Οι συναυλίες, τα μεγαθήρια και η ξεφτίλα

Κουβέντες μεταλλικές, απλές και σταράτες...
Άβαταρ μέλους
CountRaven
Δημοσιεύσεις: 14654
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09

Οι συναυλίες, τα μεγαθήρια και η ξεφτίλα

Δημοσίευση από CountRaven »

Εικόνα

Πριν μερικές εβδομάδες είχαμε το σκηνικό που έγινε στην συναυλία των Bauhaus οπού ο αγαπητός κατά τα άλλα Peter Murphy άφησε σκηνή, μπάντα και κοινό στην τύχη τους παραπονούμενος για τον ήχο με το set να μην έχει φτάσει καν την μια ώρα...

Έγραψα τότε πως η διοργανώτρια εταιρία, θα έπρεπε να αναγνωρίσει το fail και με κάποιο έστω συμβολικό τρόπο να "αποζημιώσει" τον κόσμο. Μια κίνηση που θα έδειχνε αν μη τι άλλο σεβασμό στον εκάστοτε οπαδό - πελάτη, ο οποίος πλήρωσε για να δει headliners με κουτσουρεμένο set.

Ανακοινώσεις επί ανακοινώσεων και από μπάντα και από διοργανωτή για το ποιος έφταιγε και γιατί έγινε ότι έγινε. Επί της ουσίας αναφορά όμως στον κόσμο και τους οπαδούς κανείς.. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν και η Ελληνική εναλλακτική διανόηση που με διάφορα ποστ και άρθρα τόνισε πως μια τέτοια απαίτηση ισοδυναμεί με μηδαμινή σχέση με το rock 'n' roll και πως κανονικά με τέτοιες νοοτροπίες έπρεπε οι Χ να βγουν μόνο για Υ λεπτά επί σκηνής και να μας φτύσουν κιόλας, αυτό μας αξίζει ναι. Εντάξει δεν βαριέσαι μωρέ. Όλοι γύρισαν σπίτια τους μετά το live, φαγώθηκαν στα social για 1-2 μέρες και το σκηνικό ξεχάστηκε. Όλα καλά. Επιτρέψτε μου πάντως στο κομμάτι "σεβασμός μπάντας προς οπαδό-πελάτη" να βάλω ένα μεγάλο μηδέν. Το κρατάμε αυτό.

Το καλοκαίρι έχει ξεκινήσει. Ο συναυλιακός οργασμός είναι στα φόρτε του και φυσικά εκτός από τις μικρές και τις μεγάλες στιγμές στα live υπάρχουν και τα αντίστοιχα παρατράγουδα. Παρατράγουδα που αν τα παρατηρίσει κανείς βγάζει πάρα πολλά και χρήσιμα συμπεράσματα. Για πραγματάκια που μας φωτογραφίζουν όλους σαν οπαδούς, σαν μουσικόφιλους και σαν κοινωνία γενικότερα. Αυτοί που ενδιαφέρονται μπορούν να βγάλουν και μερικά χρήσιμα συμπεράσματα για την μορφή παίρνει ένα κομμάτι της music business φάση στην χώρα μας: Στο κομμάτι των μεγάλων συναυλιών αναφέρομαι.

Πριν συνεχίσω να διευκρινίσω 2-3 απλά πράγματα.

Σε κανένα από τα live που αναφέρω σε αυτό το κείμενο δεν ήμουν παρών. Τις συναυλίες τις έχω κόψει εδώ και χρόνια για μερικούς απλούς λόγους:

α. 8 στα 10 ονόματα που γούσταρα να δω live τα έχω δει.
β. Το σπορ παράεγινε απλησίαστο έτσι και αλλιώς.
γ . Στα λεφτά που χαλάω για τον εαυτό μου τα live έρχονται έτσι και αλλιώς τελευταία σε προτεραιότητα.

Btw κρατήστε τα αυτά τα 3. Είναι χρήσιμα συστατικά για την παρακάτω πλοήγηση στο κείμενο, για αυτό άλλωστε τα αναφέρω - καταγράφω. Για να στηρίξω και παρακάτω επιχειρήματα του κειμένου - Ένα κείμενο που το περιεχόμενο του δεν εστιάζει στις συναυλίες αυτές καθαυτές αλλά κυρίως σε συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτές.

Αν κάποιος θιχτεί από αυτά που θα διαβάσει, μπορεί μου κόψει την χαιρετούρα στο επόμενο live που δεν θα έρθω.

Ας συνεχίσω λοιπόν το ωραίο nerdy κείμενο μου -την στιγμή που η Ελλάδα πάλι καίγεται ή που η παραλία που έπαιζα μικρός έγινε θέρετρο για νεόπλουτους και διαφημίζει σε χορηγούμενες διαφημίσεις αδερφίσιτκα live με 50 ευρώ την ξαπλώστρα. Όλα καλά προχωράμε-.

Ας ρίξουμε μια κλεφτή ματιά σε μερικές ακόμα συναυλίες του καυτού καλοκαιριού. Και ας καταγράψουμε μερικά facts.

Οι Manowar, η ωριμότητα και η αυγή μιας νέας εποχής

Η συναυλία των Manowar ήταν σίγουρα μια από τις ποιο πολυσυζητημένες συναυλίες που έγινε αυτό το καλοκαίρι. Το live είχε ανακοινωθεί εδώ και καιρό. Και όλα έδειχναν να έχουν σχεδιαστεί πολύ προσεκτικά.

Το ότι η μπάντα θα επέστρεφε το ξέραμε όλοι από το προηγούμενο live του 2019. Αυτό που δεν ξέραμε από την αρχή ήταν το concept.

Το επερχόμενο άλμπουμ έχει σαν βασικό concept την Ελληνική μυθολογία. Οδύσσεια και όλα τα σχετικά. Το γεγονός αυτό συνδιάστηκε άψογα με την επιστροφή των Manowar στην πατρίδα μας.

Προφανώς το concept ήταν στα σκαριά από το 2019 όταν έγινε επί σκηνής -στο τότε live- και η ανακοίνωση της επιστροφής. Μπορεί το concept να στήθηκε με αφορμή την επιστροφή (λες;), όπως και να έχει οι επαγγελματίες έπιασαν δουλεία και το πλάνο που θα γίνει final product -δίσκος - συναυλία / συναυλία - δίσκος- άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά.

Το έδαφος άρχισε να προετοιμάζεται μήνες πριν και για το live και για τον δίσκο. Με Έλληνες ηθοποιούς (πατέρας και γιος Καζάκος) και μέλη από Ελληνικά γκρουπ (Σάκης Τόλης - Rotting Christ), να συμμετέχουν στο εγχείρημα, τον DeMaio να έρχεται στα μέρη μας για τις αντίστοιχες ηχογραφήσεις και το όλο αποτέλεσμα (τις απαγγελίες - συμμετοχές αναφέρομαι- να μεταφέρεται επί σκηνής για το live. Τα έχουμε αναλύσει όλα εδώ: viewtopic.php?f=58&t=4876&hilit=manowar

Στην πορεία το concept ολόκληρης της περιοδείας της μπάντας βασίστηκε στην επέτειο κάποιων σημαντικών κυκλοφοριών τους και το setlist προσαρμόστηκε ανάλογα.

Το αποτέλεσμα πιο ήταν; Ήταν η μπάντα να έρθει και να δώσει μια πραγματικά μεγάλη συναυλία.

Με ένα γενικό επετειακό concept και με ένα ειδικά προσαρμοσμένο concept για Ελλάδα.

Σε όλα τα παραπάνω λοιπόν εγώ βλέπω μια μπάντα (ή μια εταιρία αν θέλετε) και όσους δουλεύουν πίσω από τους Manowar να στήνουν ένα συναυλιακό concept προσαρμοσμένο στους οπαδούς.

Γιατί μεγαλειώδες το live ρε φίλε; Γιατί η απόδοση ήταν μοναδική, παρόλη την παρουσία των 2 νέων μελών, γιατί ο Adams πραγματικά ερμήνευσε με την ψυχή του και γιατί το setlist ήταν αυτό που έπρεπε. Να μην τα αναλύομε. Δείτε βίντεο και διαβάστε και το live report μας εδώ: https://www.forgotten-scroll.gr/blog/manowar-live

θέλω εδώ να τονίσω κάποια βασικά για μένα πράγματα:

Έγραψα σε άλλο topic - viewtopic.php?p=64309#p64309 - πως οι Manowar σε αυτό το live δίδαξαν ήθος. Και το εννοώ. Και εξηγούμαι:

Είμαι από τους ανθρώπους που έχω γυρίσει την πλάτη σε όλο αυτό το larger than life, attitude του "καβαλάω μηχανές, φουσκώνω τα μπράτσα μου, σας πηδάω τις γυναίκες" concept που συνυπάρχει με το Επικό στοιχείο στην μουσική των Manowar.

