Heavy Metal βιογραφίες

Μυθιστορήματα, πεζά, ποίηση, κόμιξ, διηγήματα, κλπ.
Άβαταρ μέλους
Metal_Warrior
Δημοσιεύσεις: 1159
Εγγραφή: Τρί 02 Ιαν 2018, 19:18

Heavy Metal βιογραφίες

Δημοσίευση από Metal_Warrior »

Ένα θέμα που νομίζω δεν έχει θιχτεί στο φόρουμ μέχρι στιγμής.

Προσωπικά μου αρέσει να διαβάζω μεταλ βιογραφίες/χρονικά και την τελευταία δεκαετία υπήρξε κύμα και κυκλοφόρησαν πολλά. Νομίζω πως ο κύριος λόγος που τις διαβάζω προσωπικά είναι για να μάθω λεπτομέρειες πρωταρχικά για το πως γράφτηκαν αγαπημένα τραγούδια και άλμπουμ: πως συνελήφθηκαν οι ίδεες για την μουσική και τους στίχους; υπό ποιος συνθήκες ηχογραφήθηκαν, κλπ. Ομολογώ πως τα περισσότερα βιβλία που έχω διαβάσει τελικά υστερούν σε αυτό το σημείο. Δίνουν περισσότερες πληροφορίες για την προσωπική ζωή του καλλιτέχνη, σκηνικά περιοδείας κλπ. Ευπρόσδεκτα και αυτά φυσικά.
Στο παρών τοπικ αποφάσισα να γράψω μερικές λέξεις για όσες βιογραφίες μουσικών έχω διαβάσει μέχρι στιγμής και φυσικά άλλοι μπορούν να προσθέσουν απόψεις και προτάσεις για τα επόμενα διαβάσματα.

I am Ozzy: μάλλον η πρώτη επίσημη βιογραφία που διάβασα και κάπως κουφή επιλογή καθώς δεν ειμαι φαν ούτε του Οζζυ ούτε των δίσκων του με τους Sabbath. Έπεσε στα χέρια μου τυχαία και κόλησα από την πρώτη σελίδα – χάρη στο φοβερό χιούμορ και του πόσο καλογραμμένη είναι γενικά. Αφηγείται ιστορίες για το ξεκίνημα, συμπεριλαμβάνει όλα τα ευτράπελα και τα ξεφτυλίκια χωρίς περιτροπές (εκτός και αν υπάρχουν και άλλα που δεν τα ξέρουμε...) και με μπόλικο βρετανικό αυτοσαρκασμό. Υποψιάζομαι πως έχει λογοκριθεί από την Sharon σε κάποιο βαθμό αλλά μην ξέροντας λεπτομέρειες για την ζωή και καριέρα του Οζζυ δεν μπορώ να είμαι σίγουρος. Για την ιστορία που έκανε rip off τους καλλιτέχνες που του έγραψαν τραγούδια για τους προσωπικούς του δίσκους και μετά επανηχογράφησε τα μέρη τους σε μετέπειτα επανακυκλοφίες πάντως λέει πως απλά τους είχε προσλάβει σαν session μουσικούς και τους πλήρωνε για αυτό.
Διαβάζωντας το βιβλίο εμένα προσωπικά ενισχύθηκε η εντύπωση μου πως ο Οζζυ ήταν απλά τυχερός και βρέθηκε στην κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος. Ούτε ήξερε τι έκανε, ούτε συνειδητά τραγουδιστής καριέρας ήταν. Γελωτοποιός/διασκεδαστής ήταν κατά βάση, έχει το χάρισμα να κερδίζει ενα ακροατήριο όπως κέρδισε και εμένα την προσοχή μου με το βιβλίο του κλπ. Όταν έδιωξαν από τους Sabbath ο ίδιος νόμιζε πως η ενασχόληση του με τη μουσική τελειώσε. Βρέθηκε η Sharon βέβαια η οποία κυριολεκτικά κατασκεύασε την προσωπική του καρίερα.
Όλα τα παραπάνω φυσικά είναι η προσωπική μου άποψη, όπως είπα ποτέ δεν υπήρξα οπαδός. Το βιβλίο πάντως ειναι recommended.

