Τα όρια της γελοιότητας

Κουβέντες μεταλλικές, απλές και σταράτες...
Απάντηση
Άβαταρ μέλους
LuciferSteele
Δημοσιεύσεις: 6992
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 10:24

Τα όρια της γελοιότητας

Δημοσίευση από LuciferSteele »

εσείς που βάζετε τα όρια σας στη μουσική που συναντάτε στις καθημερινές σας αναζητήσεις?
που τραβάτε τη γραμμή ανάμεσα στο ανεκτό και το φαιδρό?
που απλά προσπερνάτε και που βλαστημάτε και αναθεματίζετε?
ο καθένας έχει τα κριτήριά του και προσωπικά μπορώ να πω πως είμαι πολύ πιο ανεκτικός σε σχέση με παλαιότερα και πιο συγκρατημένος στις σκληρές μου κρίσεις.
αναφέρω παράδειγμα-αφορμή
https://www.youtube.com/watch?v=wADCjMNQc0o
εδώ οι Πορτογάλοι V12 προσπαθούν να μιμηθούν τους Manowar και να παίξουν εμπνευσμένοι από το Hail to England
είναι κάτι που περνάει τα όριά σας και μπορείτε να χλευάσετε αβίαστα? κάκιστος ήχος, ακόμα χειρότερο delivery, πάσχει σε όλα τα επίπεδα. ΑΛΛΑ. Πορτογαλία 1987. Τρίτος μεταλλικός κόσμος. Πολύ κοντά σε Ελλάδα 1987, άγουρες εποχές σε άγουρα μεταλλικές χώρες. Άρα κάπως ρομαντικό και cute? νέα παιδιά που προσπαθούν να αγγίξουν κάτι από το μεγαλείο των ηρώων τους?
We scribe in the dark of the night our Black Steele
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
Άβαταρ μέλους
Xstroyer
Δημοσιεύσεις: 1850
Εγγραφή: Πέμ 11 Ιαν 2018, 12:26

Τα όρια της γελοιότητας

Δημοσίευση από Xstroyer »

πωωω... πρέπει να είναι πολλά, αλλά εδώ και χρόνια πλέον, αν κάτι μου φανεί γελοίο ή κακό, προσπερνώ στα γρήγορα χωρίς να χάσω χρόνο να σχολιάσω, να αναλύσω γιατί και πως, να ασχοληθώ ρε παιδί μου. Δεν χρειάζεται καν. Μου βγάζει μιζέρια και/ή κάτι το εντελώς κακοπροαίρετο η ανάλυση σε πράγματα που κάποιος δεν γουστάρει ή δεν θέλει να γουστάρει.

Αλλά εντελώς στο topic, κάκιστος ήχος, κακό dellivery, όλα στραβά, οπότε προσπερνάω. Ακαδημαϊκά, μπορεί να ανοίξει συζήτηση για το context της δημιουργίας και τις συνθήκες στην εποχή του (και θα έχει ενδιαφέρον), αλλά καλλιτεχνικά, δεν μπορώ να παραβλέψω πως όλα είναι "λάθος" οπότε μουσικά, προσπερνάω χωρίς να χρειάζεται να τους χλευάσω. Σε κάποιον άλλον μπορεί να αρέσουν.

Στη νέα εποχή, αρκετή κακή μουσική ακούω στο γνωστό κανάλι όπου δίδεται βήμα σε όποιον να' ναι, με όλες τις ευκολίες του σήμερα στον τομέα της ηχογράφησης και πως κάνεις το υλικό σου διαθέσιμο, αντίθετα με το παράδειγμα παραπάνω. Οπότε, στο τέλος της ημέρας, παρά το ότι προσπερνάω, βλέπω π.χ. τους V12, με λίγη συμπάθεια παραπάνω σε σχέση με σημερινά παραδείγματα.
Άβαταρ μέλους
Advancing Yokeda
Δημοσιεύσεις: 2627
Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33

Τα όρια της γελοιότητας

Δημοσίευση από Advancing Yokeda »

Εγώ βλέπω εκδήλωση οπαδισμού στο κομμάτι των V12 και μόνο έτσι μπορώ να αποδεχτώ αυτό το άκουσμα. Επειδή η γελοιότητα είναι βαρύς χαρακτηρισμός, θα τον χρησιμοποιούσα για πολύ ύστερες μπάντες των Manowar/Manilla που απλά κοπιάρουν μουσικά θέματα και αποθεώνονται, αλλά μόνο αν διακρίνω πως αυτή η στημένη θεοποίηση ήταν η αρχική τους πρόθεση.
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6254
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

Τα όρια της γελοιότητας

Δημοσίευση από theBox »