Και είμαι από τους ανθρώπους που έχω κράξει αδυσώπητα το παραπάνω attitude βλέποντας στο στην υπερβολή του επί σκηνής. Είτε μιλάμε για harley on stage, είτε για γκομενάκια και DeMaio, είτε για λόγους χωρίς ουσία και όλα τα συναφή.

Πολύ απλά στην Επική και Πολεμική Μουσική που Γιγάντωσαν οι Manowar δεν χωράνε τέτοιες πίπες. Και πιστέψτε με δεν είμαι ο μόνος που το λέει αυτό.

Ήδη από την συναυλία του 2019 το σκηνικό αυτό άλλαξε. Και σε αυτή τη συναυλία η παρουσία τους ήταν άψογη, χωρίς σχεδόν τίποτα από τα παραπάνω. Ακόμα και ο λόγος το DeMaio ήταν πιο σύντομος και συγκινησιακά φορτισμένος.

Οι Manowar στρέφονται συνειδητά πλέον σε αυτά που τους έκαναν θεούς. Στην Επική μουσική της, αφήνοντας τα πολλά πολλά. Αφουγκράζονται πως ο κύκλος τους σιγά σιγά θα κλείσει και θέλουν η αποχώρηση τους να είναι ένδοξη και όπως τους αξίζει. Και το σημαντικότερο καταλαβαίνουν πως οι οπαδοί τους θέλουν να ακούσουν τα Έπη και τίποτα άλλο.

Η μπάντα αφουγκράζεται τα θέλω των οπαδών της. Και τους δίνει αυτό που ζητάνε. Φροντίζοντας παράλληλα να αφήσει και μια μουσική παρακαταθήκη για το σήμερα που θα έχει κάτι να δώσει και στο σήμερα. Τα δείγματα από το νέο άλμπουμ είναι θαυμαστά.

Είμαστε μπροστά στη χαραυγή μιας νέας εποχής, μια νέα περιόδου για την μπάντα Μας. Ίσως α είναι η τελευταία, μα σίγουρα θα είναι Ένδοξη, γεμάτη Τιμή και Αξιοπρέπεια.

Σκέφτομαι την απόδοση του Adams στο live και ξαναβλέπω το setlist. Και ειλικρινά σκέφτομαι πως έκανα λάθος που δεν ανέβηκα να δω την μπάντα που με έβαλε στο Heavy Metal σε αυτήν την πολύ συγκεκριμένη συναυλία. Από τα βίντεο και μόνο ένιωθα πως τουλάχιστον ο Adams με την ερμηνεία του και μόνο μας ευχαριστούσε όλους. Για όλα αυτά τα χρόνια. Όχι με καθρεφτάκια και περικάρπια σε ιθαγενής, απλά και μόνο με τον τρόπο που τραγούδησε.

Θα επανέλθω στο κομμάτι οπαδοί Manowar και παρακάτω αλλά για την ώρα και με βάση όλα τα παραπάνω, επιτρέψτε μου λοιπόν στο κομμάτι "σεβασμός μπάντας προς οπαδό-πελάτη" να βάλω ένα μεγάλο ένα.

Meanwhile...


Στο μεταξύ την ίδια μέρα με την συναυλία των Manowar είχαμε και τα βραβεία του Mad TV. Την γιορτή του playback δηλαδή που το mainstream την πλασάρει ως την γιορτή του live. Το event είχε μεταξύ άλλων έναν DJ που έπαιζε χωρίς κονσόλα και δύο τράπερς οι οποίοι πλακώθηκαν στα μπουκέτα σε ζωντανή μετάδοση. Το όλο σκηνικό είχε προετοιμαστεί μέρες πριν από το Internet. Τι να κάνουμε όμως "αυτά θέλει ο κόσμος": Μανούρες που τις βλέπουμε ζωντανά από μικρές μαι μεγάλες οθόνες. Χμμμ κρατήστε το και αυτό.

Εκτός από την ημερολογιακή ταύτιση της συναυλίας των Manowar με ένα mainstream event, υπήρξε και μια άλλη ταύτιση με τον κόσμο του mainstream live, αλλά με την λογική της σύγκρισης αυτή τη φορά, έστω από κάποιους (ακόμα αναρωτιέμαι το γιατί αλλά τέλος πάντων).

Αναφέρομαι στην συναυλία του hip hop μουσικού Λεξ. Το σεληνικό το αναλύομε εδώ: viewtopic.php?f=16&t=5790&p=64194&hilit ... %BE#p64194 - 20.000 άτομα στο live, με 8 ευρώ εισιτήριο και όλα τα mainstream media να κάνουν λόγο για το παιδί θαύμα από την Θεσσαλονίκη και την μουσική του που πρεσβεύει την "αστική μελαγχολία".

Μάλλον δεν είναι τυχαίο πως λίγο πριν διαβάσω για την σύγκριση προσέλευσης Manowar - Λεξ είχα ακούσει στα Παραπολιτικά (στον ραδιοσταθμό) για το hip hop φαινόμενο που δεν έχει εταιρία, που έγινε γνωστός απο στόμα σε στόμα, που παίζει μουσική για όλα όσα ζει στη γειτονιά του και που η μόνη προώθηση που έγινε για το live του ήταν από στόμα σε στόμα και μέσω social media αλλά εν τέλη μαζεύτηκαν 20.000 νεαροί οι οποίοι όλοι φώναζαν "Μητσοτάκη Γαμιέσαι". Με έμφαση στο τελευταίο έκλεισε ο παραγωγός την παρουσίαση του, πριν πέσει τραγουδάκι Λεξ.

Το παραπάνω γεγονός μου δείχνει πως πλέον το -όποιου πολιτικού χρώματος- -κυβερνών ή μη- σύστημα έχει καλά ραντάρ, έχει μάθει να ελίσσεται και προωθεί αυτά που θέλει και για το σκοπό που τα θέλει ακόμα και αν προέρχονται από εναλλακτικά -μικρά ή μεγάλα- δίκτυα της εκάστοτε κουλτούρας. Από το "hip hop του υπογείου" στο "κοινά αποδεκτό" ανάλογα τις περιστάσεις ε (ναι είσαι ή θέλουν να σε κάνουν "κοινά αποδεκτό" όταν σε παίζουν τα Παραπολιτικά σε ενημερωτική εκπομπή prime time).

Ίσως το παραπάνω δεν πρέπει να το χρεώσω στον Λεξ απευθείας (βλέπεις όντως μέχρι χτες δεν τον ήξερα, δεν έχω ακούσει τη μουσική του και δεν έχω αφουγκραστεί μέσω αυτής τις προθέσεις του), πάντως συμβαίνει και είναι μια κοινή τακτική που θα την δούμε να παίζει και παρακάτω με άλλους φίλους μας και μάλιστα εις γνώση τους.

Ο Desmond Child στο Ηρώδειο

Αν το παραπάνω παράδειγμα του Λεξ που μέσα σε μια νύχτα και για 10 λεπτά έγινε το αγαπημένο παιδί των mainstream media, τι να πούμε και για την συναυλία του Desmond Child στο Ηρώδειο.

Το γεγονός όχι μόνο γιγαντώνει αυτό που προσπαθώ να επικοινωνήσω παραπάνω, αλλά το πηγαίνει σε επίπεδο Έβερεστ. Εντάξει εδώ δεν έχουμε το hip hop του δρόμου αλλά το Rock το οποίο αντιμετωπίζεται από όλη την συστημική καλή κοινωνία ως μια καταξιωμένη ατραξιόν, με την λογική του "ταπ ταπ στην πλάτη". Οι φωτογραφίες της Νίκης, οι βλακείες στα ποστ της Έλενας και το "ήμουν και εγώ εκεί" της Ελληνικής showbiz σε ένα event που είχε από Alice Cooper μέχρι Γιώργο Λεμπέση και Σάκη Ρουβά, όλα σε ένα νοικοκυρεμένα και για καλό σκοπό. Το εισιτήριο για την πλέμπα φυσικά πανάκριβο, ίσα για να τραβήξομε με το κινητό την σκηνή.

Η συναυλία των Iron Maiden

Και ερχόμαστε στη συναυλία κλειδί του κειμένου και του λοιπού ευρύτερου χάρτη της live resurrected Ελλάδας. Όχι πολύ μακριά (χρονικά) από τις υπόλοιπες συναυλίες που αναφέρω εδώ. Το μενού φυσικά είχε και άλλα live (από Alice Cooper με Scorpions μέχρι Judas Priest). Αλλά η Σιδηρά Παρθένος ήταν αυτή που τάραξε τα νερά. Iron Maiden ζωντανά στο ΟΑΚΑ λοιπόν, στις 16-7-2022. Η ιστορία λίγο πολύ γνωστή.