Relentless: The memoir (Yngwie) : Συνεχίζω με την official βιογραφία του Yngwie. Πάνε ήδη 3 χρόνια από τότε που την διάβασα οπότε αρκετές λεπτομέρειες έχουν χαθεί από την μνήμη. Θα πω μόνο την γενική εντύπωση που μου άφησε.
Γενικά απολαυστικό διάβασμα, μαθαίνεις από πρώτη χέρι ιστορίες για το ξεκίνημα του Μαέστρου, τις επιρορές κλπ. Έχει όμως το πρόβλημα πως ειναι λογοκριμένη από το «management» του Yngwie. Για παράδειγμα οι 2 πρώτοι γάμοι του συνοψίζονται σε κάτι σαν το εξής: “my first 2 wives were groupies. My first wife wanted to be a musician so I helped her”. Και τίποτε άλλο. Λέξη για τις guest συμμετοχές για Erika. Δεν θυμάμαι αν λέει κάτι για το σκηνικό που συνελήφθει στο σπίτι του εξαιτίας της Amber. Ούτε λέξη για την Tallee Savage την οποία έφερε στην Αμερική στο ξεκίνημα της καριέρας του και για την οπόια ειναι γραμμένο το Little Savage (και την οποία μύνησαν ανεπιτυχώς πρόσφατα).
Στους μουσικούς με τους οποίους συνεργάστηκε υπάρχουν ελάχιστες αναφορές και σχεδόν ποτέ δεν τους αναφέρει με το όνομα (αντιθέτως χρησιμοποιεί “my drummer at the time” κλπ)
Τέλος δεν υπάρχει καμμία αναφορά σε χρήση ναρκωτικών τα οποία ειναι γνωστό πως έκανε ο Yngwie. Παραδέχεται πως έκανε μαλακίες και αναφέρει μερικά συγκεκριμένα σκηνικά, όμως πάντα λέει πως ήταν “very drunk”, τίποτα παραπάνω.
Γενικά recommended και ίσως εστίασα περισσότερο στο τι δεν μου άρεσε αλλά αυτή ειναι η εντύπωση που μου έχει μείνει μερικά χρόνια αφού την διάβασα. Είναι καλό διάβασμα γενικά για μια τεράστια μορφή, απλά θα ήθελα παραπάνω. Κάποια από τα κενά πάντως έρχεται να καλύψει το ....

As above, so below: The unauthorised Yngwie biography
Γραμμένο από Σουηδό δημιοσιογράφο και νομίζω πως η ύπαρξη αυτής της δημιοσίευσης ανάγκασε τον Yngwie να βιαστεί να κυκλοφορήσει την δική του. Βασίζεται σε προυπάρχουσες συνεντεύξεις αλλά και διάφορες που έκανε ο δημιοσιογράφος για τη συγγραφή του βιβλίου – και κατάφερε και ξετρύπωσε αρκετά άτομα, όπως πχ την 2η γυναίκα του Yngwie, Amber, η οποία πλέον εργάζεται ως dominatrix. Επίσης γενικά φαίνεται πως ο τύπος τον παρακολουθεί τον Yngwie από την αρχή γιατί οι λεπτομέρειες που αναφέρει για το ξεκίνημα του στην Σουηδία ειναι τόσες πολλές που καταντά κουραστικό – αναφέρει πχ αναλυτικότητα πόσες πρόβες έκαναν οι rising force και τον καθένα που τζάμαρε έστω και μια φορά μαζί τους...
Γενικά το ύφος εδώ ειναι φάση κίτρινος τύπος, ο τίτλος του βιβλίου ειναι αποκαλυπτικός. Αφενός αποθεώνει τον Yngwie για τις ικανότητες του, αφετέρου τον θάβει ανελέητα σαν άτομο. Σε βαθμό εμπάθειας. Πραγματικά πρέπει κάτι να του έχει κάνει ο Yngwie και ο τύπος τον μισεί. Όσο προχωράει το βιβλίο τόσο πιο φαρμακερή γίνεται η γλώσσα.
Το βιβλίο γενικά δεν έχει ιδιαίτερη συνοχή, ειναι συρραφή γεγονότων σε χρονολογική σειρά. Θα ήταν πολύ καλύτερο με λίγο επαγγελματικό editing.
Το καλό της υπόθεσης είναι πως περιλαμβάνει όλες τις λεπτομέρειες που άφησε απ έξω ο Yngwie, όλα τα ακραία σκηνικά, τα γκομενικά, πλήρη καταγραφή πόσες φορές έπαιξε μπουνίδια με τον Marcel Jabob (για αυτόν έγραψε ο Yngwie το liar) κλπ κλπ.
Το γεγονός πως κατάφερε να ξετρυπώσει την Amber, να της πάρει συνέντευξη και μετά να την αποκαλέσει στο ίδιο το βιβλίο για την οποία της πήρε την συνέντευξη “white trash” νομίζω αποκαλύπτει το ποιόν του συγγραφέα 
Recommended να διαβαστεί πακέτο μαζί με το relentless παρόλη την κακεντρέχεια του συγγραφέα.

