτερους νέους υψίφωνους τραγουδιστές (καλά, δεν είναι και πολλοί) που υπάρχουν σήμερα.
Πάντως η πικρή αλήθεια είναι ότι το κοινό στο οποίο απευθείνονται όλοι αυτοί (εκτός των Shadowkeep) προτιμάει τους κλώνους των Vardis παρά το USPM ακόμα και αν αυτό πληρεί όλες τις "ρετρό" προϋποθέσεις. Δεν είναι τυχαίο που φεστιβάλ. Οι Sacral Rage που θα έπρεπε να σαρώνουν σε Ευρώπη και Αμερική δεν έχουν αναγνωριστεί ακόμα.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Αναγεννιέται το power metal;
Το ταβάνι που μπορεί να έχει η (γενικότερη) δημοτικότητα του κάθε subgenre είναι ανάλογη με τις εμπορικότερες-δημοφιλέστερες μπάντες του.
Με μια γρήγορη ματιά και ενδεικτικά ονόματα:
Heavy Metal = Judas Priest
Power Metal = Helloween
US Prog/Power = Queensryche
Doom Metal = Candlemass
Black Metal = Μayhem
κτλ.
Στο doom metal δεν θα εμφανιστεί ποτέ μπάντα με εκατοντάδες χιλιάδες πωλήσεις, για πολλούς λόγους. Και αν όλα κάνουν κύκλους, οι κύκλοι αυτοί συνήθως επαναλαμβάνονται, αλλά χωρίς να επαναλαμβάνονται και ονόματα πρώτης γραμμής όπως ήταν σε πρώτη φάση.
Στις επόμενες φάσεις δε, η ευκολία της κυκλοφορίας, η πληθώρα μπαντών και εταιρειών, ρίχνει τον ποιοτικό πήχη. Ένα παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό, είναι η Pure Steel που βγάζει ότι να'ναι χωρίς να υπάρχει κάποιο πρόγραμμα και μπαίνουν όλα στο ίδιο σακί με αποτέλεσμα να εξαντλείται π.χ. το Shadowkeep σε 2 μήνες και να αδειάζει η αγορά από ένα τίτλο σε μικρότερο "επιτρεπτό" διάστημα και δεν μιλάμε για ένα-δυο χρόνια μετά. Το αποτέλεσμα είναι να μην υπάρχει καμία διαλογή. Χρειάζεται να υπάρχει και μια διαλογή (τα κριτήρια διαφέρουν βέβαια) και να ξεχωρίζει κάποιος μπάντες και σχήματα που μπορεί να κάνουν ένα βηματάκι παραπάνω στο κάθε subgenre. H ανταπόκριση του κοινού, είναι το επόμενο βήμα στο οποίο θα πατήσουν οι μπάντες και οι εταιρείες.
Υπάρχουν αμέτρητες μπάντες εκεί έξω. Υπάρχουν εξαιρετικές κυκλοφορίες σε κάθε υπο-είδος, αλλά υπάρχει και άπειρο χαμένο χαρτί και πλαστικό υλικό που κατα τη γνώμη μου δεν θα έπρεπε καν να τυπώνεται και να κυκλοφορεί. Από την άλλη, έστω και αν απασχολεί ένα άτομο, πάνε περίπατο αυτά που λέμε. Η ουσία όμως είναι, ότι αυτό που θα απασχολεί τους περισσότερους, θα βρίσκεται πιο συχνά μπροστά μας. Έτσι και κάποια είδη, κάνουν κύκλους αναλόγως με το κοινό που τα αναζητεί, τη διαθεσιμότητά τους, τη ποσότητα, τη ποιότητα, τη πιστότητα στον ήχο, αλλά και την εξέλιξη (αν υπάρχει) στο είδος.
Στο τέλος της μέρας όμως, δυστυχώς, ακόμα και οι αξιόλογες μπάντες, θα χαθούν κάτω από ένα reunion ή την επιστροφή της "μεγάλης" μπάντας. Σωστό ή λάθος, έτσι γίνεται συνήθως, με το κάθε subgenre να βρίσκεται στην επικαιρότητα κάποιες φορές, και αναλόγως με τη θέση που έχουν τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και οι μεγάλες μπάντες του.
Με μια γρήγορη ματιά και ενδεικτικά ονόματα:
Heavy Metal = Judas Priest
Power Metal = Helloween
US Prog/Power = Queensryche
Doom Metal = Candlemass
Black Metal = Μayhem
κτλ.
Στο doom metal δεν θα εμφανιστεί ποτέ μπάντα με εκατοντάδες χιλιάδες πωλήσεις, για πολλούς λόγους. Και αν όλα κάνουν κύκλους, οι κύκλοι αυτοί συνήθως επαναλαμβάνονται, αλλά χωρίς να επαναλαμβάνονται και ονόματα πρώτης γραμμής όπως ήταν σε πρώτη φάση.