Στην αρχή του "The Number of the Beast" και ενώ η συναυλία είχε πάει πένα από άποψη απόδοσης μπάντας, ο Dickinson "στόλισε" με αισχρό τρόπο έναν "οπαδό" που άναψε καπνογόνο.

"What did I see? Α cunt with a fucking flare. I’m gonna sing, you fucking cocksucker, you Greek cunt. I’m gonna fucking sing. Fuck you".

Από εκείνο το σημείο και μετά όλη συναυλία αλλάζει τροπή, ο Dickinson παραλείπει την εισαγωγή του κομματιού, δεν τραγουδά δηλαδή ενώ η υπόλοιπη μπάντα παίζει. Στο πρώτο main verse του κομματιού τα κάνει κυριολεκτικά πουτάνα πατώντας λάθος στα μέτρα, στο επόμενο verse το μέτρημα στρώνει και μέχρι το τέλος του live το κλίμα είχε αλλάξει εντελώς και πάνω και κάτω από την σκηνή. Από μια μπάντα σε καλή μέρα, πήγαμε σε μια μπάντα διεκπεραίωσης. "Αναμενόμενο" θα μου πεις. "Φταίει κανείς για αυτό;". Let's (try to) find out.

Τα καπνογόνα

Ξέρετε πότε θα αλλάξει η φάση με τα καπνογόνα στις Ελληνικές συναυλίες έτσι;

Δηλαδή πότε θα αρχίσει να γίνεται έλεγχος με ευθύνη του διοργανωτή για το τι μπαίνει σε έναν συναυλιακό ανοιχτό χώρο. Ναι αυτό εννοώ.

Όταν κάποιος θα πεθάνει.

Τότε από φόβο και μόνο και όχι απο συνείδηση θα ξεκινήσει να γίνεται αυτό που πρέπει. Και από τους μεν (όσοι τα κουβαλάνε δηλαδή από πρόθεση). Και από τους δε (την εκάστοτε διοργάνωση που πρέπει να τσεκάρει).

Μέχρι τότε μπορούμε όλοι να συνεχίσουμε να κάνουμε ωραίες κουβεντούλες για το αν τα καπνογόνα πρέπει να υπάρχουν ή όχι σε ένα live, αν μας αρέσουν ή όχι, αν γουστάρουν οι μπάντες, αν τα βάζουν σε φωτογραφίες σε άλμπουμ και ποστ αν ο τραγουδιστής πνίγεται από τον καπνό κτλ.

Ξεκινάς δηλαδή ρε μουνόπανο από το σπιτάκι σου και βάζεις και τα όπλα στη καβάτζα. Έτσι;

Και εσύ διοργανωτή στα αρχίδια σου x 10 να τσεκάρεις τα βασικά στην είσοδο ε;

Πρέπει να ανοίξει ένα φέρετρο, ή να μείνει κάποιος ανάπηρος ή βαριά τραυματίας. Μήπως και αρχίσει να δουλεύει η συνείδηση. Γιατί για ζήτημα συνείδησης πρόκειται.

Ναι αυτοί είμαστε. Και δεν θα αλλάξουμε ποτέ.

Ναι το κατανοώ πως υπάρχει η κουλτούρα του χουλιγκανισμού ριζωμένη σε ένα μεγάλο κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας. Και αυτό δεν φαίνεται μονάχα από τα καπνογόνα, αλλά και από πολλά άλλα όπως ας πούμε τα περίφημα ποστ σας πχ ΜόνοMaiden εναντίον υπολοίπων, ΠοιοςΤηνΈχειΠοιοΜεγάλη ο Adams ή ο Bruce; ΠοιοιΕίναιΟιΜπαμπάδες σας οι Manowar ή οι Priest; και όλα αυτά που διαβάζω τις τελευταίες μέρες και θέλω να ξεράσω από τα μάτια. Τι τώρα οι μεταλλάδες δεν είναι όλοι αδέλφια; Όχι ε;

Η ανάγκη σου να εκτονωθείς χουλιγκάνε φαίνεται παντού. Από μικρό σε μάθανε στο Ολυμπιακός εναντίον Παναθηναϊκός, Άρης εναντίον ΜΠΑΟΚ και όλα τα σκατά από το πιο βρωμερό, άθλιο ξεπουλημένο, πρεζοποιημένο και γκετοποιημένο πράγμα που υπάρχει στον πλανήτη. Το Ελληνικό ποδόσφαιρο. Ναι ξανακάνω focus στα καπνογόνα.

Όταν ανοίξει όμως το φέρετρο, θα είστε όλοι Παναγίες και θα ποστάρετε λουλουδάκια στο facebook. Μουνόπανα.

Ο Dickinson και η δημόσια ξεφτίλα (του)

Όσο για σένα Bruce Dickinson, αν είσαι το μεγαθήριο που λένε εκεί έξω και επειδή έχεις χίλια δίκια για το ότι δεν θέλεις τα καπνογόνα μέσα στη μούρη σου, έπρεπε από το πρώτο κομμάτι που εμφανίστηκαν οι φλόγες του πολέμου, να βγεις απλά στο μικρόφωνο (μετά το τέλος του κομματιού) και να πεις: Αν δεν πάρουν πούλο τα καπνογόνα, εγώ δεν τραγουδάω. Είναι επικίνδυνο και για μένα και για όλους. Και να απαιτήσεις από το security team να κάνει σωστά τη δουλειά του. Είμαι σίγουρος πως η ρήτρα στο συμβόλαιο που έχει υπογράψει ο μανατζέρ σου θα το αναφέρει καθαρά. Πως έχεις δικαίωμα να μην τραγουδήσεις αν οι συνθήκες κριθούν επικίνδυνες για σένα και για τους οπαδούς σου.

Εμένα ρε Dickinson η συμπεριφορά σου αυτή μου έδειξε ξεκάθαρα τις προθέσεις σου (μεγάλος παράγοντας οι προθέσεις φίλε, τις ανέφερα και πριν). Η συμπεριφορά σου μου έδειξε καθαρά πως θες να τελειώνεις μια ώρα αργότερα με όλη αυτή τη μαλακία και να αράξεις σπίτι σου. Τόσο απλά. Μου το έδειξες πεντακάθαρα μάγκα. Πεντακάθαρα.

Για μένα πάντως μεγαθήριο δεν είσαι στην παρούσα φάση, ούτε ο μεγαλύτερος frontman του πλανήτη, ούτε αυτές οι πίπες που λένε τα fanboys σου. Όχι γιατί δεν τραγούδησες καλά -μια χαρά τα λες σε γενικές γραμμές για την ηλικία σου-. Αλλά γιατί δεν σέβεσαι τους οπαδούς σου και κάνεις σαν το τελευταίο κωλοπαίδι μιας τυχαίας συνοικιακής μπάντας στο πρώτο της live.

Τα έκανες που τα έκανες σκατά, δεν ήσουν άξιος να μπεις και σωστά στο πιο βασικό κουπλέ του τραγουδιού που σε έβαλε στο χάρτη μάγκα. Είτε γιατί δεν άκουγες, είτε γιατί εκνευρίστηκες -γιατί κάποιοι έγραψαν πως το έκανες και επίτηδες- είτε, είτε. Έ ψιτ, αρχηγόπουλο, είδες τι γίνεται όταν κάνεις σαν πίθηκος έτσι; Οι μαλακίες πληρώνονται. Και το αποτέλεσμα που έδειξες εκείνη την ώρα στο βασικότερο τραγούδι της καριέρας σου, μόνο μεγαθήριο δεν θυμίζει.

Έχω δει πολλά μεγαθήρια. Πολλά από αυτά όταν τα είδα είχαν 15 χρόνια χρόνια παραπάνω συναυλίες στην πλάτη τους από ότι έχεις εσύ τώρα. Κανείς ποτέ δεν φέρθηκε σαν εσένα τουλάχιστον στις συναυλίες που ήμουν παρών.

Dickinson και χουλιγκάνε με τον πυρσό: Στα δικά μου τα μάτια έχετε πιάσει τον ίδιο πάτο.

Είστε στον ίδιο λάκκο με τα σκατά όπως οι 2 τράπερς που πλακώθηκαν δημόσια και σε ζωντανή μετάδοση.

Σημεία των καιρών; Σημεία του πάτου λέω εγώ και προχωράμε στο κείμενο.