Jeff Scott Soto unofficial biography – Γραμμένη από δημοσιογράφο/φαν. Την διάβασα πριν καιρό και πλεον δεν την βρίσκω καν πουθενά online. Πωλούταν σαν ebook σχετικά ακριβά. Δεν θυμάμαι πολλά, αλλά δεν μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, έμοιαζε απλώς σαν μια καταγραφή της δισκογραφικής δουλειάς παρά της ζωής του Soto.

What does this button do? Bruce Dickinson
: Την διάβασα πρόσφατα και γενικά δεν με εντυπωσίασε. Περιστρέφεται γύρω από τα ενδιαφέροντα του Bruce ο οποίος διακριτικά μας υπενθυμίζει πόσο ιδιοφυία είναι είναι. Το αποτύπωμα που μου άφησε είναι πως το 1ο μισό του βιβλίου μιλάει για ξιφασκία και το 2ο μισό για αεροπλάνα. Ενδιάμεσα υπάρχει και μεταλ. Η γλώσσα λίγο κουραστική και με ελάχιστο χιούμορ. Χαρακτηριστικό είναι πως (εσκεμένα) δεν συμπεριλαμβάνει καμμία λεπτομέρεια απολύτως για την οικογενειακή του ζωή (γυναίκα/παιδιά κλπ) – ούτε λέξη. Προτιμησε να γράψει 2 αράδες παραπάνω για τις προπονήσεις του στην ξιφασκία μάλλον...

The Story behind the shades – The Authorised Illustrated Biography (Graham Bonnet)
Άλλη μια βιογραφία που δεν ειναι γραμμένη απ ευθείας από το πρόσωπο του οποία την καριέρα πραγματέυεται το γράφημα. Είναι authorised βέβαια, ήταν χρόνια in the making και έρχεται σε ωραιότατο τόμο με φωτογραφίες, αποκόμματα κλπ. Η χαρά του οπαδού, μόνο που η γραμματοσειρά θα έπρεπε να ήταν λιγουλάκι μεγαλύτερη. Το κείμενο είναι γραμμένο σε τρίτο πρόσωπο με quotes από τον Graham από εδώ και από εκεί. Ενδιαφέρον διάβασμα και δίνει πληροφορίες για πολλά project/συμμετοχές για τα οποία ελάχιστη πληροφορία υπάρχει online αλλά χωρίς ιδιαίτερο χιούμορ ή να σε καθηλωνει.
Το προσωπικό μου συμπέρασμα διαβάζοντας την είναι πως ο Bonnet ήταν αποφασισμένος από την αρχή (60ς) να κάνει καριέρα στη μουσική αλλά κατέληξε ροκάς/μεταλλάς τελείως από σπόντα λόγω Blackmore. Λίγο πολύ γνωστό βέβαια, εξ ου και το εντελώς ξέταιρο image κλπ. Αγαπημένος πάντως και το βιβλίο συνίσταται.

The Dirt: Confessions of the World's Most Notorious Rock Band
Το βιβλίο των Motley Crue που έγινε και μεταφορά στο Netflix. Δεν ειναι βιογραφία κάποιου μέλους αλλά αντιθέτως του συγκροτήματος και ειναι γραμμένη από όλα τα μέλη + κάποιους παράγοντες σε μερικά κεφάλαια. Κάθε κεφάλαιο ειναι γραμμένο από κάποιον άλλο. Ιδιοφυές σαν ιδέα και κάνει το διάβασμα να κυλάει πολύ καλά.
Για το γκρουπ το ίδιο εγώ δεν έχω να πω πολλά, ποτέ δεν ήμουν οπαδός ούτε κατάλαβα πως έγιναν όσο μεγάλοι έγιναν. Όπως προιδεάζει και ο τίτλος ο σκοπός τους είναι να βγάλουν όλη τη βρώμα στη φόρα και απ’ οτι φαίνεται το κάνουν.
Τέλος η μεταφορά στην ταινία δεν μου άρεσε, βρήκα τους ηθοποιούς πολύ ψόφιους, με τίποτα δεν σε πείθουν πως είναι φτιαγμένοι νεαροί ρόκερς που παρτάρουν και γουστάρουν.