Η "καλωδιωση" μου με κανει να κοιταω πρωτα τους καθαρα μουσικους παραγοντες (αλλά και τους αισθητικους, στιχουργικους κτλ) και να μην ψαχνω ευκολα ελαφρυντικα στις συνθηκες τις εκαστοτε εποχης, στο ποσο "το παλευουν τα παλικαρια", στο ποσο "τιμια μπαντα που κρατησε ψηλα τη σημαια στα πετρινα χρονια", στο ποσο "δουλευταραδες που βγαζουν συνεχεια δισκους του 6-7 ειναι τα παιδια" κι αλλά τετοια εξωμουσικα κριτηρια.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
Aphelian
Δημοσιεύσεις: 651
Εγγραφή: Παρ 03 Αύγ 2018, 13:19

Τα όρια της γελοιότητας

Δημοσίευση από Aphelian »

Γενικότερα κι εγω δεν χανω χρονο με κατι που δεν μου αρεσει, πόσο μάλλον να μπω σε διαδικασία να το σχολιάσω αρνητικά ή π.χ. να κάνω dislike σε ενα βιντεο στο YouTube. Δεν εξυπηρετει σε απολύτως τίποτα και υπάρχουν πολλά πράγματα που αξίζει να ξοδέψω τον χρόνο και την ενέργεια που μου μένει.

Υπάρχουν κάποια standard πράγματα που ζητάω πλέον ως ακροατής (και αγοραστής), μια Α αισθητική, ένας Α-Β ήχος, songwriting, καλογραμμένοι στίχοι και γενικά να νοιώθω πως η μπάντα πρώτα απ'ολα σέβεται τον εαυτό της και φυσικά εμένα. Αν η αισθητική μας δεν ταιρίαζει, προχωράμε, όλα έχουν το κοινό τους.
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8724
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Τα όρια της γελοιότητας

Δημοσίευση από Zippo190 »

εγώ δεν ακούω κάτι γελοίο, αντίθετα κάτι ειλικρινές και αυθεντικό. Ποιο γελοίοι μου φαίνονται οι Iron Griffin με ήχο από το βόθρο εν έτη 2020 μόνο και μόνο για να πιάσουν το αίσθημα της καλτίλας.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
LuciferSteele
Δημοσιεύσεις: 6992
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 10:24

Τα όρια της γελοιότητας

Δημοσίευση από LuciferSteele »

και εγώ προφανώς δεν μένω σε αυτά που δεν μου αρέσουν και δεν χάνω χρόνο με το να τα σχολιάζω
αλλά συχνά πετυχαίνουμε πράγματα που από εγκυκλοπαιδικό ενδιαφέρον και μόνο μας προκαλούν να τους αφιερώσουμε λίγα λεπτά
το θέμα είναι αν υπάρχει περίπτωση αυτό που θα ακούσουμε να μας βγάλει από τα ρούχα μας, να μας εξοργίσει. να περάσει δηλαδή το όριο του "δεν ασχολούμαι" και του "πάμε παρακάτω"
το V12 πάντως δεν με κάνει να περνάω τα δικά μου όρια
We scribe in the dark of the night our Black Steele
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
Άβαταρ μέλους
Aphelian
Δημοσιεύσεις: 651
Εγγραφή: Παρ 03 Αύγ 2018, 13:19

Τα όρια της γελοιότητας

Δημοσίευση από Aphelian »

Το V12 ειναι αξιοπρεπές γι αυτό που είναι (δεν τους είχα ξανακούσει προφανώς). Κάτι να με βγάλει από τα ρούχα μου, ίσως μόνο αν έχει τύχει "ευρείας" αποδοχής και τελικά είναι ατσούμπαλο ή εντελώς άμπαλο, που εκεί κάπου στιγμιαία αμφισβητώ τ'αυτιά μου,αλλά μετα επανέρχομαι.
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6254
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

Τα όρια της γελοιότητας

Δημοσίευση από theBox »

Aphelian έγραψε: Πέμ 06 Μάιος 2021, 20:05 Κάτι να με βγάλει από τα ρούχα μου, ίσως μόνο αν έχει τύχει "ευρείας" αποδοχής και τελικά είναι ατσούμπαλο ή εντελώς άμπαλο, που εκεί κάπου στιγμιαία αμφισβητώ τ'αυτιά μου,αλλά μετα επανέρχομαι.
Ναι αυτο ισως να το εχω κανει μερικες φορες με *γκουχ γκουχ* καποιες μπάντες. :D ;)

Ειναι η στιγμη που ο σοφρων ανθρωπος οφειλει να αναφωνησει: "Ρε ΟΛΟΙ οδηγουν στο αντιθετο ρευμα οι μαλακες!"
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Heavy metal καταστάσεις...”