Τελικά στο τεφτέρι εκεί που λέει "σεβασμός μπάντας προς οπαδό-πελάτη" τι βάζουμε για Maiden στο συγκεκριμένο live; Μηδέν. Λυπάμαι. Ο Dickinson τα έκανε όλα σκατά και αυτούς που έχασε ήταν ο οπαδός - πελάτης. Είδε ένα μέτριο show. What do I mean? Από τη μέση και κάτω οι συνθήκες on stage ήταν διεκπεραιωτικές, όπως αναφέρθηκε ήδη. Αν προσθέσουμε στην εξίσωση το ακριβό εισιτήριο και τα όσα διαβάζω περί διοργάνωσης, τι μένει; Τίποτα.

Τι αν μου το διαφήμισες Μπρουσάκο το live ως το μεγαλύτερο υπερθέαμα που θα έφερναν οι Maiden στην Ελλάδα;

ΜόνοMaiden

Διαβάζω με μεγάλη προσοχή και περιέργεια τα ποστς Maidenάδων στο Ελληνικό Internet μετά το περιστατικό στη συναυλία. Φυσικά όλοι προσπαθούν να βγάλουν λάδι τα είδωλα τους, σκηνικό αναμενόμενο στον απόλυτο βαθμό.

Όσο περισσότερα ποστς διαβάζω όμως, δεν μπορώ παρά να κάνω κάποιες συνδέσεις στο μυαλό μου, οι οποίες με πηγαίνουν πίσω στον χρόνο.

Θα ξεκινήσω με την διαπίστωση πως κατά μέσο όρο η συμπεριφορά των Ελλήνων Maidenάδων στο πλαίσιο της συζήτησης για ότι έγινε και κυρίως στον τρόπο με τον οποίο υπερασπίζονται το αγαπημένο τους γκρουπ, αντανακλά σε έναν τεράστιο βαθμό σχεδόν όλες τις παθογένειες της Ελληνικής κοινωνίας, φαινόμενο που είναι κάπως εμφανέστερο σε σχέση με άλλες "ομάδες" οπαδών που τάσσονται με κάποιο από τα 4-5 μεγάλα γκρουπ που μας πρήζουν τα αρχ... ε συγνώμη που σκιαγραφούν το mainstream κομμάτι της Metal μουσικής τα τελευταία ας πούμε 40 χρόνια (τα ίδια ή οι οπαδοί τους τέλος πάντων).

Από τις αρχές της δεκαετίας του 80 που οι αγαπημένοι Iron Maiden υπέγραψαν σε πολυεθνική εταιρία, έφτασαν και στην χώρα μας ως ένα όμορφο imported προϊόν, το οποίο υπηρέτησε για χρόνια σε επίπεδο εταιρίας αυτό που λέμε "δημοσιοϋπαλληλική δισκογραφία". Αυτό με λίγα λόγια σημαίνει πως το τμήμα της Χ πολυεθνικής δισκογραφικής της εκάστοτε χώρας -που έχει εργοστάσια και γραφεία (άρα και έξοδα) στην ίδια την Χ χώρα-, παίρνει και διαχειρίζεται αυτό που προστάζει η μαμά εταιρία με σκοπό πάντοτε τις υψηλές πωλήσεις σε κάθε κράτος. Το πλασάρισμα γίνεται πάντα προσαρμοσμένο στους κανόνες της εκάστοτε "εγχώριας αγοράς" που χαρακτηρίζονται από τις ιδιαιτερότητες της εκάστοτε "εγχώριας κοινωνίας".

Οι Iron Maiden από την ημέρα νούμερο μηδέν της ύπαρξής τους ήταν το ζεστό κουλούρι για την Ελληνική EMI και το πέρασμα τους ως προϊόν στο DNA του Έλληνα -ροκά / μεταλά / καταναλωτή- ήταν ένα στοίχημα που έπρεπε να κερδηθεί. Μπορεί να γελάς με αυτά που γράφω τώρα, ξανασκέψου τα όμως την επόμενη φορά που θα κοιτάξεις την exclusive για την Ελληνική αγορά κυκλοφορία του Live plus One για παράδειγμα, για να πειστείς για το γεγονός πως οι Maiden ήρθαν και έπρεπε να επιβληθούν. Μπορείς ακόμα να ψάξεις και να μάθεις για τις επισκέψεις μελών τους στο Ελλάντα στα early 80s -πολύ πριν τη συναυλία του 88- και άλλα τέτοια όμορφα που μπορώ να αναλύσω σε άλλο τόπικ / άρθρο, αλλά εδώ ας μη μακρηγορήσουμε άλλο. Σημασία έχει πως το στοίχημα κερδήθηκε.

Οι Maiden από το Metal γκρουπάκι των pub έγιναν σταδιακά το απόλυτο Metal status. Σε χώρες όπως η Ελλάδα το φαινόμενο πήρε τεράστιες διαστάσεις με την εγχώρια δισκογραφία να παίζει μπάλα με όλα τα μέσα και σε όλα τα μέσα για να τους πλασάρει στο αντίστοιχο κοινό. Και το κατάφερε. "Από τις υπόγειες pub" στην "κοινή αποδοχή", κάπου το είδες πάλι γραμμένο αυτό στο κείμενο ε; Οι καιροί και τα ονόματα αλλάζουν, μπορεί και τα μέσα -είτε τα εργαλεία είτε τα media-, οι μέθοδοι όμως παραμένουν ίδιες. Όταν θέλουν κάποιοι να σε βάλουν στο status της "κοινής αποδοχής" (για τους δικούς τους λόγους) θα το καταφέρουν. Είτε είσαι οι Maiden το 1984, είτε ο Λεξ το 2022.

Οι Maiden χαράχτηκαν τόσο βαθιά στο DNA του Έλληνα που πλέον οι οπαδοί τους ξεφεύγουν συχνά από την περιοριστική και περιορισμένη -έστω ποσοτικά- Metal σφαίρα. Είναι από αρκετά πιθανό ως σίγουρο ο Έλληνας του 1986-1988 που ακούει Πίτσα Παπαδοπούλου, να ξέρει σίγουρα ένα Maiden κομμάτι. Και σε κασέτα με επιλογές μαζί με τον Βασίλη τον Παπακωσταντίνου και τους Scorpions να υπάρχουν και Maiden τραγουδάκια.

Η ζύμωση προχωρά από γενιά σε γενιά -μαζί με το promo- και τα συμπεράσματα όλων των παραπάνω πολλά:

1. Οι Maiden είναι ένα ιδιαίτερο Ελληνικό σχεδόν κοινωνικό φαινόμενο -πολλά μεγάλα Metal γκρουπ των 80ς πέρασαν στην Ελληνική Metal δισκογραφία και αγορά, πόσα χαράχτηκαν τόσο έντονα μέσα στο Ελληνικό DNA όμως;-.

2. Ο Maiden οπαδός σε ένα μεγάλο ποσοστό, παίζει χαλαρά να ΜΗΝ ασχολείται με το υπόλοιπο Heavy Metal.

3. Ο φανατισμός των Maidenάδων σπάει σε μεγάλο βαθμό τα κοντέρ.

Να ξέρετε πως όλα όσα αναλύονται στην παράγραφο "ΜόνοMaiden" είναι εντελώς γνωστά σε όλους όσους καρπώνονται το όνομα των Iron Maiden στην Ελλάδα.

Από τον διοργανωτή που θα τους φέρει για συναυλία, τον μπανταίο που -με περισσή μαγκιά- θα σου δώσει άλμπουμ με ότι μουσικές ΔΕΝ σου δίνουν πια οι Maiden, ως το κάθε site που όταν ξεμείνει από κλικς θα κάνει ένα αφιέρωμα Maiden ή το Μεταλλικό Σφυρί που πανέξυπνα θα ποντάρει στην προγονολατρεία του Έλληνα Maideνά και θα του κάνει δώρο ρεπλίκα της αφίσας της συναυλίας του 88. Και η Ελεύθερη Ώρα με το σημερινό πρωτοσέλιδο το ξέρει no worries.

Και φυσικά τη μερίδα του λέοντος την έχει η ίδια η πολυεθνική που λέγεται Iron Maiden αλλά φυσικά αυτό δεν νομίζω πως χρειάζεται καν να το αναφέρω. Όπου υπάρχει προσφορά, υπάρχει και ζήτηση.

Ότι έχει την στάμπα Maiden πουλάει στην Ελλάδα και πολλά στοματάκια τρώνε από το σκηνικό, είτε άμεσα, είτε παράπλευρα. Πάντα με στόχευση στο target group των ΜόνοMaiden.

Me την πατάτα που έκανε ο Βρασίδας όμως, πολλές ισορροπίες θα διαταραχθούν. Βλέπετε έβαλε και τη λέξη "Greek" στο μπινελίκι του. Και οι εδώ ατζέντηδες ξέχασαν να του πουν ότι ένα μεγάλο ποσοστό των ΜόνοMaiden δεν σηκώνει τέτοια.