Heavy Duty: Days and Nights in Judas Priest (K.K Downing)
Κυκλοφόρησε πριν μερικά χρόνια και το διάβασα μόλις πρόσφατα. Εστιασμένο στην μουσική πορεία των Priest και λιγότερο στην προσωπική ζωή του K.K. Καλύπτει αρκετά θέματα, καλή γλώσσα, ευχάριστο διάβασμα. Από κάποιον σαν τον Κ.Κ θα ήθελα περισσότερες πληροφορίες για από που έπαιρνε έμπνευση, πως έγραφε κλπ αλλά δυστυχώς δίνει λίγες πληροφορίες. Δεν έχει αρκετό «ξεκατίνιασμα» μέσα αλλά δεν κρύβει την δυσαρέσκεια του προς τον Tipton και κράζει ελαφρώς τις σόλο κινήσεις του Halford. Δυστυχώς κλείνει με ελαφρώς πικρό τόνο στο πως ο Tipton με τη βοήθεια του management πήρε το πάνω χέρι στην μπάντα και πως κυρίως λόγω management οι Priest δεν πούλησαν ποτέ όσο οι Maiden ή οι Def Leppard...

Confess: The autobiography (Rob Halford):

Όπως και με του Yngwie διάβασα τις 2 Priest βιογραφίες διαδωχικά ώστε να μπορώ να συγκρίνει τι λέει η κάθε πηγή. Ο κύριος Halford λοιπόν μας μιλάει περίπου 60% για μεταλ ενώ το υπόλοιπο ειναι προσωπική ζωή - σε παράλληλες γραμμές όσο προχωράει ο χρόνος. Η προσωπική ζωή ειναι εστιασμένη στη σεξουαλικότητα του και την καταπίεση που το πως δεν μπορούσε να εκδηλωθεί ανοιχτά για πολλά χρόνια (η άποψη του ΚΚ ειναι πως ήταν the world’s worst kept secret αλλά ο Robbie δεν το βλέπει έτσι). Ο Rob περιγράφει πάρα πολλά παρατράγουδα με γλαφυρότητα: gloryholes σε τουαλέτες, σύλληψη για προσβολή δημόσιας αιδού κλπ, όλα ειναι εδώ. Επίσης αναφέρει όλες του τις συναντήσεις με άλλους μουσικούς, celebrities, ηθοποιούς προσφέροντας μερικά ενδιαφέροντα behind the scenes.
Αυτό που έλειπε και από τα 2 Priest πονήματα είναι σχόλιο για το «μαλιοτράβηγμα» που είχε γίνει μεταξύ Rob και μπάντας στα περιοδικά με δηλώσεις κλπ. Κατανοητό γιατί αλλά νομίζω είχαν πέσει βαριές δηλώσεις τότε και θα ήμουν περίεργος να δω τι είχε υποθεί. Είμαι σίγουρος πως κάπου έχω τα Hammer της εποχής. Ο Halford από την μεριά του παρουσιάζει την αποχώρηση του ως “miscommunication” … και πως ποτέ δεν ήθελε να φύγει.
Κατά τα άλλα καλογραμμένο και ενδιαφέρον διάβασμα. Ξεκινάει ίσως λίγο αργά αλλά παίρνει μπροστά γρήγορα.

Συνοψίζοντας, όπως είπα και στην αρχή σχεδόν σε κανένα πόνημα δεν βρήκα όση πληροφορία θα ήθελα για την μουσική καθ αυτήν. Να χρησιμοποιοήσω σαν παράδειγμα το painkiller, διαβάζωντας 2 βιβλία για την ιστορία των priest περίμενα πως θα έβρισκα αρκετή πληροφορία σχετικά με σύλληψη του. Κι όμως και οι 2 συγγραφείς αφιερώνουν μόνο 1-2 παράγραφους με βασικές πληροφορίες και προχωράνε παρακάτω.
Άλλο κοινό «παράπονο» στα περισσότερα βιβλία (πχ Οζζυ, Yngwie, Dickinson) ειναι πως ενώ για τα πρώτες περιόδους/άλμπουμ παρέχουν αρκετές σχετικά πληροφορίες, όσο προχωράνε στα χρόνια η ποσότητα της πληροφορίας μειώνεται. Για παράδειγμα όταν πια έχουν φτάσει και καλύπτουν το ν10 άλμπουμ της καρίερας τους απλώς λένε «μπήκαμε και ηχογραφήσαμε το Χ» χωρίς άλλα πολλά πολλά. ΟΚ, κατανοητό πως τα πρώτα άλμπουμ ήταν αυτά που έκαναν το μπαμ, πούλησαν περισσότερο, όμως για κάποιους όπαδούς όλα ειναι σημαντικά ή κάποιοι μπορεί να ξεκίνησαν την επαφή τους με κάποιο μεταγενέστερο την εποχή που είχε μόλις βγει και να σημαίνει πολλά για αυτούς. Είναι κρίμα να μην υπάρχει αρκετή πληροφορία για αυτό.


