AMOTH (FI) - The Hour of the Wolf (2022)
AMOTH (FI) - The Hour of the Wolf (2022)
1.Alice
2.The Man Who Watches the World Burn
3.Wounded Faith
4.Wind Serenade (part I)
5.Wind Serenade (part II)
6.We Own the Night
7.It Ain't Over Yet
8.Traces in the Snow
9.The Hour of the Wolf
Απορω πως μας ξεφυγε αυτο εδω τοσο καιρο...Progressive Heavy metal λεει το μετάλουμ. Δεν εχει σχεση με "προγκ" με την κλασσικη εννοια του ορου, αλλά εχουμε περιπετειωδεις δομες και μια υποβοσκουσα "εντεχνιλα" πισω απο τον κλασσικο heavy/power ηχο των Φινλανδων.
Παιρνει ευκολα "theBox seal of approval" και υποθετω οτι θα νιωσουν αρκετοι εδω μεσα με την παρτη τους, με πρωτους και καλυτερους τους @Zippo190 και @Starman
Το εξωφυλλο ειναι μαλλον παραπλανητικο για την αισθητικη προταση της μπαντας.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
- LuciferSteele
- Δημοσιεύσεις: 6992
- Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 10:24
Re: AMOTH (FI) - The Hour of the Wolf (2022)
φαίνεται πως έχει πραγματάκια να δώσει
We scribe in the dark of the night our Black Steele
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
Re: AMOTH (FI) - The Hour of the Wolf (2022)
Πραγματικά η μπάντα δεν ανήκει στη prog φάση, με εξαίρεση ίσως το We Own The Night. Ηχητικά κινούνται στο Ευρωπαϊκό power, το σοβαρό όμως και όχι στη χαρούμενη πλευρά του. Αν έκανα ένα παραλληλισμό με ανάλογα Σκανδιναβικά συγκροτήματα θα έλεγα ότι αφορά αυτούς που γουστάρουν Savage Machine και Bloodbound της Urban Breed περιόδου.
Υπάρχει μεγάλη βελτίωση σε σχέση με το προηγούμενο καθώς έχουμε πολύ καλύτερη παραγωγή αλλά και καλύτερο τραγουδιστή. Δυνατή μεταγραφή η επιστροφή του Montin των Judas Avenger.
Με μία πρώτη ακρόαση ξεχώρισα τα The Man Who Watches The World Burn, Wounded Faith, We Own The Night και το ομώνυμο χωρίς να υστερούν και τα υπόλοιπα. Το άκουσα νεράκι, χωρίς κάπου να αισθανθώ βαρεμάρα. Σίγουρα θα το ξανακούσω και ίσως προχωρήσω και στην αγορά του.
Υπάρχει μεγάλη βελτίωση σε σχέση με το προηγούμενο καθώς έχουμε πολύ καλύτερη παραγωγή αλλά και καλύτερο τραγουδιστή. Δυνατή μεταγραφή η επιστροφή του Montin των Judas Avenger.
Με μία πρώτη ακρόαση ξεχώρισα τα The Man Who Watches The World Burn, Wounded Faith, We Own The Night και το ομώνυμο χωρίς να υστερούν και τα υπόλοιπα. Το άκουσα νεράκι, χωρίς κάπου να αισθανθώ βαρεμάρα. Σίγουρα θα το ξανακούσω και ίσως προχωρήσω και στην αγορά του.
Πραγματικά το εξώφυλλο μπερδεύει και σε κάποιους σαν και μένα που δίνουν έμφαση σε αυτόν τον τομέα μπορεί να λειτουργεί αποτρεπτικά για να πατήσουν play.