Όταν θα τους τρολάρεις για το Αλεξάντερ Δε Γκρέατ Βρασίδα μου θα συνεχίσουν να σε προσκυνάνε. Τώρα όμως πέρασες τα όρια και πολλοί θα σου γυρίσουν την πλάτη.

Πριν πέσετε να με φάτε οι Maideνάδες να πω πως δεν φωτογραφίζω κανέναν προσωπικά. Αν κάποιος θίγεται από αυτά που διαβάζει, είναι ευκαιρία να κάνει ένα reboot γιατί όλα τα παραπάνω προκύπτουν από την συμπεριφορά του μέσου όρου και συμβαίνουν. Και συμβαίνουν εδώ και χρόνια. Και στα social, και στην πραγματική ζωή.

Φυσικά ανάλογα ψυχογραφήματα μπορούν να γίνουν και για άλλες ομάδες φανατικών οπαδών με focus στα αντίστοιχα κοινωνικά, πολιτικά ή και business backgrounds. Οι Manowarάδες πάντα θα αποτελούν ένα ενδιαφέρον τέτοιο γκρουπ για παράδειγμα (με αρκετά αστεία έως τραγικά χαρακτηρισιτκά και αυτοί). Στο μεγαλύτερο ποσοστό τους έχουν πολύ μεγαλύτερη σχέση με το Metal σε σχέση με μια μεγάλη ποσότητα των ΜόνοMaiden και δεν έχουν διστάσει να καταδικάσουν μέλη της αγαπημένης τους μπάντας όταν διαπιστώνουν σοβαρά ατοπήματα (βλέπε περίπτωση Κarl Logan) κάτι που οι Maideνάδες δεν θα κάνουν ποτέ για τον Captain, τον Γιαννίκο και τον Bruce.

Bonus: Ακόμα και στο ίδιο το FS θα αναφερθώ σε τέτοιες "ομάδες" σύμφωνα με μουισκά γούστα -πχ. επικάδες-, συνήθως για να αναφερθώ σε ένα κακώς κείμενο.

Όπως και να έχει, όλα τα παραπάνω μπορούν και επεξηγούν σε έναν μεγάλο βαθμό τον οχετό που έχω διαβάσει από Maideνάδες στην προσπάθεια τους να μιλήσουν υπερασπιστικά για ότι έγινε.

Θα μπορούσα να βάλω στο κάδρο και όσους μας πρήζουν τα παπάρια κατά καιρούς για το ιερό live του 1988, πόσο Μεταλάς ή όχι είσαι αν ακούς ή δεν ακούς Maiden ή αν έχεις / δεν έχεις πάει στην οποιαδήποτε συναυλία τους αλλά δεν θα επεκταθώ παραπάνω. Κυρίως γιατί τα ίδια βλέπω και από υπερασπιστές άλλων ομάδων - γκρουπ. Οι Maiden fanatics όμως ξεπέρασαν κατά πολύ τα όρια ειδικά αυτή τη φορά και μου έφεραν στο πιάτο όλες τις παθογένειες μιας κοινωνίας που είναι βουτηγμένη μέχρι το κεφάλι στα σκατά: Της Ελληνικής κοινωνίας.

Ποιος την έχει ποιο μεγάλη;

Και μιας και μιλάμε για "ομάδες" δεν πρέπει να ξεχάσουμε να σχολιάσουμε το γεγονός πως μετά από κάθε συναυλία ακολουθεί ο γνωστός χείμαρρος οπαδισμού που πάλι πίθηκο θυμίζει. Πόσο μας γάμησε ο ένας, πόσο μπαμπάς μας είναι ο άλλος και πόσο καλύτερος είναι ο τάδε από τον δίνα. Το ξαναρώτησα και πριν: Μα τι έγινε δεν είμαστε οι Μεταλλάδες όλοι αδέρφια τώρα; Α, όχι ε;

Από ότι φαίνεται οι παθογένειες δεν υπάρχουν μονάχα στους ΜόνοMaiden. Και εντάξει μπορώ να καταλάβω ένα απλό οπαδικό ποστ πάνω στην καύλα της στιγμής αλλά συνήθως καταλήγουμε στο γνωστό debate για το ποιος την έχει πιο μεγάλη μεταξύ των 4-5 γνωστών συγκροτημάτων. 9 στις 10 περιπτώσεις φυσικά η διαφωνία θα παίξει από άτομα που ακούν αυτές και άλλες 5 το πολύ μπάντες. Όπότε να σου πάλι το φαινόμενο του Metal τουρίστα made in Greece ή και όχι μόνο Greece... Μετά αναρωτιόμαστε γιατί δεν υπάρχει ανανέωση κοινού αρχικά στο ντόπιο Metal σκηνικό.

Όσα παιδάκια και να κουβαλήσετε στις μεγάλες συναυλίες και πολύ καλά θα κάνετε, αν δεν υπάρξει από όλους σοβαρή ενασχόληση με νέες (και παλιότερες) και ενδεχομένως μικρότερες μπάντες, ώστε να υπάρχει και ποικιλία και διάρκεια σε αυτά που ακούμε και μεταλαμπάδευση στους μικρότερους, η φάση θα μετατραπεί σε ΚΑΠΗ. Ψιλά γράμματα ε; Το ξέρω.

Και μιας και γράφω για παιδάκια σε συναυλίες, ο εκάστοτε διοργανωτής θα έπρεπε να γνωρίζει ότι στα live που διοργανώνει (λέμε τώρα), έρχονται και μικρά παιδιά με τους γονείς τους, γεγονός που θα έπρεπε να ανεβάζει τον πήχη των προσφερόμενων υπηρεσιών ακόμα παραπάνω. Και αυτό έχει να κάνει για όλα τα live. Αυτό περισσότερο το αναφέρω γιατί διάβασα τα χειρότερα για το κομμάτι της διοργάνωσης στους Maiden (φαγητό, παγωμένο νερό, τουαλέτες κτλ όλα μηδέν λέει ο κόσμος που πήγε).

Εγώ προσωπικά χαίρομαι να βλέπω τις μεγάλες μπάντες -και ηλικιακά και σε επίπεδο αναγνωρισιμότητας- να το παλεύουν ακόμα στο σανίδι.

Ας μη ξεχνάμε φυσικά πως οι διοργανώσεις στην Ελλάδα είναι κατά βάση μια διαδικασία κατά την οποία στοιβαγμένοι άνθρωποι παρακολουθούν μια συναυλία -και τα ευτράπελα της-, από γιγαντοοθόνες -Mad TV εσύ;-, με το εισιτήριο να κοστίζει το ένα τρίτο ενός Ελληνικού μισθού. Τι όχι; Είναι στο χέρι μας αν θα επιλέξουμε να στηρίξουμε τέτοια ξεφτίλα πλέον. Εγώ προσωπικά την επιλογή μου την έχω κάνει αλλά ακόμα και έτσι ποτέ δεν θα βγω να πω ότι η Χ ή η Υ μπάντα πρέπει να τα παρατήσει.

Όσο για το κλασικό ερώτημα που αναπαράγεται τις τελευταίες μέρες "Τι θα γίνει ρε φίλε αν αυτές οι μπάντες τα παρατήσουν; Ποιος θα γεμίζει τις αρένες;". Μην ανησυχείς φίλε μου καλέ. Οι αρένες θα γεμίζουν μπορεί όχι με μπάντες τύπου Maiden, Manowar και Metallica αλλά με μεγάλα φεστιβάλ οπού όλη η αφρόκρεμα της Napalm Records θα σε βάζει κατευθείαν στο εορταστικό κλίμα.

Για να τελειώνουμε

Είσαι απαξιωτικός Παπαδάκη. Κράζεις τις μεγάλες μπάντες, μας λες ότι μας έχουν επιβληθεί, κράζεις τις συμπεριφορές μελών και οπαδών τους, κράζεις τις συναυλίες. Γενικά γιατί ασχολείσαι; Κάτσε εκεί πέρα και γράφε στο φανζινάκι σου για τα CD και τα demos που γουστάρεις, που έτσι και αλλιώς θα τα ακούσουν 300 νοματαίοι και μην ασχολείσαι με τα "μεγαθήρια". Ναι σε ακούω να τα λες αυτά φίλε Maidenά (μπορεί και όχι). Και καθώς σε ακούω να τα λες αυτά πιστεύω πως αν το "Senjutsu" που τόσο δοξάζεις το είχε βγάλει μια μπάντα που ΔΕΝ ήταν οι Iron Maiden, ούτε σε tor****t δεν θα το κατέβαζες. Εγώ και το άκουσα και το εκτίμησα και τα καλά του στοιχεία τόνισα (σου θυμίζω ποιος έγραψε την πρώτη κριτική σε Ελληνικό έδαφος για το άλμπουμ), γιατί ΘΕΛΩ να βλέπω ΑΥΤΕΣ τις ΜΕΓΑΛΕΣ μπάντες να δισκογραφούν και ΧΑΙΡΟΜΑΙ όταν έχουν να δώσουν καλό δίσκο. Σέβομαι την μουσική τους, συνέβαλαν και στο δικό μου στήσιμο μουσικού χαρακτήρα. Δεν μπορώ όμως όταν μου πετάνε σκατά στη μούρη να λέω πως απλά βρέχει.