Κλείνω το σεντόνι, περιμένω σχόλια ή προτάσεις για περαιτέρω διαβάσματα.
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

Re: Heavy Metal βιογραφίες

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

Έπος τόπικ! 💘 Διάβασα το σεξιον για το "I am OZZY" και κράτησα το υπόλοιπο για το πρωί με τον πρωινό καφέ. ΝΑΙ σε όλα όσα έγραψες για την βιογραφία του Οζζυ. Θα επανέλθω με προτάσεις σύντομα.
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
Xstroyer
Δημοσιεύσεις: 1850
Εγγραφή: Πέμ 11 Ιαν 2018, 12:26

Re: Heavy Metal βιογραφίες

Δημοσίευση από Xstroyer »

Έχω ολόκληρη βιβλιοθήκη, ωραίο θέμα, θα επανέλθω σύντομα!
Άβαταρ μέλους
Xstroyer
Δημοσιεύσεις: 1850
Εγγραφή: Πέμ 11 Ιαν 2018, 12:26

Re: Heavy Metal βιογραφίες

Δημοσίευση από Xstroyer »

Από αυτά που αναφέρθηκαν, διαφωνώ για το σχόλιο στο I am Ozzy. Το βιβλίο δεν είναι καθόλου καλό για έναν οπαδό του Ozzy, δεν δίνει τίποτα νέο και είναι φτιαγμένο απλώς για να ενισχύσει την περσόνα που έμαθε ο κόσμος στο The Osbournes, πράγμα που απομακρύνεται από τη μουσική, στην οποία ήταν κάτι άλλο ο Ozzy. Αρκεί κάποιος να διαβάσει άλλα βιβλία σχετικά με τη μουσική πορεία του, τα οποία είναι εξαιρετικά.

Σχετικά με το Heavy Duty: Days and Nights in Judas Priest του K.K Downing, η μιζέρια που βγάζει και η γκρίνια κατά του Tipton είναι λίγο ενοχλητική, λείπουν πράγματα που θα ήθελα να διαβάσω (η περίοδος γύρω από το Painkiller) και αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά πόσο τεράστια προσωπικότητα είναι η Sharon Osbourne και πόσο λύνει και δένει στη μουσική βιομηχανία, αφού και η επιστροφή του Halford χάρη σε αυτήν έγινε. Και στο Confess του Halford, παρότι υπάρχει τεράστια αναφορά στη ζωή του, η ανάγνωση είναι ευχάριστη και είναι αυτό που λέει ο τίτλος: Εξομολόγηση. Υπέροχο βιβλίο.

Πριν συνεχίσω, να αναφέρω πως αυτή τη στιγμή διαβάζω τη βιογραφία του Dio, έχω φτάσει σχεδόν στη μέση και μιλάει ακόμα για Dominos και Elf... Δεν ήθελα να διαβάσω για τρομπέτες, αλλά για άλλα πράγματα. Για να δούμε όταν τελειώσω.

Shut Up and Give Me the Mic - A Twisted Memoir (Dee Snider): Όσοι παρακολουθούν τον μεγάλο frontman στα social media ξέρουν περίπου τι θα διαβάσουν. Ο Dee Snider παρουσιάζει κάτι απόλυτα ειλικρινές, μιλάει για μαθήματα ζωής και δίνει φοβερές πληροφορίες που μπορεί να μην ήξερε ούτε ο πιο φανατικός οπαδός της μπάντας. Ένα τρομερά θετικό στοιχείο σε σχέση με άλλες βιογραφίες, είναι ότι εδώ, υπάρχει ΑΡΚΕΤΗ μουσική πληροφορία και αφού οι Twisted Sister ήταν μεγάλο όνομα, υπάρχουν και αναφορές στην ευρύτερη μουσική βιομηχανία και άλλες μπάντες. Προτείνω ανεπιφύλακτα.

Ιron Man: My Journey Through Heaven and Hell with Black Sabbath (Tony Iommi): Τα καλύτερα βιβλία σχετικά με την ιστορία των Black Sabbath, δεν έχουν γραφτεί από τους ίδιους... ΟΚ το βιβλίο, το σώζει το γεγονός ότι είναι πολύ μικρά τα κεφάλαια και είναι σαν να διαβάζεις μικρές αναμνήσεις, αλλά από ουσία, λίγα πράγματα και σίγουρα θα ήθελε καλύτερη γραφή. Δεν δίνει σημαντικές πληροφορίες και φυσικά, υπάρχουν μεγάλα μουσικά κεφάλαια στη πορεία του που καλύπτονται κυριολεκτικά επιγραμματικά.