Στις επόμενες φάσεις δε, η ευκολία της κυκλοφορίας, η πληθώρα μπαντών και εταιρειών, ρίχνει τον ποιοτικό πήχη. Ένα παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό, είναι η Pure Steel που βγάζει ότι να'ναι χωρίς να υπάρχει κάποιο πρόγραμμα και μπαίνουν όλα στο ίδιο σακί με αποτέλεσμα να εξαντλείται π.χ. το Shadowkeep σε 2 μήνες και να αδειάζει η αγορά από ένα τίτλο σε μικρότερο "επιτρεπτό" διάστημα και δεν μιλάμε για ένα-δυο χρόνια μετά. Το αποτέλεσμα είναι να μην υπάρχει καμία διαλογή. Χρειάζεται να υπάρχει και μια διαλογή (τα κριτήρια διαφέρουν βέβαια) και να ξεχωρίζει κάποιος μπάντες και σχήματα που μπορεί να κάνουν ένα βηματάκι παραπάνω στο κάθε subgenre. H ανταπόκριση του κοινού, είναι το επόμενο βήμα στο οποίο θα πατήσουν οι μπάντες και οι εταιρείες.
Υπάρχουν αμέτρητες μπάντες εκεί έξω. Υπάρχουν εξαιρετικές κυκλοφορίες σε κάθε υπο-είδος, αλλά υπάρχει και άπειρο χαμένο χαρτί και πλαστικό υλικό που κατα τη γνώμη μου δεν θα έπρεπε καν να τυπώνεται και να κυκλοφορεί. Από την άλλη, έστω και αν απασχολεί ένα άτομο, πάνε περίπατο αυτά που λέμε. Η ουσία όμως είναι, ότι αυτό που θα απασχολεί τους περισσότερους, θα βρίσκεται πιο συχνά μπροστά μας. Έτσι και κάποια είδη, κάνουν κύκλους αναλόγως με το κοινό που τα αναζητεί, τη διαθεσιμότητά τους, τη ποσότητα, τη ποιότητα, τη πιστότητα στον ήχο, αλλά και την εξέλιξη (αν υπάρχει) στο είδος.
Στο τέλος της μέρας όμως, δυστυχώς, ακόμα και οι αξιόλογες μπάντες, θα χαθούν κάτω από ένα reunion ή την επιστροφή της "μεγάλης" μπάντας. Σωστό ή λάθος, έτσι γίνεται συνήθως, με το κάθε subgenre να βρίσκεται στην επικαιρότητα κάποιες φορές, και αναλόγως με τη θέση που έχουν τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και οι μεγάλες μπάντες του.
Αναγεννιέται το power metal;
Πολύ λάθος προσέγγιση. Αν λιώνεις στους CG μέρα νύχτα δεν θα βγάλεις τους νέους CG, αλλά απλά μια κόπια CG. Για να βγάλεις τους νέους CG (που δεν θα μοιάζουν ηχητικά με CG, αλλά ίσως είναι ποιοτικά ισάξιοι) θα πρέπει να συντρέξουν κάποιες προϋποθέσεις που απλά δεν παίζουν σήμερα. Μουσικοί που να έχουν λιώσει με τις επιρροές των CG (δηλαδή με ένα πιο ευρύ φάσμα ακουσμάτων και όχι απλά με αυτό που παίζουν οι CG), οι οποίοι να δημιουργούν μέσα σε ένα πλαίσιο που τους δίνει την δυνατότητα να το πιστεύουν πραγματικά ότι μπορεί να είναι the next big thing (με λίγα λόγια, εντελώς ωμά, να υπάρχουν εμπορικές προοπτικές για ροκσταριλίκια). Επίσης θεωρώ στατιστικά απίθανο να βρεθούν στην ίδια μπάντα 4-5 μουσικάρες εν έτει 2020 με σκοπό να παίξουν κάτι που δεν θα ακούσει κανένας. Αν βρεθούν 4-5 μουσικάρες στην ίδια μπάντα θα στοχεύσουν σε κάποιον δημοφιλή ήχο.
Αναγεννιέται το power metal;
Ναι ρε, δεν σοβαρολογω προφανως.rbrigade έγραψε: ↑Τετ 16 Σεπ 2020, 20:49Πολύ λάθος προσέγγιση. Αν λιώνεις στους CG μέρα νύχτα δεν θα βγάλεις τους νέους CG, αλλά απλά μια κόπια CG. Για να βγάλεις τους νέους CG (που δεν θα μοιάζουν ηχητικά με CG, αλλά ίσως είναι ποιοτικά ισάξιοι) θα πρέπει να συντρέξουν κάποιες προϋποθέσεις που απλά δεν παίζουν σήμερα. Μουσικοί που να έχουν λιώσει με τις επιρροές των CG (δηλαδή με ένα πιο ευρύ φάσμα ακουσμάτων και όχι απλά με αυτό που παίζουν οι CG), οι οποίοι να δημιουργούν μέσα σε ένα πλαίσιο που τους δίνει την δυνατότητα να το πιστεύουν πραγματικά ότι μπορεί να είναι the next big thing (με λίγα λόγια, εντελώς ωμά, να υπάρχουν εμπορικές προοπτικές για ροκσταριλίκια). Επίσης θεωρώ στατιστικά απίθανο να βρεθούν στην ίδια μπάντα 4-5 μουσικάρες εν έτει 2020 με σκοπό να παίξουν κάτι που δεν θα ακούσει κανένας. Αν βρεθούν 4-5 μουσικάρες στην ίδια μπάντα θα στοχεύσουν σε κάποιον δημοφιλή ήχο.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.