Υπάρχουν και στην δικιά μου φάση μεγάλες ιστορικά μπάντες που έκαναν το comeback τους και συναυλιακά και δισκογραφικά. Manilla Road, Omen, Cirith Ungol κτλ. Και σε αυτούς ενδεχομένως τα live ή τα άλμπουμ μπορεί να μην έφτασαν στο επίπεδο των 80ς. Κάθε νέα τους κυκλοφορία όμως, κάθε νέα τους συναυλία, με έκανε πιο χαρούμενο και περήφανο για αυτούς. Δεν με έκανε ούτε να ντραπώ, ούτε να σκύψω το κεφάλι, ούτε να χαλαστώ.

Και ξέρες κάτι αγαπητέ; Εκτός από τους φονταμενταλιστές Maiden Maniacs που θα προσκυνήσουν μέχρι και την καπότα του Βρασίδα (άρα πάντα θα υμνούν) ή αυτούς που θίχτηκαν με το "Greek" στο μπινελίκι (άρα χαλάστηκαν), ή τους συνωμοσίολόγους που πιστεύουν ότι το λόμπι απαγορεύει την εκτέλεση του "Alexander the Great" (να βάλω και λίγο αλατοπίπερο στο κείμενο). Υπάρχουν και ένα σωρό άνθρωποι που έφυγαν πολύ χαλασμένοι από την συναυλία. Και με την συμπεριφορά των μεγαθηρίων -aka Bruce-, και με τη μετριότητα του μισού live, και με την διοργάνωση και με το ακριβό εισιτήριο και με πολλά. Ναι. Έκαναν focus στα βασικά.

Ξέρεις τι κοινό έχει ο βαμμένος Maideνάς που τραμπουκίζει όποιον διαφωνεί μαζί του, ο χουλιγκάνος με το καπνογόνο που αύριο θα είναι αυτός που θα τραυματίσει κάποιον γνωστό / φίλο μας με το φλογοβόλο του;

Τον τυφλό οπαδισμό.

Ναι δεν έχω τίποτα ούτε με αυτόν που γουστάρει μέχρι κόκαλο Maiden, Manowar ή Metallica και που αγαπά την μουσική τους. Έχω και εγώ τέτοιες μπάντες να γουστάρω. Και όλοι μας.

Με αυτόν που δεν βλέπει μπροστά του και που με την νοοτροπία του αναπαράγει όλη τη σκατίλα της κοινωνίας μέσα στον Metal κόσμο τα έχω. Έναν κόσμο που ΕΠΡΕΠΕ να διαφέρει. Αλλά δεν.

Και επειδή οι εποχές γίνονται περίεργες. Είναι καιρός η αγαπημένη μας μουσική να δτα ως τροφή για σκέψη και όχι ως πηγή για MonoMaiden και ActingLikeAManiacWhuplash.

Το να ασχολείσαι με το Metal γίνεται όλο και ακριβότερο. Το κάστρο των live ήδη έπεσε. ΗΔΗ δίνεις 1/3 μισθού για να πας σε μια συναυλία που δεν ξέρεις αν θα βγεις και αρτιμελής, αλλά δεν πειράζει να φαίνεται ο Bruce από την οθόνη.

Το κάστρο της δισογραφίας ήδη πέφτει. 30 ευρώ το Χ new release σε LP (μην πω για το Maiden), (40 τα official μπλουζάκια μέσα στο live).

Οι συνθήκες λοιπόν ευνοούν το κλίμα τυφλού οπαδισμού, για να εκτονωνόμαστε. Και αυτό το στοίχημα δεν πρέπει να κερδηθεί.

Από τη συναυλία της Σιδηράς Παρθένου βγαίνουν στην επιφάνεια πολλά ζητήματα, σίγουρα όχι το αν έπαιξαν καλά οι Maiden.

Ένας φίλος έγραψε για "πολιτισμό" αναφερόμενος στη συναυλία των Maiden. Εγώ θα πάρω την ατάκα ενός άλλου φίλου από κατ ιδίαν κουβέντα και θα αναφερθώ σε "ασχήμια". Είδα ασχήμια σε πολλά πράγματα και τουλάχιστον έκατσα να γράψω δύο αράδες να πω τη γνώμη μου.

Και κάτι τελευταίο. Να κοιτάτε πάντα στο τεφτέρι εκεί που λέει "σεβασμός στον οπαδό" να γράφει ένα και όχι μηδέν. Και από μπάντα και απο διοργανωτή και από όλους. Δεν θέλει και πολλά για να το καταλάβεις. Εμένα μου έφτασε μια χειραψία του Shelton ας πούμε, μετά από ένα live 2.5 ωρών. Κατάλαβες Bruce;

Χρήστος Παπαδάκης
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
Άβαταρ μέλους
Epitaph
Δημοσιεύσεις: 239
Εγγραφή: Πέμ 26 Αύγ 2021, 12:39

Re: Οι συναυλίες, τα μεγαθήρια και η ξεφτίλα

Δημοσίευση από Epitaph »

Λοιπόν, δηλώνω Maidenas καθώς αυτό είναι το ένα από τα 2 συγκρότηματα που οδήγησε τις βασικές μουσικές μου προτιμήσεις και είναι το συγκρότημα του οποίου τα περισσότερα άλμπουμς ακόμα λατρεύω.

Πρώτον : ΜΙΣΩ τους βλάκες που γράφουν monomaiden ΕΙΔΙΚΑ με το Hashtag και θεωρώ πως είναι μια σάπια μόδα (κόλπο μάρκετινγκ) που γιγάντωσαν οι βλάκες διοργανωτές που κάναν την προώθηση. ΞΕΡΝΑΩ με το που το βλέπω.

Δεύτερον : ΣΙΧΑΘΗΚΑ τον βλάκα τον Ντίκινσον για τη συμπεριφορά του. Θα μπορούσε να το χειριστεί πιο επαγγελματικά/κωμικά και να αρχίσει να τραγουδάει το Weekend Warrior π.χ., αλλά όχι, πρέπει να μας θυμίσει πόσο ντίβα είναι. Όταν ο ίδιος παίζει με τα φλογοβόλα στο Flight Of Icarus είναι καλά. Οι άλλοι 2 που άνοιξαν φωτοβολίδα (δεν νομίζω να ταν σκέτο καπνογόνο) και τουλάχιστον στον ένα φαίνεται ξεκάθαρα ότι είχε αρκετό χώρο μπροστά του για να φεύγουν οι σπίθες, μέχρις ότου να τελειώσει η διάρκεια της φωτοβολίαδας τον μάραναν. Οκ επικίνδυνο, αλλά δεν θεωρώ ότι είναι θανατηφόρο. Και εκτός από τη φωτιά που έπιασε σε κλειστό χώρο τότε με Zappa/Deep Purple [O 22χρονος Zdenek Spicka την έριξε με όπλο], αλλά και πάλι κανείς δεν πέθανε (ευτυχώς), δεν θυμάμαι να χει πεθάνει κανείς από τέτοια φωτοβολίδα σε συναυλία (διορθώστε με όμως να κάνω λάθος).

Ποτέ δεν ασχολήθηκα με χουλιγκανίστικα και λοιπά (ούτε ποδόσφαιρο/μπάσκετ, ούτε οτιδήποτε άλλο).

Η θέση μου είναι απλή : Αν την άναβε και δεν υπήρχε χώρος να κινηθούν οι άνθρωποι, θα ταν πολύ μαλάκας.
Τώρα που είχαν χώρο να κινηθούν και να μην τους επηρεάσουν οι γόνοι της φωτοβολίδας (σπίθες ή καπνός), είναι λιγότερο μαλάκας και προσωπικά αν και έχω θέματα με άσθμα, θα το δεχόμουνα ως θυσία στο βωμό της πώρωσης.
Προσωπικά η μπόχα ενός καπνογόνου/φωτοβολίδας μου είναι πιο αρεστή/ανεκτή απ αυτή των τσιγάρων.
Αλλά πάμε σε πιο υποκειμενικά νερά.