The Collective Journals - 1997-2009 (Eric Clayton): To είχα χρυσοπληρώσει όταν είχε βγει αλλά μιλάμε για βιβλίο αρρώστια! Γραμμένο με μια λογική τύπου Bram Stocker's Dracula, είναι τα ημερολόγια του τραγουδιστή των Saviour Machine, όπου σε σημεία αναρωτιέσαι τι είναι πραγματικότητα και τι όχι, αλλά καταλαβαίνεις έντονα ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που έχει πονέσει στη ζωή του. Φοβερό ανάγνωσμα για οπαδούς της μπάντας.

Never Surrender (or Nearly Good Looking) (Biff Byford): Κλάιν Μάιν. Περίμενα να διαβάσω κάτι σπουδαίο για μια από τις αγαπημένες μου μπάντες, αλλά δεν λέει μια. Υποτίθεται ότι βοήθησε ο John Tucker στη συγγραφή, αλλά όπως είπα, κλάιν μάιν. Avoid.

The Book of Heavy Metal (Snowy Shaw): Φανταστική βιβλιάρα ενός μουσικού που έχει περάσει από King Diamond, Mercyful Fate, Memento Mori, Therion και άλλους πολλούς. Καταπληκτικά στημένο γραφιστικά, απολαυστική γραφή και ξεκούραστο παρότι σε στιγμές βλέπεις μια δόση ναρκισσισμού από τον συγγραφέα. Δίνει πληροφορίες που οι μουσικοί από τις μπάντες στις οποίες έπαιξε, θα αισθάνονται πολύ άβολα αν τις διαβάσουν, αλλά αυτό είναι το ζητούμενο. Αλήθειες πίσω από τα παρασκήνια και πως έβλεπε ο καθένας ξεχωριστά τις καταστάσεις. Σε πολλά σημεία, δίνει βάση σε projects που ήταν σημαντικά για αυτόν και μπορεί να μην ενδιαφέρουν κάποιον αναγνώστη που περιμένει να διαβάσει πολλά πράγματα π.χ. για Mercyful Fate, αλλά δεν ενοχλεί καθόλου η ροή. Γέλασα όταν σε μια παράγραφο ανάφερε κάτι στο οποίο είχα εμπλακεί (χωρίς να γραφτεί το όνομά μου) πριν πολλά χρόνια και είχε την πλάκα του.

Not Dead Yet - The Autobiography (Phil Collins): Άσχετο, αλλά εξαιρετικό. Μιλάμε για προσωπικότητα κολοσσό, οπότε ξέρεις ότι θα διαβάσεις για μια ζωή ενός σπουδαίου μουσικού. Απολαυστικό.

The Heroin Diaries: A Year in the Life of a Shattered Rock Star (Nikki Sixx): Πρόκειται για το ημερολόγιο του μπασίστα και συνθέτη των Motley Crue, που καλύπτει τη περίοδο Δεκέμβριος 1986 - Δεκέμβριος 1987. Κρατώντας ακριβώς τα λόγια από το ημερολόγιο και αφού το έχει δώσει να το διαβάσουν άνθρωποι του κύκλου του (μπάντα, οικογένεια, managers κτλ), προσθέτει δικά του σχόλια και όλων αυτών, οι οποίοι έχουν διαβάσει τι σκεφτόταν τότε. Και τα περισσότερα είναι ενοχλητικά. Σοκαριστικό βιβλίο για κάποιους, εξαιρετικό ανάγνωσμα για μένα, που βλέπω μέσα από τα μάτια του Nikki Sixx την απόλυτη παρακμή και πως έβλεπε τον κόσμο γύρω του, τότε.

The Blood of the Kings Vol. 1 (Manowar): Ο επίσημος ογκόλιθος, κυρίως φωτογραφικό υλικό, αλλά επειδή τα πάντα καταλήγουν σε Manowar σε αυτό το forum, πρέπει να αναφερθεί. Γαμεί. Και καλύπτει τη περίοδο μέχρι το Kings of Metal.
Άβαταρ μέλους
Metal_Warrior
Δημοσιεύσεις: 1159
Εγγραφή: Τρί 02 Ιαν 2018, 19:18

Re: Heavy Metal βιογραφίες

Δημοσίευση από Metal_Warrior »