Η ουσία είναι ότι ο Dickinson φέρθηκε σα μικρό παιδάκι.

Btw o Janick μου τη σπάει, ο Smith επαναπαύθηκε στα σόλος και δεν παίζει κάτι εξαιρετικό πια, και γενικά ξενέρωσα που παίξαν το Aces High πιο αργά ακόμα κι απ τον δίσκο (για πρώτη φορά).

Διεκπεραιωτικό show και σάπια τιμή.
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8722
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Re: Οι συναυλίες, τα μεγαθήρια και η ξεφτίλα

Δημοσίευση από Zippo190 »

Σκληρές αλήθειες από τον Κόμη που νομίζω ότι κάλυψε τους πάντες. Εγώ να συμπληρώσω ότι δεν έχω τόσο θέμα με τις φωτοβολίδες ή τα καπνογόνα, περισσότερο θέμα έχω με τα τσιγάρα και τα μπαφίδια που ανάβουν δίπλα μου λες και δεν συμβαίνει τίποτα. Απλά θεωρώ σωστό και για το σεβασμό όλων όποιος θέλει φωτοβολίδα/καπνογόνο ας πάει λίγο πίσω, λίγο στην άκρη κάπου που δεν θα έχει κόσμο δίπλα του και να το ανάψει ελεγχόμενα για να μην ενοχληθεί κανένας. Επιτέλους ας γίνουμε άνθρωποι.

Για τον Μπρους τα είπαμε και τα ξανάπαμε, όσο το σκέφτομαι θεωρώ υπέρμετρη ξεφτίλα που δεν παίζουν το "Alexander the great" και που ειρωνεύεται ένα κοινό που το ζητάει τόσα χρόνια. Εδώ οι Manowar, παίζουν μέρη του "Achilles..." και στο Λονδίνο φυσικά το "Hail to England".

Κατα τά άλλα ισχύει ότι έγραψα και στους Accept. Διαβάζω ότι η σκηνή ήτανε διαμορφωμένη που από τα περισσότερα μέρη δεν έβλεπες ούτε με το σπαθί το Λαίον-Ο. Νροπή στους διοργανωτές που δεν σέβονται τα χρήματα του κόσμου και τους στοιβάζουν σαν τα κοτόπουλα ενώ εν τέλη πληρώνεις ένα σκασμό λεφτά για να μην έχεις καθαρή εικόνα της συναυλίας. Ντροπή που έχουνε (και στους Scorpions μην ξεχνιώμαστε) ακριβά νερά (1€) και μπύρες άμστελ στα 5€ και προσπαθούν να βγάλουν ΚΑΙ από εκεί. Ντροπή και πάλι ντροπή. Τουλάχιστον στο release μας έδωσαν κοκα-κόλα.

επίσης να πω ότι λόγω κόβιντ έχασα και τους Priest που ήθελα πολύ να πάω. Κρίμα γιατί βλέπω ότι ο Halford στάθηκε σωστός Metal God όπως πρέπει.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
Celephais
Δημοσιεύσεις: 490
Εγγραφή: Παρ 25 Μάιος 2018, 01:24

Re: Οι συναυλίες, τα μεγαθήρια και η ξεφτίλα

Δημοσίευση από Celephais »

Είναι καλό το κείμενο του Χρήστου, συμφωνώ σε πάρα πολλά και ιδιαίτερα στην ανάλυση του φαινομένου Maiden στην Ελλάδα και ξαναλέω δεν είμαι κανένας πολέμιος, είναι μέσα στις 3 τοπ μπάντες μου. Επίσης δεν είχα δει τι είπε πάλι ο Bruce για Alexander the Great. Τεράστιος είρωνας που περιπαίζει το κοινό το οποίο σε μεγάλο βαθμό τον έχει φέρει στη θέση που βρίσκεται σήμερα. Να μην πω τίποτε χειρότερο. Μήπως να τον μαζέψει λίγο η υπόλοιπη μπάντα γιατί δεν είναι μαγαζί του οι Maiden.....
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6254
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

Re: Οι συναυλίες, τα μεγαθήρια και η ξεφτίλα

Δημοσίευση από theBox »

Με τις δουλειες κ τις πιπες που εχω μπλεξει τωρα μολις καταφερα να διαβασω προσεκτικα το κειμενο. Δεν εχω λογια. Θιγει τα παντα με τον πλεον σωστο τροπο και για να μην ειμαι υπερβολικος και πω οτι συμφωνω 100%, θα θεσω το ποσοστο στο 97,3%. Ιστορικη τοποθετηση που αξιζει να διαβαστει πολυ παραπανω απο ενα κοινο ενος μικρου ελληνικου "τρουμεταλ" φορουμ.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
GeorgeKallinis
Δημοσιεύσεις: 62
Εγγραφή: Σάβ 23 Ιούλ 2022, 10:19

Re: Οι συναυλίες, τα μεγαθήρια και η ξεφτίλα

Δημοσίευση από GeorgeKallinis »

Μέχρι το σημείο που μιλούσες για τους Manowar συμφωνούσα 100%.

Ακόμα, ακόμα και για τους Maiden, σωστά τα λες. Εκεί όμως για τον Dickinson, διαφωνώ και επ ουδενί δεν είμαι μονομειντενας, ούτε καν μειντενας.

Ο Μπρους έκανε ακριβώς αυτό που έπρεπε για να ακουστεί στη χώρα μας, έριξε ένα μπινελίκι, αλλιώς δεν καταλαβαίνει κανείς.

Ήταν σκληρό; Ήταν.
Προσέβαλε κόσμο; Το έκανε.

Παιδιά, όμως, αυτό το νόημα έχουν τα μπινελίκια.

Αν δεν έβγαινε ποτέ μετα το πρώτο καπνογόνο, ξέρετε τι θα γινόταν;;

Ήταν, εκ του αποτελέσματος, το καλυτερο που είχε να κάνει, ένα ωραίο μπινελίκι, το οποίο μάλιστα για όσους έχουν πάει στην Αγγλία, ξέρουν ότι είναι σκληρό μεν, αλλά όχι και τόσο κυριολεκτικό, είναι συχνό.

Κατά τα άλλα, ωραίο κείμενο ρε μάγκα.
The trouble with having an open mind, of course, is that people will insist on coming along and trying to put things in it.
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8722
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Re: Οι συναυλίες, τα μεγαθήρια και η ξεφτίλα

Δημοσίευση από Zippo190 »

GeorgeKallinis έγραψε: Σάβ 23 Ιούλ 2022, 14:07 Μέχρι το σημείο που μιλούσες για τους Manowar συμφωνούσα 100%.

Ακόμα, ακόμα και για τους Maiden, σωστά τα λες. Εκεί όμως για τον Dickinson, διαφωνώ και επ ουδενί δεν είμαι μονομειντενας, ούτε καν μειντενας.

Ο Μπρους έκανε ακριβώς αυτό που έπρεπε για να ακουστεί στη χώρα μας, έριξε ένα μπινελίκι, αλλιώς δεν καταλαβαίνει κανείς.

Ήταν σκληρό; Ήταν.
Προσέβαλε κόσμο; Το έκανε.

Παιδιά, όμως, αυτό το νόημα έχουν τα μπινελίκια.

Αν δεν έβγαινε ποτέ μετα το πρώτο καπνογόνο, ξέρετε τι θα γινόταν;;

Ήταν, εκ του αποτελέσματος, το καλυτερο που είχε να κάνει, ένα ωραίο μπινελίκι, το οποίο μάλιστα για όσους έχουν πάει στην Αγγλία, ξέρουν ότι είναι σκληρό μεν, αλλά όχι και τόσο κυριολεκτικό, είναι συχνό.

Κατά τα άλλα, ωραίο κείμενο ρε μάγκα.
να ξεκαθαρίσουμε κάτι: ο Μπρούς και ο Χάρρις δεν είναι ούτε η μπάντα της γειτονιάς σας, ούτε ερασιτέχνες μουσικόφιλοι που δίνουν δύο λαιβ για την φάση το χρόνο. Είναι επαγγελματίες μουσικοί, με θρυλικό στάτους, ζούνε από αυτό και κατά πάσα πιθανότητα θα ζούνε και τα δισσέγγονα τους από αυτό.

Οι αυτός ο άνθρωπος πήρε τσεπάτα, όσα βγάζουμε όλοι στο φόρουμ το χρόνο επί εκατό για μια συναυλία που θα δώσει.