Xstroyer έγραψε: Κυρ 12 Σεπ 2021, 20:15 Από αυτά που αναφέρθηκαν, διαφωνώ για το σχόλιο στο I am Ozzy. Το βιβλίο δεν είναι καθόλου καλό για έναν οπαδό του Ozzy, δεν δίνει τίποτα νέο και είναι φτιαγμένο απλώς για να ενισχύσει την περσόνα που έμαθε ο κόσμος στο The Osbournes, πράγμα που απομακρύνεται από τη μουσική, στην οποία ήταν κάτι άλλο ο Ozzy. Αρκεί κάποιος να διαβάσει άλλα βιβλία σχετικά με τη μουσική πορεία του, τα οποία είναι εξαιρετικά.
ενδιαφέρον αυτό, για μένα που δεν είμαι οπαδός ήταν πολύ καλό διάβασμα. Ήμουν σίγουρος οτι έχει περάσει από το κόσκινο της Sharon, αλλά δεν περίμενα σε τέτοιο βαθμό.
Κρίμα για τα Biff και Iommi καθώς ήταν τα επόμενα στη σειρά για μένα. Ίσως πιάσω Dee Snider τότε, ειναι ακόμα ένα που δεν είμαι ιδιαίτερα οπαδός, αλλά σίγουρα θα έχει πράγματα να πει
Για sister ειχα δει βιντεο documentary το οποίο είχε πολλές πληροφορίες

Για βιογραφία Lemmy έχει κανείς άποψη;
Άβαταρ μέλους
vasilis2112
Δημοσιεύσεις: 933
Εγγραφή: Τρί 02 Οκτ 2018, 02:02

Re: Heavy Metal βιογραφίες

Δημοσίευση από vasilis2112 »

Διαβάστε το Damn the Machine. Ιστορία της noise records, κάτι σαν απομνημονεύματα του Karl walterbach. Πολύ ζουμί!
Άβαταρ μέλους
Xstroyer
Δημοσιεύσεις: 1850
Εγγραφή: Πέμ 11 Ιαν 2018, 12:26

Re: Heavy Metal βιογραφίες

Δημοσίευση από Xstroyer »

vasilis2112 έγραψε: Δευ 27 Σεπ 2021, 16:37 Διαβάστε το Damn the Machine. Ιστορία της noise records, κάτι σαν απομνημονεύματα του Karl walterbach. Πολύ ζουμί!
Damn the Machine φανταστικό! Δεν είναι απλώς η ιστορία της Noise μέσα από τη ματιά του δημιουργού της αλλά περιέχει και σχόλια από τις μπάντες, όπου ξεδιπλώνονται πολλές διαφορετικές πτυχές της εταιρείας, των μουσικών και της εποχής. Από τα πιο MUST βιβλία.

Αντίθετα με το αντίστοιχο βιβλίο του Brian Slagel για τη Metal Blade, το οποίο είναι φτωχό και αξίζουν μόνο οι πρώτες σελίδες με τη δημιουργία και το ξεκίνημα.
Άβαταρ μέλους
Progress_Lost
Δημοσιεύσεις: 1896
Εγγραφή: Παρ 24 Σεπ 2021, 20:25

Re: Heavy Metal βιογραφίες

Δημοσίευση από Progress_Lost »

MATTI RIEKKI - North From Here: The SENTENCED Story

Δε ξέρω πόσοι οπαδοί των Sentenced έχουν απομείνει στην Ελλαδα ή πόσοι θα ενδιαφέρονταν για ένα βιβλίο σχετικά με την ιστορία τους, αλλά το "Amok" του 1995 δύσκολα το άκουγε τότε κάποιος και δεν του άρεσε.

Το North From Here: The SENTENCED Story μόλις κυκλοφόρησε και είναι η Αγγλική μετάφραση ενός βιβλίου που είχε γραφτεί το 2015 στα Φινλανδικά και καταγράφει την ιστορία της μπάντας. Στο βιβλίο ίσως βρούμε και τους λόγους που μετά το 1995 το συγκρότημα κυκλοφορούσε τη μια μέτρια δουλειά μετά την άλλη, ώσπου διέλυσαν το 2005 (αναφέρεται ότι στα πρώτα τους χρόνια ήταν συνεχώς μεθυσμένοι).