Εφόσον είναι κατανοητά αυτά τα μεγέθη, είναι αυτονόητο ότι δεν πρέπει να ρίχνει μπινελίκια. Εσύ ή εγώ ή ο οποιοσδήποτε εδώ μέσα εάν μιλούσε έτσι σε έναν πελάτη του (όσο ΜΑΛΑΚΑΣ και να είναι αυτός) θα παίρναμε πόδι από την δουλειά μας. Μπορεί να καλέσει την ασφάλεια να βγάλουν έξω τον τύπο, μπορεί αν θεωρεί σωστό να σταματήσει την συναυλία. Αλλά να μιλάει έτσι, λυπάμαι είναι αντιεπαγγελματικό. Στην τελική θα μιλούσε έτσι face to face με τον τύπο με την φωτοβολίδα;
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
Advancing Yokeda
Δημοσιεύσεις: 2627
Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33

Re: Οι συναυλίες, τα μεγαθήρια και η ξεφτίλα

Δημοσίευση από Advancing Yokeda »

GeorgeKallinis έγραψε: Σάβ 23 Ιούλ 2022, 14:07
Ήταν, εκ του αποτελέσματος, το καλυτερο που είχε να κάνει, ένα ωραίο μπινελίκι, το οποίο μάλιστα για όσους έχουν πάει στην Αγγλία, ξέρουν ότι είναι σκληρό μεν, αλλά όχι και τόσο κυριολεκτικό, είναι συχνό.
στην Αγγλία μπορεί να είναι μη κυριολεκτικό και συχνό, αλλά εδώ που ειπώθηκε είναι Ελλάδα με ελληνική ιδιοσυγκρασία και μη αποδεκτό (για να το θέσω έτσι ευγενικα).
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Advancing Yokeda την Σάβ 23 Ιούλ 2022, 22:17, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Άβαταρ μέλους
GeorgeKallinis
Δημοσιεύσεις: 62
Εγγραφή: Σάβ 23 Ιούλ 2022, 10:19

Re: Οι συναυλίες, τα μεγαθήρια και η ξεφτίλα

Δημοσίευση από GeorgeKallinis »

Συμπαθάτε με, αλλά θα μείνω στην άποψη μου.

Κάθε φορά που θα λέτε, "αν μιλούσε κάποιος έτσι σε πελάτη θα έχανε τη δουλειά του", θα σας λέω " σε κάθε σοβαρή χώρα δεν θα υπήρχαν καπνογόνα την ώρα που κάποιος επαγγελματίας προσπαθεί να τραγουδήσει".
The trouble with having an open mind, of course, is that people will insist on coming along and trying to put things in it.
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6254
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

Re: Οι συναυλίες, τα μεγαθήρια και η ξεφτίλα

Δημοσίευση από theBox »

GeorgeKallinis έγραψε: Σάβ 23 Ιούλ 2022, 22:01 Συμπαθάτε με, αλλά θα μείνω στην άποψη μου.

Κάθε φορά που θα λέτε, "αν μιλούσε κάποιος έτσι σε πελάτη θα έχανε τη δουλειά του", θα σας λέω " σε κάθε σοβαρή χώρα δεν θα υπήρχαν καπνογόνα την ώρα που κάποιος επαγγελματίας προσπαθεί να τραγουδήσει".
Μπορουμε ομως καλλιστα να κανουμε την παραδοχη οτι ΚΑΙ οι δυο συμπεριφορες ειναιι λαθος ταυτοχρονα και να μην δικαιολογουμε τη μια μονο και μονο επειδη η αλλη την προκαλεσε.

Νομιζω αλλωστε και ο Κομης αυτο κανει.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3370
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

Re: Οι συναυλίες, τα μεγαθήρια και η ξεφτίλα

Δημοσίευση από Priamos »

Οι Άγγλοι είναι αναθρεμμενοι με την βρετανική, αποικιοκρατική κουλτούρα, και για αυτό το λόγο πολλοί από αυτούς είναι ιδιαίτερα ρατσιστές, σωβινιστές και σνομπ. Το να αποκαλέσει ο Μπρους έναν οπαδό "greek cunt", όπως φαίνεται δεν ήταν τυχαίο, στιγμιαίο ολισθημα του λόγου αλλά αντανάκλαση των ρατσιστικών του απόψεων. Διαφορετικά θα είχε ζητήσει συγγνώμη, έστω και για τα μάτια του κόσμου.

Σαν να παει ένας Έλληνας να τραγουδήσει στην Αλβανία, και επειδή στραβωσει με έναν θεατή, να πει: " Τι κάνεις εκεί μαλάκα Αλβανε;!;;" Καταρχάς θα τον είχαν σταυρώσει πρώτοι , οι λογικά σκεπτόμενοι συμπατριώτες του. Φανταστείτε πως θα αντιδρούσε το ίδιο το αλβανικό κοινό. Εδώ έχουμε συνηθίσει να είμαστε τα πουτανακια των δυνατών, διάσημων , πλουσίων κλπ και δεν τρέχει κάστανο και φυσικά τα ίδια τα βρετανικά media χεστηκαν.
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
Advancing Yokeda
Δημοσιεύσεις: 2627
Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33

Re: Οι συναυλίες, τα μεγαθήρια και η ξεφτίλα

Δημοσίευση από Advancing Yokeda »

Στη Μόσχα να πάει να πει ο Μπρουσάκος "Russian cunt" να βλέπαμε τί θα γινόταν...
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Άβαταρ μέλους
Silenius
Δημοσιεύσεις: 705
Εγγραφή: Σάβ 03 Φεβ 2018, 15:13

Re: Οι συναυλίες, τα μεγαθήρια και η ξεφτίλα

Δημοσίευση από Silenius »

Ωραίο κείμενο Χρήστο. Όσο για τις συναυλίες, δεν πήγα σε ούτε μια το καλοκαίρι, με κύριο λόγο το ότι πλέον δεν τις αντέχει η τσέπη μου και δεύτερον ότι πιάνω τον εαυτό μου να παρακολουθεί μάλλον αμήχανα και διεκπαιρεωτικά παρά να ευχαριστιέται τον μεγαλύτερο αριθμό συναυλιών στις οποίες πηγαίνω. Ίσως να γέρασα, ίσως να μην αντέχω τον μπροστινό μου με το κινητό στον αέρα (σαν την απίστευτη τύπισα στο video του Number Of The Beast που πόσταρες και κάνει το κομμάτι της στους ώμους κάποιου τύπου, μην έχοντας καν καταλάβει ότι ουσιαστικά η συναυλία εκείνη τη στιγμή δεν υφίσταται).
Για να μην τα πολυλογώ, πλέον η σχέση κόστους (όπου κόστος φυσικά δε βάζω μόνο το εισιτήριο) με ευχαρίστηση, έχει μπατάρει άσχημα προς την αρνητική πλευρά. Άλλο να δώσω 10€ και να πω ότι πέρασα οκ και άλλο να δώσω 80€ και να πω ότι πέρασα οκ. Τα 10€ πιθανώς θα τα ξαναδώσω αν δεν έχω κάτι πολύ καλύτερο να κάνω, αλλά τα 80€ πλέον δεν περνάνε καν από το μυαλό μου σαν ενδεχόμενο.
Άβαταρ μέλους
asgardlord
Δημοσιεύσεις: 522
Εγγραφή: Κυρ 14 Οκτ 2018, 19:39
Τοποθεσία: Νήσος Κύπρος

Re: Οι συναυλίες, τα μεγαθήρια και η ξεφτίλα

Δημοσίευση από asgardlord »

Ρε σεις... καλές οι αναλύσεις και οι μετα-αναλύσεις του συμβάντος, αλλά να ρωτήσω κάτι απλό?

Ας πούμε εσείς έχετε μπάντα, και έχετε ένα τραγούδι "Zapata the Great". Και παίζετε κάθε 2-3 χρόνια Μεξικό, και κάθε φορά σας το ζητάνε, και τους τραγουδάτε α-καπέλα ένα ρεφραίν (στην καλύτερη) ή τους τρολάρετε και δεν το παίζετε. Ποιος πιθανός λόγος υπάρχει να μην το παίξεις τόσα χρόνια?!?! Ότι τι, βαριέσαι να το κάνεις πρόβα?

Υ.Γ. : Εν αντιθέσει με άλλη θρυλική μπάντα που και έβγαλε νέο τραγούδι για το Μεξικό και το έπαιξε, και είχε και το "Zapata Agony and Ecstasy" και έπαιξε κι απ' αυτό!
Iron wields from armored wrists
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8722
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Re: Οι συναυλίες, τα μεγαθήρια και η ξεφτίλα

Δημοσίευση από Zippo190 »

να σημειωθεί ότι η άλλη θρυλική μπάντα έχει και το "Hail to Zapata" που το παίζει και αυτό εκεί που πρέπει, για να ξεχωρίζουν οι θρύλοι με τους δημοσίους υπαλλήλους.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Heavy metal καταστάσεις...”