Εικόνα
Άβαταρ μέλους
vasilis2112
Δημοσιεύσεις: 933
Εγγραφή: Τρί 02 Οκτ 2018, 02:02

Re: Heavy Metal βιογραφίες

Δημοσίευση από vasilis2112 »

@Xstroyer έχεις εικόνα για το Neat Records βιβλίο;
Άβαταρ μέλους
Xstroyer
Δημοσιεύσεις: 1850
Εγγραφή: Πέμ 11 Ιαν 2018, 12:26

Re: Heavy Metal βιογραφίες

Δημοσίευση από Xstroyer »

vasilis2112 έγραψε: Τρί 28 Σεπ 2021, 18:10 @Xstroyer έχεις εικόνα για το Neat Records βιβλίο;
Όχι...
Άβαταρ μέλους
Silenius
Δημοσιεύσεις: 705
Εγγραφή: Σάβ 03 Φεβ 2018, 15:13

Re: Heavy Metal βιογραφίες

Δημοσίευση από Silenius »

Progress_Lost έγραψε: Τρί 28 Σεπ 2021, 16:38 MATTI RIEKKI - North From Here: The SENTENCED Story

Δε ξέρω πόσοι οπαδοί των Sentenced έχουν απομείνει στην Ελλαδα ή πόσοι θα ενδιαφέρονταν για ένα βιβλίο σχετικά με την ιστορία τους, αλλά το "Amok" του 1995 δύσκολα το άκουγε τότε κάποιος και δεν του άρεσε.

Το North From Here: The SENTENCED Story μόλις κυκλοφόρησε και είναι η Αγγλική μετάφραση ενός βιβλίου που είχε γραφτεί το 2015 στα Φινλανδικά και καταγράφει την ιστορία της μπάντας. Στο βιβλίο ίσως βρούμε και τους λόγους που μετά το 1995 το συγκρότημα κυκλοφορούσε τη μια μέτρια δουλειά μετά την άλλη, ώσπου διέλυσαν το 2005 (αναφέρεται ότι στα πρώτα τους χρόνια ήταν συνεχώς μεθυσμένοι).
Εννοείται ότι το βιβλίο το έχω αγοράσει, αλλά δυστυχώς δεν το έχω διαβάσει ακόμα. Θα διαφωνήσω πλήρως περί μέτριων albums. Διαφορετικών από τον αρχικό ήχο τους σχήματος ναι, αλλά μέτρια σε καμιά περίπτωση. Ήταν τόσο χαρακτηριστικά τα κιθαριστικά του Tenkula, που 15 χρόνια μετά αρκετοί προσπάθησαν αλλά κανένας δεν κατάφερε όχι να τα αγγίξει, αλλά ούτε να τα πλησιάσει. Έχουν γράψει και το πιο συγκλονιστικό τελευταίο τραγούδι του τελευταίου δίσκου στην ιστορία της μουσικής.
Άβαταρ μέλους
Progress_Lost
Δημοσιεύσεις: 1896
Εγγραφή: Παρ 24 Σεπ 2021, 20:25

Re: Heavy Metal βιογραφίες

Δημοσίευση από Progress_Lost »

Nαι, η αλήθεια είναι ότι εγώ τα βρήκα μέτρια. Αλλά εννοείται ότι πολλοί συνέχισαν να τους ακούν.
Άβαταρ μέλους
Celephais
Δημοσιεύσεις: 490
Εγγραφή: Παρ 25 Μάιος 2018, 01:24

Re: Heavy Metal βιογραφίες

Δημοσίευση από Celephais »

Έχει να συστήσει κανένας φίλος κανένα καλό βιβλίο για NWOBHM, εκτός από την Εγκυκλπαίδεια του Macmilan την οποία περιμένω. Του Popoff τα έχει διαβάσει κανείς για αυτό το θέμα?
Άβαταρ μέλους
vasilis2112
Δημοσιεύσεις: 933
Εγγραφή: Τρί 02 Οκτ 2018, 02:02

Re: Heavy Metal βιογραφίες

Δημοσίευση από vasilis2112 »

Celephais έγραψε: Παρ 11 Φεβ 2022, 22:43 Έχει να συστήσει κανένας φίλος κανένα καλό βιβλίο για NWOBHM, εκτός από την Εγκυκλπαίδεια του Macmilan την οποία περιμένω. Του Popoff τα έχει διαβάσει κανείς για αυτό το θέμα?
Δε θες κάτι άλλο εκτός από την εγκυκλοπαίδεια!
Άβαταρ μέλους
vasilis2112
Δημοσιεύσεις: 933
Εγγραφή: Τρί 02 Οκτ 2018, 02:02

Re: Heavy Metal βιογραφίες

Δημοσίευση από vasilis2112 »

Έχω μια δεύτερη κόπια το Collector’s Guide to Heavy Metal vol 1 the 70’s του popoff χωρίς το CD.
Αν το θέλει κάποιος στειλτε πμ.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Λογοτεχνία”